Η Νεφέλη Μαριάμ Πιτσή, η Μαρία Πιπιλιού και η Ειρήνη Μιχαηλίδη μιλούν για τον «Τρομάρα»

Συνέντευξη στη Μαριλένα Θεοδωράκου

Οι τρεις ηθοποιοί Νεφέλη Μαριάμ Πιτσή, Μαρία Πιπιλιού και Ειρήνη Μιχαηλίδη μιλούν στο theatermag για την παράσταση «O Τρομάρας», η οποία ανεβαίνει στο θέατρο Altera Pars, σε σκηνοθεσία Άννας Παπαμάρκου. Πρόκειται για μια θεατρική παράσταση για μικρούς και μεγάλους με στοιχεία από την τεχνική της πλατφόρμας και του θεάτρου σκιών, ζωντανή μουσική, αμεσότητα, άφθονο χιούμορ αλλά και συγκίνηση.

«Ο Τρομάρας». Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για το θέμα του έργου;

Νεφέλη Μαριάμ Πιτσή: Το έργο αφορά στο ταξίδι του ήρωα Τρομάρα από τον φόβο προς τη χαρά και την αισιοδοξία της ζωής. Η ιστορία του είναι η ίδια ένα ταξίδι, το οποίο αποφασίζει να κάνει ο Τρομάρας προκειμένου να ανακαλύψει την εσωτερική δύναμη που κρύβει. Τα θέματα που αγγίζει είναι πολλά, αλλά το βασικότερο όλων είναι η μάχη ενάντια στο φόβο, η ανακάλυψη του εαυτού και η αναζήτηση της ελευθερίας και της αγάπης.

Μαρία Πιπιλιού: Μια ιστορία ενός αγοριού, του Θανάση, ο οποίος έχει υποστεί bullying και έτσι έφτασε σε σημείο να φοβάται τα πάντα. Ακόμη και τον ίδιο του τον εαυτό, την ίδια του τη φωνή. Ένα παιδί τρομαγμένο, το οποίο έφτασε σε σημείο να κλειστεί μέσα στο σπίτι του, χωρίς να μπορεί να χαρεί πράγματα που έκαναν άλλα παιδιά της ηλικίας του.
Επειδή όμως η αγάπη είναι πιο δυνατή απ’ όλα, με αφορμή τη Ζωή-μια κοπέλα που περνούσε έξω από το σπίτι του και γνωρίστηκαν χωρίς να ειδωθούν όμως- και τον έρωτά του γι’ αυτήν, αποφασίζει να πάει κόντρα στους φόβους και τις ανασφάλειές του για να την κερδίσει. Θα περάσει μέσα από διάφορες δοκιμασίες, θα συναντήσει το κακό, την αδικία, τον χλευασμό, όμως δεν θα το βάλει κάτω. Έτσι, δεν θα κερδίσει μόνο τη Ζωή, αλλά θα ανακαλύψει τον εαυτό του, τις ανάγκες του και θα ξεπεράσει όσα τον έκαναν μέχρι τώρα να τρέμει και να διστάζει. Όχι γιατί σταμάτησε να φοβάται, αλλά γιατί έμαθε πως στη ζωή μπορεί να φοβόμαστε, να στεναχωριόμαστε ή να περνάμε πολλές δύσκολες καταστάσεις, αλλά πάντα υπάρχει μέσα μας η δύναμη να προχωράμε και να μην το βάζουμε κάτω. Ειδικά αν έχουμε ως κεντρικό άξονα την αγάπη.

Ειρήνη Μιχαηλίδη: Ο «Τρομάρας» αναδεικνύει κατά κύριο λόγο το θέμα του φόβου, τα εμπόδια που γεννά αυτός μέσα στη ζωή μας, αλλά και την ανάγκη και τον τρόπο να υπερνικηθεί, ώστε να ζήσει ο άνθρωπος αληθινά και ουσιαστικά, ελεύθερα.

Η Νεφέλη Μαριάμ Πιτσή.

