‘Εξι καλλιτέχνες μας λένε «Προσοχή: Εκτελούνται Έργα»

Συνέντευξη στη Μαριλένα Θεοδωράκου

Μια ομάδα νέων καλλιτεχνών, που δεν θυμάται πώς ήταν η Θεσσαλονίκη χωρίς εργοτάξια απαντά σε τρεις ερωτήσεις σχετικά με την παράσταση «Προσοχή: Εκτελούνται Έργα», η οποία παρουσιάζεται στο Θέατρο Αυλαία, στις 25, 26 και 27 Σεπτεμβρίου. Ο Δημήτρης Γούλιος, η Μαρία Καραγκιοζίδου, ο Βασίλης Μπόγδανος, η Χάρις Σερδάρη, η Σοφία Στυλιανού και ο μουσικός Γρηγόρης Λιόλιος μιλούν στο theatermag για τα έργα που γίνονται στη Θεσσαλονίκη και ποτέ δεν ολοκληρώνονται, τα οποία ήταν η αφορμή για τη δημιουργία του κειμένου της παράστασης. Τη σύλληψη και τη σκηνοθεσία υπογράφει η Νοεμή Βασιλειάδου.

Πώς νιώθετε κάθε φορά που συναντάτε μια πινακίδα που λέει «Προσοχή: Εκτελούνται Έργα»;

Βασίλης Μπόγδανος: Τι νιώθω ε; Δεν το ‘χα σκεφτεί ποτέ είναι η αλήθεια. Πέρα απ’ το προφανές (χεχε), μικρός θυμάμαι μου προκαλούσε περιέργεια και, απ’ όταν ήρθα Θεσσαλονίκη, δυσφορία (που κάποια στιγμή κι αυτή έγινε κανονικότητα), γιατί συνήθως συνοδευόταν από κλειστές περιοχές, που έπρεπε να πας από γύρω, χώματα, ήχους από τρυπάνια, παρατημένες εργασίες -αυτό ήταν το χειρότερο (εκείνος ο έρμος χώρος μπροστά από τη Θεολογική Σχολή, που ποτέ δεν έμαθε κανείς τι γινόταν τόσα χρόνια, είχε γίνει τρόμος). Και κάποιες φορές θυμάμαι στάνταρ και λίγο φόβο -το βράδυ δηλαδή- γιατί ήξερες ότι ωχ θα περάσω από τη λαμαρίνα με τα πλαστικά φύλλα και το κίτρινο τοιχάκι, άρρωστος φωτισμός, στενό δρομάκι, άντε πέρνα. Πλέον υπάρχει κι η απογοήτευση και η περιέργεια ξανά! Ως πότε θα κρατήσουν αυτά τα έργα; Άντε πάλι, ποιος ξέρει τι θα ‘ν’ κι αυτό, κατάλαβες…

Γρηγόρης Λιόλιος: Το θέμα δεν είναι πως νιώθουμε για τα έργα. Το θέμα είναι τι είναι αυτά τα έργα. Κανείς δεν ξέρει. Αν καταλαβαίναμε περί τίνος πρόκειται, θα μπορούσαμε να ξεκαθαρίσουμε το πως νιώθουμε. Τώρα απλά είμαστε μπερδεμένοι.

Τι θέλετε να (προσπαθήσετε να) αλλάξετε μέσα από αυτή την παράσταση;

Μαρία Καραγκιοζίδου: Μακάρι να μπορούσε να αλλάξει μια παράσταση τον κόσμο! Πάντως εγώ θα έπεφτα χαρούμενη για ύπνο, αν μπορούσε αυτή η παράσταση να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο συνηθίσαμε σαν κοινωνία να (μην) αντιδράμε σε μια είδηση-ένα γεγονός. Αν μπορεί να εμπνεύσει μια δεύτερη σκέψη που θα λέει: «Βρε λες να μπορώ να κάνω κάτι για αυτό;», πριν την παραίτηση σε μια μοίρα που γράφτηκε για σένα χωρίς εσένα.

Δημήτρης Γούλιος: Θα θέλαμε να αλλάξουμε τον τρόπο που οι Θεσσαλονικείς βλέπουν την πόλη. Όταν βγουν την επόμενη μέρα από το σπίτι τους, να προβληματιστούν με όσα βλέπουν γύρω τους. Να βλέπουν πια τα πράγματα με άλλη ματιά.

