Δημήτρης Αϊβαλιώτης: «Δεν υπάρχει ζωή χωρίς πολιτισμό, δεν υπάρχει ζωή χωρίς τέχνη»

Συνέντευξη στη Μαριλένα Θεοδωράκου

Ο Δημήτρης Αϊβαλιώτης, με ρίζες από το όμορφο Αϊβαλί, μιλάει στο theatermag για το νέο του τραγούδι με τίτλο «Τα Ασήμαντα», σε στίχους Γιάννη Μουρατίδη και μουσική Νίκου Καραδημητρίου. Ο ηθοποιός και τραγουδιστής, που είδαμε και στην τηλεοπτική σειρά «Αυτή η νύχτα μένει», επιστρέφει και δισκογραφικά με ένα άκρως ατμοσφαιρικό και αισθηματικό ζεϊμπέκικο που γράφτηκε και σφραγίζει ένα βίωμα απώλειας του ιδίου, αλλά και πολλών ανθρώπων γύρω μας. Ο ίδιος μιλάει για την υποκριτική, το τραγούδι, τα θέματα που τον απασχολούν και τα επαγγελματικά του σχέδια για τους επόμενους μήνες.

Θα θέλατε να μας μιλήσετε για την ενασχόλησή σας με την υποκριτική και το τραγούδι; Πώς μπήκαν στη ζωή σας;

Η υποκριτική και το τραγούδι μπήκαν στη ζωή μου από την ηλικία των 9-10 ετών στο δημοτικό, συμμετέχοντας μετά από μία ακρόαση σε παιδικές παραστάσεις, όπου με επιλέξανε γιατί πίστευαν ότι έχω καλή φωνή. Η αλήθεια είναι ότι πίστευα και εγώ ότι κάτι έχω, χωρίς να μπορώ να το προσδιορίσω, λόγω του νεαρού της ηλικίας. Έτσι λοιπόν, ξεκίνησα να παίζω στο θέατρο και να τραγουδώ σε παραστάσεις μέχρι και το λύκειο όπου είχα την οργάνωση πια, και ήμουν «ο αρχηγός» μιας θεατρικής ομάδας. Ο κόσμος αυτός πάντα με μάγευε, πλέκοντας παραστάσεις που ερχόντουσαν από την Αθήνα στην επαρχία, οπότε και εγώ ήξερα ότι θέλω αυτό να κάνω. Μου δόθηκε η ευκαιρία, μέσα αυτής της ακρόασης, να αρχίσω να δουλεύω σε σχολεία. Και βέβαια ήταν και η στιγμή που μεγαλώνοντας και φτάνοντας το λύκειο, ανακοίνωσα στους γονείς μου ότι θα φύγω από την Χαλκίδα, και συγκεκριμένα από τα Ψαχνά Ευβοίας και θα κατέβω στην Αθήνα, να σπουδάσω μουσική, να σπουδάσω θέατρο και να κάνω αυτό που αγαπούσα πραγματικά στη ζωή μου. Και έτσι έγινε, έχοντας φτάσει στο σήμερα.

Ποιοι είναι οι ρόλοι που έχετε ερμηνεύσει, με τους οποίους νιώσατε καλά;

Έχω ερμηνεύσει πάρα πολλούς ρόλους και αρκετό ρεπερτόριο στη μέχρι τώρα πορεία μου. Αλλά θα σταθώ στην πρώτη μου δουλειά που ήταν ο Αίμονας στην «Αντιγόνη» πατώντας για πρώτη φορά μετά τη σχολή κατευθείαν την Επίδαυρο, οπότε αυτό ήταν μία χαρά τεράστια, μία ηδονή τεράστια, ένα ξεκίνημα σαγηνευτικό για κάθε ηθοποιό και κάθε νέο παιδί που μόλις βγαίνει από μία θεατρική σχολή. Έκτοτε μεσολάβησαν πολλοί ρόλοι από διεθνές και εγχώριο ρεπερτόριο. Υπάρχουν ρόλοι που θέλω να παίξω και ελπίζω πως στην πορεία μου θα έρθουν σιγά σιγά και αυτοί και θα πάρουν σάρκα και οστά. Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα.