Πώς έχει μεταφέρει η σκηνοθέτιδα Άννα Παπαμάρκου το έργο του Γεωργίου Βιζυηνού στο θέατρο;

Νεφέλη Μαριάμ Πιτσή: Η παράσταση είναι μια ιδιαίτερη συνύπαρξη πολλών θεατρικών τεχνικών. Μερικές από αυτές είναι η αφήγηση, η χρήση μάσκας, το θέατρο σκιών και φυσικά η τεχνική της πλατφόρμας. Επίσης, έχει πολύ έντονη κινησιολογία και ζωντανή μουσική. Ο συνδυασμός αυτών των εργαλείων και η σκηνοθεσία της Άννας δίνει πνοή στο έργο του Γεωργίου Βιζυηνού και το κάνει ακόμη πιο φρέσκο, γεμάτο εναλλαγές και του προσδίδει χιούμορ.

Μαρία Πιπιλιού: Η Άννα έχει κάνει σπουδαία δουλειά στη μεταφορά του διηγήματος αυτού επί σκηνής. Όταν ξεκινήσαμε τις πρόβες, δεν μπορούσα να φανταστώ πως ο Τρομάρας μας, θα μπορούσε να αποδοθεί έτσι. Μέσα από αυτοσχεδιασμούς κυρίως και πολλή κίνηση, δημιούργησε ένα όμορφο περιβάλλον που χώρεσε μέσα πρόζα, τραγούδια, θέατρο σκιών, σωματικό θέατρο, αφήγηση και πολλά ακόμα που εύχομαι να έρθετε να τα δείτε από κοντά.

Ειρήνη Μιχαηλίδη: Η διασκευή που έχει κάνει η σκηνοθέτις και ο τρόπος που έχει δομηθεί το έργο θα έλεγα πως –αν και απευθύνεται πρωτίστως σε παιδιά, αλλά και σε ενήλικες- έχει στοιχεία βαθιά παιδαγωγικά, στην πλοκή αλλά και στη σκηνική απόδοση. Η αφήγηση της ιστορίας γίνεται με τρόπο που δεν περιορίζει την φαντασία του θεατή, αντίθετα την απελευθερώνει. Η χρήση της πλατφόρμας, για παράδειγμα, και το θέατρο σκιών έχουν τη δύναμη του θεάματος αλλά και της ελευθερίας να ζωγραφίσει κανείς στο μυαλό του όσα δεν βλέπει. Ένα άλλο πολύ ενδιαφέρον εργαλείο φυσικά είναι ότι η ιστορία πλάθεται επί σκηνής, οι ρόλοι και οι εικόνες εναλλάσσονται και αυτό δίνει μια αίσθηση ροής, αγωνίας και περιπέτειας.

Η Μαρία Πιπιλιού.

Θα θέλατε να μας μιλήσετε για το ρόλο που ερμηνεύετε; Πώς θα σας δούμε επί σκηνής;

Νεφέλη Μαριάμ Πιτσή: Ο ρόλος μου στην παράσταση είναι αυτός του Τρομάρα, ενός νέου αγοριού που ενώ κάποια καθοριστικά γεγονότα τον εμποδίζουν να είναι ο εαυτός του και τον καθιστούν τρομαγμένο, ο ίδιος αποφασίζει για χάρη του έρωτα να διεκδικήσει τη ζωή και την ελευθερία. Η αλλαγή του ήρωα που συντελείται επί σκηνής και χτίζεται σταδιακά μέσα από το ταξίδι του και τις εμπειρίες του, σηματοδοτεί την ανάγκη όλων μας να παλέψουμε με τους δαίμονές μας και να αγαπήσουμε τον εαυτό μας.

