Έλενα Πελαγία: «Ο μαγικός-ποιητικός ρεαλισμός που διατρέχει το “Viva la Muerte” ήταν μια πρόκληση, αλλά τα ζητήματα που πραγματεύεται είναι τόσο επίκαιρα που η σκέψη ήταν πως αξίζει να παρασταθεί»
24 Μαρτίου 2023
Κωνσταντίνος Δημητρακάκης: «Το έργο “Νύχτες” καταπιάνεται με θέματα που πάντα απασχολούσαν, απασχολούν και θα απασχολούν το είδος που λέγεται άνθρωπος»
25 Μαρτίου 2023
Συνέντευξη στη Μαριλένα Θεοδωράκου
Η Μάιρα Άμσελεμ, η Ναταλία Πελέκα και η Σεμέλη Μητροπούλου μιλάνε στο theatermag για την παράσταση «Αυτόχειρες Παρθένοι Dollhouse», η οποία παρουσιάζεται στο θέατρο Tempus Verum – Εν Αθήναις. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Χρήστος Καρασαββίδης, ο οποίος εμπνεόμενος από τις «Αυτόχειρες Παρθένους» της Σοφίας Κόπολα, γράφει και σκηνοθετεί ένα πρωτότυπο κείμενο, ένα μανιφέστο για μια γενιά που χάνεται.
Ποιες ήταν οι σκέψεις σας όταν διαβάσατε το κείμενο «Αυτόχειρες Παρθένοι Dollhouse»;
Μάιρα Άμσελεμ: Το κείμενο γραφόταν κατά τη διάρκεια των προβών, οπότε είχαμε σταδιακά έτοιμες κάποιες σκηνές, μερικές φορές διάσπαρτες από το έργο. Όταν πλέον το πήραμε όλο στα χέρια μας, ενώθηκαν οι τελείες και η ιστορία πήρε μορφή. Το κείμενο, καθώς και το θέμα που πραγματεύεται, είναι αρκετά δύσκολο στην προσέγγισή του και κάθε παράσταση είναι μια προσπάθεια να πλησιάσουμε όλο και πιο πολύ στο εδώ και στο τώρα, στη συνθήκη και στους χαρακτήρες που πάσχουν.
Ναταλία Πελέκα: Ότι πρόκειται για ένα έργο που πραγματεύεται πολύ ευαίσθητα θέματα, προκαλώντας και προσκαλώντας θεατές και δημιουργούς να προβληματιστούν σε βάθος.
Σεμέλη Μητροπούλου: Την ιστορία του έργου την γνώριζα από την ταινία της Σοφία Κόπολα. Το κείμενο της παράστασης βασίστηκε στην ταινία, αλλά διαφέρει πολύ από αυτήν και γραφόταν από τον σκηνοθέτη παράλληλα με τις πρόβες. Ο Χρήστος Καρασσαβίδης γράφει πάντα με ιδιαίτερη ευαισθησία, πλάθει δικές του λέξεις, δημιουργεί πολύπλοκα νοήματα και έντονες εικόνες. Είναι ένα κείμενο που εμπνέει και αποτελεί πρόκληση, τόσο για τον θεατή όσο και για τον ηθοποιό.
Ποιο είναι το θέμα του έργου και ποια ζητήματα πραγματεύεται;
Μάιρα Άμσελεμ: Αυτοχειρία και επαναλαμβανόμενη σεξουαλική κακοποίηση, είναι τα ζητήματα που πραγματεύεται το έργο. Με αφορμή αυτά λοιπόν, τρεις έφηβες αδερφές, αποφασίζουν ανήμερα των γενεθλίων του πατέρα τους, να του κάνουν το τέλειο δώρο. Να τον φέρουν αντιμέτωπο με τις συνέπειες των πράξεών του. Μιάμιση ώρα πριν επιστρέψουν οι γονείς στο σπίτι, ευχαριστιούνται απλές καθημερινές στιγμές, σαν να ήταν μια συνηθισμένη μέρα σαν όλες τις άλλες. Καθώς η ώρα περνά ετοιμάζουν το δώρο. Ξεστομίζουν πράγματα για πρώτη φορά και μετά πάνε «μια βόλτα στη θάλασσα» από την οποία δεν θα γυρίσουν ποτέ.