Έχετε καταγωγή από το Αϊβαλί. Πώς συμπεριλαμβάνετε στοιχεία του τόπου καταγωγής σας, στο τραγούδι;

Έχω μεγαλώσει σε ένα σπίτι με ακούσματα λαϊκά, δημοτικά, παραδοσιακά. Έχοντας παππούδες και γιαγιάδες από το Αϊβαλί, καταλαβαίνετε ότι στο σπίτι είχαμε πολλά δημοτικά παραδοσιακά σμυρναίικα τραγούδια και μεγαλώνοντας ήθελα αυτό να το φέρω στο σήμερα. Με σημερινούς ήχους, ενορχηστρώσεις, μουσικά όργανα, γκάιντες, βιολιά, κλαρίνα και να πάρουν μια δεύτερη ευκαιρία στην παλέτα της μουσικής. Εκτός από τα καινούργια τραγούδια που έχω κυκλοφορήσει και ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ, υπάρχουν και διασκευές που τις έχω φέρει στο σήμερα και κυκλοφορούν με νέα ανάσα.

Θέλετε να μας μιλήσετε για το νέο σας τραγούδι «Τα Ασήμαντα»;

«Τα Ασήμαντα» είναι ένα κομμάτι πολύ σημαντικό για μένα και πολύ σημαδιακό. Είναι ένα ατμοσφαιρικό σκοτεινό, θα έλεγα, ζεϊμπέκικο που κρύβει από πίσω του δύο πράγματα, δύο πλευρές. Η μία, κατά τον στιχουργό, είναι πράγματα ασήμαντα στη ζωή μας, που αν πορευόμαστε κι αν τα πιστεύουμε, στο τέλος δεν βγάζουν πουθενά. Η δεύτερη εκδοχή, που είναι συμπληρωματική και δική μου, είναι ότι κάποια πράγματα στη ζωή μας, είναι πάρα πολύ σημαντικά, ενώ εμείς τα θεωρούμε ασήμαντα.

Είναι δύο πλευρές που αντικρούονται, αλλά πολύ αληθινές. Αυτό το κομμάτι το έγραψε ο Νίκος Καραδημητρίου και ο Γιάννης Μουρατίδης μου. Το φέρανε και εκείνη την περίοδο πριν από δύο μέρες είχα χάσει τη μητέρα μου, οπότε το έχω συνδέσει πάρα πολύ με το θάνατό της και έτσι γεννήθηκε αυτή η όχθη.
Έχουμε πάρει πολλά μηνύματα για ανθρώπους που έχουν ζήσει ένα συγκεκριμένο βίωμα ή ακόμα και το ίδιο, της απώλειας ενός ανθρώπου, οπότε ουσιαστικά υπάρχουν πάρα πολλοί εκεί έξω, που έχουν ταυτιστεί με ένα τόσο βέβαια μοιραίο γεγονός. Οπότε και για εμένα αυτό απαλύνει λίγο τον πόνο. Η μητέρα, είναι το πιο σημαντικό κεφάλαιο και πάντα αυτό το τραγούδι θα της το αφιερώνω.

Ποια θέματα σας απασχολούν ως καλλιτέχνη;

Πάρα πολλά. Της εργασίας, των συνθηκών της τέχνης, το #metoo που είναι κάτι πολύ φρέσκο, ενώ προϋπήρχε και σκοτεινό ταυτόχρονα, και χαίρομαι πολύ που κάποια πράγματα αρχίζουν και βγαίνουν στην επιφάνεια για να αλλάξει λίγο αυτό το στιλάκι εξουσίας δήθεν και να σταματήσουν οι άνθρωποι να επεμβαίνουν με αυτό τον τρόπο στη ζωή του καθενός.