Τι είδους μετακινήσεις ονειρεύεστε στο θέατρο και τον πολιτισμό ευρύτερα, την πολιτική, την κοινωνία;

Χάρις Σερδάρη: Ονειρευόμαστε να μπορούμε να αντιστεκόμαστε σε αυτή τη ρουτίνα, στο ρυθμό της «κανονικότητας», σ’ έναν πολιτισμό που μας επιβάλλει πειθαρχία, που καλλιεργεί τον συμβιβασμό, τη συνήθεια, τη συντήρηση και δεν μας αφήνει χώρο να σκεφτούμε εναλλακτικές. Ονειρευόμαστε πολιτικές που να χωράνε όλα τα σώματα, όπου κάθε ζωή έχει σημασία, πολιτικές που να μας επιτρέπουν να έχουμε και εμείς συμμετοχή στη διαμόρφωση της ζωής μας. Ονειρευόμαστε ένα θέατρο, έναν πολιτισμό, μία κοινωνία, η οποία δεν θα αναπαράγει το «τι ισχύει», αλλά θα πασχίζει να ανακαλύψει το «τι θα μπορούσε να ισχύει». Ονειρευόμαστε μία γερή μετακίνηση από την ιδιωτική στη συλλογική σφαίρα.

Σοφία Στυλιανού: Για εμάς οι μετακινήσεις είναι αλληλένδετες. Ονειρευόμαστε ένα θέατρο το οποίο να αντιστέκεται στη βιαιότητα της εποχής μας. Ένα θέατρο που θα μας επιτρέπει να συνδεθούμε με το άγνωστο, το ανοίκειο, το άλλο και να μην είμαστε κλεισμένοι στο καβούκι μας. Ένα θέατρο που θα ανταποκρίνεται σε πολιτικές και υπαρξιακές ανάγκες. Ένα θέατρο στο οποίο δεν θα υπάρχουν τόσο κακοί οικονομικοί όροι όσο οι σημερινοί. Ένα θέατρο το οποίο θα αντιστέκεται στην αλλοτρίωση της εποχής μας, απαλλαγμένο από τα κυρίαρχα μοντέλα τρόπου ζωής, προσωπικής επιτυχίας και κοινωνικής καταξίωσης. Έναν πολιτισμό που δεν θα αντιμετωπίζεται σαν εμπορικό προϊόν ή τουριστική ατραξιόν, αλλά ως χώρος εξέλιξης και δημιουργίας.

Σήμερα η κοινωνία βρίσκεται σε κρίση. Από το κλίμα και την οικονομία μέχρι τις πολιτικές εξελίξεις. Χρειάζεται μια γερή επανάσταση σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο. Η πολιτική μάς αφορά όλους, χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε ότι μας αφορά, καθορίζει τις ζωές μας, επηρεάζει τα σώματά μας. Ονειρευόμαστε μετακίνηση προς τη βελτίωση των ζωών μας σε συλλογικό επίπεδο.

*Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Αλέκος Γιαγκούσης κουράστηκε να περιμένει και βγήκε στους δρόμους να ψάξει το μετρό. Τη θέση του στα έργα παίρνει ο Βασίλης Μπόγδανος.

Πληροφορίες για την παράσταση «Προσοχή: Εκτελούνται Έργα»

Σύλληψη – Σκηνοθεσία: Νοεμή Βασιλειάδου
Πρωτότυπο Κείμενο – Έρευνα: Η ομάδα
Δραματουργία: Νοεμή Βασιλειάδου, Χάρις Σερδάρη
Πρωτότυπη Μουσική Σύνθεση: Γρηγόρης Λιόλιος
Κίνηση: Μαίρη Γιαννούλα
Βοηθός Σκηνοθεσίας – Οργάνωση Παραγωγής: Χάρις Σερδάρη
Σύμβουλος Δραματουργίας: Πάνος Δεληνικόπουλος
Σύμβουλος Σκηνογραφίας / Ενδυματολογίας: Μαρία Καραδελόγλου
Φωτογραφίες: Βαγγέλης Ευαγγελίου, Λευτέρης Τσινάρης
Υπεύθυνη Επικοινωνίας / Προβολής: Λία Κεσοπούλου
Παραγωγή: Εταιρεία Θεάτρου Αντίqρηση
ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ
Δημήτρης Γούλιος, Μαρία Καραγκιοζίδου, Βασίλης Μπόγδανος, Χάρις Σερδάρη, Σοφία Στυλιανού και ο μουσικός Γρηγόρης Λιόλιος

Πού: Θέατρο Αυλαία, Τσιμισκή 136, Θεσσαλονίκη

Πότε: Δευτέρα 25, Τρίτη 26 και Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου 2023, στις 21.00

Διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ (κανονικό), 12 ευρώ (65+), 10 ευρώ (φοιτητών, ανέργων, ΑμεΑ), 8 ευρώ (ατέλεια)

Προπώληση εισιτηρίων: https://www.more.com/theater/prosoxi-ektelountai-erga-1/ και στο ταμείο του θεάτρου (ωράριο: Δευτέρα έως Παρασκευή, 17.30-21.30 και Σάββατο-Κυριακή, 9.30-21.30)

Περισσότερα:

Facebook: Προσοχή: εκτελούνται έργα
Instagram: caution_workinprogress