Ναταλία Πελέκα: Παρακολουθούμε την πορεία τριών εφήβων αδελφών προς το θάνατο. Αποφασίζουν να αφήσουν πίσω τους ένα μεγάλο δώρο στους γονείς τους, κάτι που τις φέρνει αντιμέτωπες με σκέψεις, αποκαλύψεις, φόβους και όνειρα που ήταν βαθιά κρυμμένα μέσα τους.
Σεμέλη Μητροπούλου: Το έργο αναφέρεται σε τρεις αδερφές που πρόκειται να πάρουν την πιο σημαντική απόφαση της ζωης τους και την πορεία τους μέχρι εκεί. Μιλάει γι’ αυτά που συμβαίνουν στη διπλανή πόρτα και φοβόμαστε να δούμε, μιλάει για την σκληρή κι αδιάφορη κοινωνία μας και την κοιτάζει κατάματα, τολμάει να πει την αλήθεια που κανείς δεν θέλει να πει.
Η ηθοποιός Σεμέλη Μητροπούλου.
Θα θέλατε να μας μιλήσετε για το ρόλο που ερμηνεύετε;
Μάιρα Άμσελεμ: Η Μ. αν μπορούσε θα ήταν ο άνθρωπος που θα έλεγε καλημέρα στους αγνώστους περαστικούς, που θα έβαζε στόχο να ταξιδέψει σε όλες τις χώρες του κόσμου πριν πεθάνει, που θα πήγαινε σε κάθε καφέ, εστιατόριο, μπαρ μέχρι να δοκιμάσει ό,τι υπάρχει στον κατάλογο, έτσι από περιέργεια. Αν είχε χρόνο, θα μάθαινε να μαγειρεύει για εκείνους που αγαπά, να οδηγεί, να χορεύει πάνω σε ψηλοτάκουνα. Αλλά δεν έχει. Γιατί κάποιος, της τον έκλεψε. Η Μ. αγαπάει τη ζωή. Θέλει να ζήσει όσο τίποτα άλλο. Οι καταστάσεις όμως δεν την αφήνουν. Αν ξέρει κάτι η Μ. είναι να ξεχνάει και να παίζει σκάκι. Και δυστυχώς, έχει πολλούς ανθρώπους να της θυμίζουν αυτά που δεν θέλει, μα κανέναν για να παίξει.
Ναταλία Πελέκα: Πρόκειται για έναν δύσκολο ρόλο με τρομερό ενδιαφέρον και πολλές ψυχικές μεταπτώσεις κατά τη διάρκεια του έργου. Είναι η πιο μεγάλη αδερφή, αυτή που βάζει τις φωνές για να επαναφέρει την τάξη, αυτή που αποφεύγει να συνδεθεί με την πιο ρομαντική της πλευρά, αυτή που εν τελεί νιώθει ότι κουβαλάει το μεγαλύτερο βάρος της ευθύνης στην πλάτη της.
Σεμέλη Μητροπούλου: Είμαι μικρότερη αδερφή της οικογένειας. Είμαι δεκαπέντε χρονών, αρκετά ανίδεη κι αθώα μέσα σε έναν κόσμο από λουλούδια. Η ενηλικίωσή μου έρχεται γρήγορα, άγαρμπα και βίαια, η όρεξή μου για ζωή ματαιώνεται, δημιουργείται ένα παράπονο και μια ανάγκη ν’ αλλάξει ο κόσμος. Ο αυθορμητισμός και η παιδικότητα γίνονται σκληρότητα, θυμός και επαναστατικότητα. Και οι τρεις αδερφές όμως, είμαστε εγκλωβισμένες σε μια κοινωνία που δεν μας ακούει.
Η ηθοποιός Ναταλία Πελέκα.
Πώς ήταν η συνεργασία σας με τον σκηνοθέτη Χρήστο Καρασαββίδη;
Μάιρα Άμσελεμ: Η συνεργασία μου με το Χρήστο ήταν πολύ όμορφη. Υπήρξε η πρώτη μου επαγγελματική δουλειά και θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό, που υπήρξα σε τόσο ευνοϊκές και δημιουργικές συνθήκες προβών, τόσο όσον αφορά στη δουλειά όσο και στην ανθρώπινη συνύπαρξη.