Κανείς δεν ανήκει κανενός, πόσω μάλλον όταν νομίζεις ότι έχεις μία δύναμη για να δώσεις δουλειά σε κάποιον, ότι πρέπει να σου κάτσει, ότι πρέπει να περάσεις από το κρεβάτι του, ότι πρέπει να σου κάνει τα χατίρια, ότι πρέπει να σκύψει το κεφάλι στην κάθε διαστροφή σκέψη σου. Ας ξελασπώσουμε επιτέλους. Επίσης, έχω την αίσθηση ότι για κάποιο λόγο η τέχνη πυροβολείται. Δεν θα υπήρχε ολόκληρος κόσμος χωρίς την τέχνη και τον πολιτισμό. Πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι χωρίς αυτά θα βυθιστούμε στο μηδέν. Δεν υπάρχει ζωή χωρίς πολιτισμό, δεν υπάρχει ζωή χωρίς τέχνη. Δεν υπάρχει ανάσα. Δεν υπάρχει το μέλλον.

Τι ετοιμάζετε για τη νέα σεζόν;

Ετοιμάζω ένα δεύτερο άλμπουμ σε στίχους και μουσική Νίκου Καραδημητρίου και παραγωγή ενορχήστρωση του μοναδικού Νίκου Μέρμηγκα. Οπότε αυτό το καλοκαίρι θα βρίσκομαι για πολλές ώρες στο στούντιο. Και βέβαια, κάνω την προετοιμασία για τις καλοκαιρινές συναυλίες, που περιμένω με ανυπομονησία. Θα ξαναβρεθώ και αυτό το καλοκαίρι με τον κόσμο σε όλη την Ελλάδα και θα ξανασμίξουμε. Το καλοκαίρι είναι ανάλαφρο και έχει άλλη διάσταση και περιμένω με λαχτάρα να ζήσω αυτή την εξωστρέφεια με τον κόσμο. Τον Σεπτέμβριο, θα ξεκινήσω πρόβες σε ένα καινούργιο θεατρικό μονόλογο που θα ανέβει σε γνωστό θέατρο της Αθήνας τον επόμενο χειμώνα.

Πληροφορίες για το τραγούδι «Τα Ασήμαντα»

Μουσική: Γιάννης Μουρατίδης
Στίχοι: Νίκος Καραδημητρίου

Στέλιος Φραγκούς: πιάνο
Δημήτρης Σίντος: κόντρα μπάσο
Νίκος Μέρμηγκας: λάφτα, λαούτο, μπαγλαμά, κιθάρες, κρουστά

Ενορχήστρωση Παραγωγή: Νίκος Μέρμηγκας
Μίξη / Mastering: Νίκος Μέρμηγκας Antart Studios
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Συλβέστρος

ΣΤΙΧΟΙ

Όταν γελάει ο Θεός, ο άνθρωπος κοιμάται
Στο ένα πόδι βιαστικός, στο άλλο του να φοβάται.

Κι εσύ που ζείς το δρόμο σου
τον κόσμο σου τον ξέρεις
με όρκους για πατήματα
όσο μετράς τ’ ασήμαντα
τι τάχα περιμένεις.

Οι φίλοι λένε τον καφέ
κι οι μάγισσες ζηλεύουν
σαν χαρτογράφοι στη ζωή
σε παίρνουν κι’ αλητεύουν

Κι εσύ που ζείς το δρόμο σου
τον κόσμο σου τον ξέρεις
με όρκους για πατήματα
όσο μετράς τ’ ασήμαντα
τι τάχα περιμένεις

Δημήτρης Αϊβαλιώτης – Social Media
Facebook: https://www.facebook.com/DimitrisAiva…
YouTube: https://www.youtube.com/@DimitrisAivaliotis
Instagram: https://www.instagram.com/d.aivaliotis
Tik Tok: https://www.tiktok.com/@dimitrisaivaliotis