Ανδρομάχη Μπάρδη: «Οι άνθρωποι σήμερα είμαστε συγκρατημένα έξαλλοι, όπως ακριβώς οι ήρωες των ιστοριών του Πιραντέλλο»

Συνέντευξη στη Μαριλένα Θεοδωράκου

Πόσες φορές, αλήθεια, δεν έχουμε καθίσει παρέα με φίλους γύρω από ένα τραπέζι συζητώντας για το Χάος που επικρατεί παντού γύρω μας; Η ηθοποιός Ανδρομάχη Μπάρδη μιλάει στο Theatermag για την παράσταση «Χάος», η οποία παρουσιάζεται στο Θέατρο Τ, στη Θεσσαλονίκη, σε σκηνοθεσία και δραματουργική επεξεργασία Σωτήρη Ρουμελιώτη. Στην παράσταση της ομάδας Male di Luna, πέντε αεικίνητοι ηθοποιοί ζωντανεύουν τις γλυκόπικρες ιστορίες του Πιραντέλλο, ιστορίες απλών ανθρώπων που προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα σε καταστάσεις καθημερινού παραλογισμού.

«Χάος». Τι σημαίνει ο τίτλος της παράστασης;

Βρισκόμαστε στα μέσα του 19ου αιώνα. Στην Ιταλία, συγκεκριμένα στη Σικελία και ακόμη πιο συγκεκριμένα στο χωριό Κάβουζου ή Κάουζου ή Κάος (χάος) που στη σικελική διάλεκτο σημαίνει παντελόνι. Κάπως έτσι ξεκινάει η παράσταση με τέσσερις ανθρώπους να κουτσομπολεύουν σε μια πλατεία χωριού. Χάος είναι ο τόπος που τα γεγονότα λαμβάνουν χώρα. Χάος είναι η έκβαση που δεν λογάριασαν οι πρωταγωνιστές των ιστοριών, οι οποίοι κατά τα άλλα, θεωρούσαν ότι έχουν τον πλήρη έλεγχο της ύπαρξής τους και των καταστάσεων.

Οι ηθοποιοί της παράστασης «Χάος» που ανεβαίνει στο Θέατρο Τ. (Φωτογραφίες: Κυριάκος Παπαστεργίου).

Ποιες ιστορίες από τα διηγήματα του Λουίτζι Πιραντέλλο θα ακούσουμε στην παράσταση;

Οι ιστορίες που αφηγούμαστε στην παράσταση είναι έξι επιλεγμένες από τη συλλογή διηγημάτων του Λουίτζι Πιραντέλλο με τίτλο «Χάος». Η πρώτη ιστορία είναι «Το Κοράκι του Μίτσαρο» που αφορά την διαμάχη ενός ανθρώπου με ένα κοράκι, η δεύτερη είναι «Η καμπούρα», μια από τις αγαπημένες μου ιστορίες, όπου περιγράφει τη ζωή μιας κοπέλας που καταλήγει να μην έχει δικαίωμα στον έρωτα λόγω της σωματικής της δυσμορφίας, την ιστορία της «Νυχτερίδας» στην οποία μια νυχτερίδα εισβάλει σε ένα θέατρο και τελικά καταφέρνει να προδώσει τις θεατρικές συμβάσεις. Στη συνέχεια, έρχεται η ιστορία του «Σπασμένου πιθαριού» με τον εμμονικό και νευρικό ιδιοκτήτη του. Αμέσως μετά, η ιστορία του «Τζίτζι Μέαρ», που έχει μια απρόσμενη συνάντηση περιμένοντας το τραμ, ενδεχομένως με τον άλλο του εαυτό ή με κάποιο φάντασμα από το παρελθόν του (ο καθένας ερμηνεύει τη σχέση των δύο αυτών χαρακτήρων με πραγματικά πολλούς και διαφορετικούς τρόπους). Τελευταία και αγαπημένη είναι η ιστορία του Μπατά, το «Male di Luna», μια ιστορία για έναν χαοτικό έρωτα, αλλά και για έναν άνθρωπο (ή ίσως και λυκάνθρωπο) που τον γήτευσε το φεγγάρι, ένα ζεστό καλοκαιρινό βράδυ. Πρόκειται για την ιστορία από την οποία εμπνευστήκαμε και το όνομα της θεατρικής μας ομάδας.