Ναταλία Πελέκα: Επεισοδιακή και έντονα δημιουργική θα έλεγα. Νομίζω ότι αυτό που εκτιμάω περισσότερο στον Χρήστο είναι πως πάντα θα δώσει χώρο και θα ακούσει με ευγένεια κάθε προβληματισμό σου, καλλιεργώντας ένα πλαίσιο ελευθερίας και πειραματισμού, χωρίς αυστηρούς περιορισμούς. Είναι πολύ σημαντικό να νιώθεις ότι μπορείς να δοκιμάσεις τα πάντα και να εκφραστείς ελεύθερα, όταν πρόκειται για μια τόσο δημιουργική διαδικασία.
Σεμέλη Μητροπούλου: Ο Χρήστος μας έδωσε την ευκαιρία να νιώσουμε ενεργό μέρος της δημιουργίας της παράστασης. Σε όλη την διαδικασία των προβών, ήταν πάντα ανοιχτός να ακούσει τις ιδέες μας. Δουλέψαμε αρκετά με αυτοσχεδιασμό κι έτσι πολλές από τις σκηνές του έργου σχηματίστηκαν με αυτόν τον τρόπο.
Η ηθοποιός Μάιρα Άμσελεμ.
Θα θέλατε να μας περιγράψετε μια σκηνή της παράστασης;
Μάιρα Άμσελεμ: Η παράσταση δεν έχει γραμμική αφήγηση. Υπάρχουν σκηνές που διαδραματίζονται στο παρόν, άλλες έχουν συμβεί στο παρελθόν και κάποιες άλλες, είναι εικόνες-σκέψεις των κοριτσιών αυτών, που εντάσσουν το κοινό στο σύμπαν τους. Πιστεύω ότι περιγράφοντας μια μεμονωμένη σκηνή, δεν θα καταφέρω να μεταδώσω κάτι αντιπροσωπευτικό για την παράσταση. Περισσότερο είναι η αίσθηση που σου αφήνει και οι εικόνες που μεμονωμένες δεν σημαίνουν κάτι, αλλά αν τις ενώσεις, μπορεί να μην μπορείς να εξηγήσεις τι και γιατί, αλλά αφήνει κάποιο αποτύπωμα πιστεύω.
Ναταλία Πελέκα: Από τις αγαπημένες μου σκηνές είναι αυτή που διαδραματίζεται μέσα στην μπανιέρα και τη βλέπουμε να παίζεται σε λούπα δύο φορές. Την πρώτη φορά, βλέπουμε τη σκηνή όπως θα την οραματίζονταν ιδανικά οι αδερφές και τη δεύτερη βλέπουμε τι πραγματικά συνέβη. Τα υπόλοιπα στην παράσταση!
Σεμέλη Μητροπούλου: Μια αρκετά έντονη σκηνή είναι προς το τέλος του έργου, όπου με απόλυτη ειλικρίνεια οι τρεις αδερφές μιλούν έξω απ’τα δόντια, αφηγούνται ωμά και αληθινά, εξομολογούνται τα πάντα σε ένα βίντεο-ενθύμιο που θα αφήσουν πίσω τους.
Πληροφορίες για την παράσταση «Αυτόχειρες Παρθένοι Dollhouse»
Κείμενο-Σκηνοθεσία-Μουσική επιμέλεια: Χρήστος Καρασαββίδης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Δανάη Δημοπούλου
Παίζουν: Μάιρα Άμσελεμ, Σεμέλη Μητροπούλου, Ναταλία Πελέκα
Σκηνογράφος: Στέφανος Λώλος
Φωτογραφίες: Κώστας Γκιόκας
Η παράσταση είναι κατάλληλη μόνο για ενήλικες
Πού: Θέατρο Tempus Verum – Εν Αθήναις, Ιάκχου 19, Γκάζι, τηλ. 210 3425170
Πότε: από 3 Φεβρουαρίου 2023 και κάθε Σάββατο στις 22.30, Κυριακή στις 19.00
Εισιτήρια: από 12 ευρώ
Ηλεκτρονική προπώληση εισιτηρίων: Αυτόχειρες Παρθένοι Dollhouse | Εισιτήρια online! | Viva.gr