Μαρία Πιπιλιού: Ο κύριος ρόλος που έχω αναλάβει είναι αυτός της αφήγησης. Ως Παραμυθού, μαζί με τους βοηθούς μου, ψάχνω να γράψω ένα έργο που θα κάνει μεγάλη επιτυχία. Έχω φτάσει σε μια απελπιστική κατάσταση, γιατί δεν έχω έμπνευση να γράψω τίποτα και ζητάω βοήθεια, μια σπίθα μπας και μου έρθει κάποια επιφοίτηση να ξεκινήσω μια ιστορία. Κάπως έτσι, ξεκινάει και ξετυλίγεται το κουβάρι και προσπαθούμε επί σκηνής να πλάσουμε τον Τρομάρα μας. Αφού ξεκινήσει η πλοκή της ιστορίας μας υποδύομαι ακόμη τον Νομάρχη, ο οποίος είναι και πατέρας της Ζωής. Στην αρχή είχα αντιμετωπίσει τους ρόλους σαν κάτι τελείως διαφορετικό μεταξύ τους. Μέσα από τις πρόβες όμως και τη βοήθεια όλης της ομάδας, συνειδητοποίησα πως, παρόλο που είναι πραγματικά δύο εκ διαμέτρου αντίθετοι χαρακτήρες, έχουν παράλληλα πολλά κοινά και αυτό με βοήθησε υποκριτικά. Η Παραμυθού από τη μια πλευρά είναι ένας χαρακτήρας περιπετειώδης, με όνειρα και στόχους, που θέλει να δώσει στον κόσμο μια ιστορία με αξίες και ιδανικά. Ο Νομάρχης από την άλλη, είναι ένας πιο στεγνός άνθρωπος, ιδιοτελής, που η πολιτική τον έχει διαφθείρει. Όμως και οι δύο χαρακτήρες έχουν έναν αστείρευτο δυναμισμό, είναι και οι δύο κάπως τραγικοί, το οποίο αποδίδεται, κωμικά πολύ, και καταλήγουν και αυτοί από αγάπη να κάνουν όμορφα πράγματα και να πάρουν αποφάσεις που μόνο θετικό πρόσημο έχουν.

Ειρήνη Μιχαηλίδη: Υποδύομαι τέσσερις ρόλους. Είμαι μία εκ των τριών παραμυθάδων, η Κουκή, η οποία με σύγχρονους όρους πάσχει από «άγχος», αλλά θέλει πολύ να δημιουργήσει και να εμπνευστεί. Είμαι επίσης η Ζωή, η κοπέλα που ερωτεύεται τον Θανάση (τον Τρομάρα), αυτή που τον πλησιάζει με έναν τρόπο καταλυτικό για το μετέπειτα «ταξίδι» του, η κινητήρια δύναμή του ίσως. Στη συνέχεια γίνομαι ο ληστής. Ένας άγριος, επικίνδυνος τύπος, κατά τα άλλα όμως φοβισμένος κι αυτός με τον τρόπο του και ίσως με την ανάγκη της συντροφικότητας. Και ένας ακόμη ρόλος που προτιμώ να κρατήσω μυστικό. Ας τον γνωρίσετε στην παράσταση!

Η Ειρήνη Μιχαηλίδη.

Ποια είναι τα θέματα που φωτίζονται στο έργο και τι σημαίνει «O Τρομάρας» για τα παιδιά;

Νεφέλη Μαριάμ Πιτσή: Η αναζήτηση του εαυτού, η δύναμη της αγάπης, η υπερνίκηση του φόβου και η κατάκτηση της ελευθερίας, είναι μερικά από τα θέματα που φωτίζονται στο έργο και με τα οποία, λίγο ή πολύ, κάθε άνθρωπος έχει έρθει αντιμέτωπος, έχει παλέψει ή παλεύει για αυτά. Στην ουσία, ο Τρομάρας είναι ένα παρατσούκλι του ήρωα, το οποίο έχει διττή σημασία και μπορεί να αποδοθεί εξίσου σε κάποιον που φοβάται ή σε κάποιον που φαντάζει «τρομερός» για τους άλλους. Έτσι κι ο ήρωας βρίσκεται κάπου στο ενδιάμεσο και ακροβατεί μεταξύ των δύο αυτών ταυτοτήτων, με απώτερο σκοπό να πιστέψει στον ίδιο του τον εαυτό και τις ικανότητές του. Με λίγα λόγια, ο Τρομάρας, μέσα από το ταξίδι του φιλοδοξεί να επικοινωνήσει με τα παιδιά, μικρά και μεγάλα, που βιώνουν παρόμοιες δοκιμασίες, αναζητώντας το εσωτερικό φως, πέρα από το σκοτάδι της εποχής μας.