Θα θέλατε να μας μιλήσετε για τον ρόλο/τους ρόλους που ερμηνεύετε;

Η παράσταση είναι μια συρραφή διηγημάτων του Λουίτζι Πιραντέλλο, τα διηγήματα αυτά τα συνδέει μεταξύ τους δραματουργικά η ιδέα του χάους. Του χάους που βιώνουν οι χαρακτήρες αυτοί, λαμβάνοντας με μεγάλη σοβαρότητα την ύπαρξή τους και τους εαυτούς τους. Κατά βάση είμαι αφηγήτρια των ιστοριών αυτών, κάτοικος της περιοχής που ονομάζεται Κάος, όπως και οι υπόλοιποι επί σκηνής. Άλλοτε μια αφηγήτρια- δραματικό πρόσωπο και άλλοτε μια αφηγήτρια-παρατηρητής της ιστορίας. Το βασικό δραματικό πρόσωπο που έχω, είναι αυτό της ηθοποιού Γκάστινα στην ιστορία με τη νυχτερίδα, που φοβάται να παραμείνει στο θέατρο όσο η νυχτερίδα ζει εκεί και ως εκ τούτου, αρνείται να παίξει στην παράσταση υποκρινόμενη ότι δεν συμβαίνει τίποτα, κάτι που της ζητά ο σκηνοθέτης της.

Πώς δουλέψατε με τον σκηνοθέτη Σωτήρη Ρουμελιώτη;

Με τον Σωτήρη δουλεύουμε μαζί από τη σχολή, στο Τμήμα Θεάτρου του Α.Π.Θ. Είμαστε πολλά χρόνια φίλοι και συνεργάτες, όπως και με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας Male di Luna (Πάνος Κεφαλούρος, Γιάννης Μονοκρούσος, Δέσπω Πύρτσιου, Γιώργος Χρυσικός). Έχουμε κάνει διάφορα project στα πλαίσια του Τμήματος και πέρσι για πρώτη φορά, ανεβάσαμε την παράσταση «Η μητέρα του σκύλου» στο Θέατρο Τ, η οποία ξεκίνησε ως διπλωματική υποκριτικής μου. Και στην περίπτωση του «Χάους» δουλέψαμε αφήγηση, όχι μυθιστόρημα αυτή τη φορά, αλλά η λειτουργία και οι τρόποι ήταν περίπου οι ίδιοι. Ο Σωτήρης είναι ένας ταλαντούχος νέος σκηνοθέτης που λατρεύει το θέατρο, δουλεύει σκληρά και δεν σταματάει ποτέ. Τον εμπιστεύομαι απόλυτα και νιώθω πολύ τυχερή που δουλεύουμε μαζί.

Το Χάος στην πολιτική και την οικονομία, το Χάος στον πολιτισμό και την κοινωνία, το Χάος στις ανθρώπινες σχέσεις. Πώς βιώνετε το χάος στην καθημερινότητά σας;

Οι άνθρωποι σήμερα είμαστε συγκρατημένα έξαλλοι, όπως ακριβώς οι ήρωες των ιστοριών του Πιραντέλλο. Τα βάζουμε με φαντάσματα και παραμένουμε ακίνητοι απέναντι στους πραγματικούς φταίχτες, που πολλές φορές είναι και οι ίδιοι μας οι εαυτοί. Είμαστε έτοιμοι να αντέξουμε τα πάντα, αρκεί να μην μετακινηθούμε από τη θέση μας. Βιώνουμε καθημερινά νοσηρές καταστάσεις και παρατηρούμε σαν θεατές να συντελούνται δίπλα μας εγκλήματα κρατικά και κοινωνικά, ενίοτε φωνάζουμε, αλλά πάντα για λίγο και ύστερα στα γρήγορα κρύβουμε την βρωμιά κάτω απ’ το χαλάκι. Φοβόμαστε να εκφραστούμε ελεύθερα, νιώθουμε ενοχές για τα συναισθήματά μας και κυρίως για την εξωτερίκευση αυτών.