Μαρία Πιπιλιού: «Ο Τρομάρας» του Βιζυηνού είναι ένα διήγημα που πραγματεύεται πολύ επίκαιρα ζητήματα. Την αγάπη, το φόβο, το bullying, τη δίψα για ζωή, την αλληλεγγύη, την ενσυναίσθηση, την απόρριψη, τον έρωτα, τη βία και πολλά πολλά ακόμα. Γενικότερα είναι ένα έργο που καθρεφτίζει την καθημερινότητα και τη ζωή μας. Μπορεί να είναι μια παράσταση κυρίως για παιδιά, όμως τα μηνύματα που περνάει αγγίζουν όλες τις ηλικίες. «Ο Τρομάρας» πιστεύω για τα παιδιά σημαίνει αγάπη. Σημαίνει πως όλοι μπορεί να φοβόμαστε, αλλά προχωράμε. Είναι και η αγαπημένη μου ατάκα που υπάρχει μέσα στο έργο. «Γενναίος δεν είναι αυτός που δεν φοβάται. Γενναίος είναι αυτός που ενώ φοβάται, προχωρά». Πρέπει τα παιδιά να τολμούν, να γελάνε, να αγαπιούνται και να προχωράνε. Μόνο έτσι θα υπάρξει μια κοινωνία όπως την θέλουμε. Για εκείνα και για το παιδί που κρύβουμε μέσα μας κι εμείς.

Ειρήνη Μιχαηλίδη: Πέρα από το πώς βιώνει ο ήρωας το φόβο, θεωρώ πως ένα πολύ σημαντικό θέμα του έργου είναι η ανάγκη να πλησιάζει κανείς τον διπλανό του με αγάπη, με φροντίδα και τρυφερότητα. Αυτός είναι και ο πιο ουσιαστικός τρόπος να πάρει θάρρος ο άνθρωπος που ζει στο φόβο, να δει ότι κάποιος πιστεύει σε αυτόν και στέκεται δίπλα του. Μέσα στο έργο επίσης προβάλλει και το θέμα της απόφασης και της επιμονής να νικήσει κανείς τα εσωτερικά του εμπόδια, κάνοντας «ένα βήμα τη φορά». Τέλος, η σημασία που παίρνει η γενναιότητα στον «Τρομάρα», αυτή της ψυχικής δύναμης- και όχι απαραίτητα της σωματικής /εξωτερικής-, έχει καθοριστική θέση στο έργο όσον αφορά τα παιδιά που το παρακολουθούν.

Πληροφορίες για την παράσταση «O Τρομάρας»

Κείμενο: Γιώργος Βιζυηνός
Διασκευή-Σκηνοθεσία- Σκηνογραφία: Άννα Παπαμάρκου
Επιμέλεια Κίνησης: Εριφύλη Στεφανίδου
Μουσική: Αθανάσιος Ψέλτουρας
Κοστούμια: Ντομινίκ Ντελκόζ
Μάσκες: Κατερίνα Θεοφανοπούλου
Φωτισμοί: Λεωνίδας Ψέλτουρας
Φωτογραφίες: Θεόδωρος Λιανόπουλος
Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Παραγωγή: «Λώτινος Ήλιος»
Παίζουν: Νεφέλη Μαριάμ Πιτσή, Μαρία Πιπιλιού, Ειρήνη Μιχαηλίδη
Ζωντανή μουσική σαντούρι – βιολί: Αθανάσιος Ψέλτουρας

Πού: Altera Pars, Μεγάλου Αλεξάνδρου 123, Κεραμεικός, Αθήνα, τηλ. 210 3410011

Πότε: από 14 Οκτωβρίου 2023 και κάθε Σάββατο στις 17.00

Παραστάσεις για σχολεία: Καθημερινά στις 10.00 π.μ

Παραστάσεις στον χώρο του σχολείου: Κατόπιν συνεννόησης

Υπεύθυνη κρατήσεων σχολείων: Λογοθέτη Μαρία, 211 411 0899, 6948 226497

Τιμές εισιτηρίων: 10 ευρώ (γενική είσοδος), 6 ευρώ (ομαδικά εισιτήρια)

Διάρκεια παράστασης: 70 λεπτά

Προπώληση εισιτηρίων:
– online: https://www.ticketservices.gr/event/theatro-altera-pars-o-tromaras/?lang=el
– τηλεφωνικά: 210 7234567
– εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39, Αθήνα