Μια μικρή μεταβολή σε ένα ευαίσθητο σύστημα και μπορεί να οδηγήσει στο απρόβλεπτο, σε αυτό που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε. Κάπως έτσι αντιλαμβάνομαι εγώ τη θεωρία του Χάους. Αν υποθέσουμε ότι ο άνθρωπος βρίσκεται στη θέση του συστήματος αυτού, μια πράξη του ή ένα σύνολο πράξεων θεωρητικά τυχαίων και απλών, συχνά καταλήγει σε αποτελέσματα επώδυνα σε βάθος χρόνου. Πληρώνουμε και θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε αυτές τις φαινομενικά απλές επιλογές που έχουμε κάνει.

Είναι λυπηρό και τραγικό να το συνειδητοποιούμε και να μην κάνουμε καμία ενέργεια για να το αλλάξουμε, ειδικά αν σκεφτούμε πόσο μικρή είναι η ύπαρξή μας πάνω σε αυτόν τον κόσμο, όλα μια και έξω, χωρίς επιστροφές. Θα κλείσω με ένα αγαπημένο μου σημείο από μια ιστορία της παράστασης: «Γράφεις ένα γράμμα, δεν σ’ αρέσει, το σκίζεις και ξαναρχίζεις πάλι από την αρχή. Μια ζωή όμως; Δεν μπορείς να την ξαναρχίσεις την ζωή, ακόμα κι όταν την ξεσκίσεις».

Πληροφορίες για την παράσταση «Χάος»

Κείμενα: Λουίτζι Πιραντέλλο
Σκηνοθεσία / Δραματουργική επεξεργασία: Σωτήρης Ρουμελιώτης
Σκηνικά / Κοστούμια: Νίκη Αγγελίδου
Μουσική / Ηχητικά εφέ: Γιώργος Χρυσικός
Σχεδιασμός φωτισμών: Σωτήρης Ρουμελιώτης
Γραφιστικός σχεδιασμός: Χριστίνα Ελευθεριάδου
Φωτογραφίες: Κυριάκος Παπαστεργίου
Υπεύθυνη προβολής: Λία Κεσοπούλου
Οργάνωση παραγωγής: Νικολίνα Τσιμίνου
Παραγωγή: Male di Luna
Εκτέλεση παραγωγής: Θέατρο Τ
Επί σκηνής: Πάνος Κεφαλούρος, Γιάννης Μονοκρούσος, Ανδρομάχη Μπάρδη, Άννα Ρίζου, Σωτήρης Ρουμελιώτης

Πού: Θέατρο Τ, Αλεξάνδρου Φλέμινγκ 16, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310 854 333

Πότε: από 5 Μαΐου 2023 και κάθε Παρασκευή στις 21.30, Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 20.00. Έως 14 Μαΐου 2023

Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ (κανονικό), 10 ευρώ (μειωμένο: φοιτητών, ανέργων, ΑμεΑ, & πολυτέκνων), 5 ευρώ (σπουδαστών θεάτρου και ηθοποιών)

Ηλεκτρονική προπώληση εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/theater/xaos/

Parking: Ιδιωτικός χώρος parking ακριβώς δίπλα από το Θέατρο Τ. Τιμές: 3€ η πρώτη ώρα | +1€ για κάθε επόμενη ώρα
Προσβασιμότητα: Το Θέατρο Τ είναι προσβάσιμο σε αναπηρικά αμαξίδια.
Σας ενδιαφέρει: Με την επίδειξη του εισιτηρίου σας, έχετε 10% έκπτωση στο ουζερί «Το Πλατανάκι» ακριβώς απέναντι από το Θέατρο Τ.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Δεν επιτρέπεται η είσοδος στο θέατρο μετά την έναρξη της παράστασης.
Περισσότερα:
Website: www.theatrot.gr
Facebook page: www.facebook.com/theatrot
Instagram profile: https://www.instagram.com/theatro_t