Πανάγος Ιωακείμ: «Η παράσταση “Φιλιά, Όσκαρ…” χτυπάει ευαίσθητες χορδές που δεν αφήνει περιθώρια να μείνει κάποιος ασυγκίνητος»

Συνέντευξη στη Μαριλένα Θεοδωράκου

Ερμηνεύει τρεις ρόλους στην παράσταση «Φιλιά, Όσκαρ…». Ο ηθοποιός Πανάγος Ιωακείμ μιλάει στο theatermag για το έργο του Έρικ Εμμάνουελ Σμιτ, τη συνεργασία του με τον σκηνοθέτη Τσέζαρις Γκραουζίνις, καθώς και με τους υπόλοιπους συντελεστές της παράστασης, η οποία ολοκληρώνεται την Κυριακή 9 Απριλίου στο Θέατρο Αθηνών.

Ποιες ήταν οι σκέψεις σας όταν διαβάσατε το έργο «Φιλιά, Όσκαρ…»;

Η αλήθεια είναι πως είναι ένα κείμενο και ένας συγγραφέας που γνωρίζω από τα χρόνια της σχολής. Το έχω δει σε προηγούμενο ανέβασμα και είχα παρακολουθήσει και την παράσταση του Τσέζαρις Γκραουζίνις με τον Θανάση Τσαλταμπάση στο ρόλο του Όσκαρ, πριν μπω με αντικατάσταση στην ομάδα του «Φιλιά, Όσκαρ…». Όταν πια πήρα το κείμενο στα χέρια μου και βούτηξα μέσα σε αυτό, συνειδητοποίησα πως η βαθιά συγκίνηση που μου προκάλεσε ως θεατή, ανάγνωση με την ανάγνωση, μου γινόταν ακόμη πιο βαθιά. Συνειδητότητα, σκληρή πραγματικότητα, το αίσθημα του τρωτού και πως η ζωή δεν είναι δεδομένη για κανέναν, σε συνδυασμό με μία σαρκαστική συγγραφική οδό του Έρικ Εμμάνουελ Σμιτ, απέναντι στην αντιμετώπιση των καταστάσεων, σου αφήνει μια βαθιά γεύση συγκίνησης, εκτίμησης των όσων έχουμε αλλά προσπερνάμε, διότι πια τα θεωρούμε δεδομένα, όπως η καλή υγεία, προσωπική ή και των γύρω μας. Στην γαστρονομία ονομάζεται πέμπτη γεύση, umami. Θεωρώ πως είναι ένα κείμενο umami. Όποια γωνία του κειμένου και αν φωτίσεις, σίγουρα έχεις να ανακαλύψεις κάτι για να γίνεις καλύτερος άνθρωπος.

Ερμηνεύετε τρεις ρόλους. Θέλετε να μας μιλήσετε για τον καθένα από αυτούς;

Δύο μπαμπάδες και έναν εργαζόμενο ιατρικού προσωπικού. Θα ξεκινήσω από τον νοσοκόμο. Ένα πρόσωπο απρόσωπο που άρχισα να φαντάζομαι μέσα στις τόσες ελλείψεις, με τις τόσες αστοχίες που έχουμε στο σύστημα υγείας και την τόση απαξίωση του ιατρικού δυναμικού και των παρεμφερή, αναρωτήθηκα πώς αυτοί οι άνθρωποι ξεπερνούν τη δυσκολία της καθημερινότητας και στέκονται με οποία δυσκολία δίπλα στο άρρωστο συνάνθρωπο με αυταπάρνηση, ειδικά όταν πρόκειται για παιδιά. Πόσο πιο καλά θα δούλευαν όλες αυτές οι δομές, αν τους παρείχαμε όλα τα εφόδια στη φαρέτρα τους. Μπαμπάς του Όσκαρ, είναι ο δεύτερος ρόλος κατά εμφάνιση και δέθηκα μαζί του. Την δυσκολία του να αποδεχθεί ότι το παιδί του είναι άρρωστο, την αναγνώριση της διαφοράς του «άλλο πράγμα να αγαπάς και άλλο να μπορείς να το δείχνεις κιόλας». Ο έτερος πατέρας της Πέγκι Μπλου που υποδύομαι, είναι πιο ανάλαφρος, διότι έχει κάπως την ασφάλεια πως το δικό του παιδί θα γίνει καλά, θα βγει και θα συνεχίσει τη ζωή του. Δεν είναι καλή η σειρά, όταν ο γονιός χάνει το παιδί του. Είναι πάντα πιο δύσκολο, αδιανόητο σκληρό και άδικο.

Ποιο είναι το θέμα του έργου;

Το έργο παρουσιάζει τον μικρό Όσκαρ, ο οποίος νοσεί στο δωμάτιο νοσοκομείου στο τελευταίο στάδιο της ζωής του από καρκίνο. Μας παρουσιάζει από τα μάτια ενός παιδιού, το μικρόκοσμο μιας νοσοκομειακή κοινότητας με παιδιά που νοσηλεύονται για αρκετό καιρό, την διαφορετική προσέγγιση και ματιά που μπορεί να έχουν στην πραγματικότητα. Δείχνει πόσο πιο ισχυρή μπορεί να είναι η δύναμη ενός παιδιού απέναντι σ’ αυτήν ενός ενήλικα, πολλώ δε μάλλον αν αυτός ο ενήλικας είναι ο γονέας του. Ο συγγραφέας με μια επιλογή «μερομηνίων», δίνει το δικαίωμα στο ετοιμοθάνατο παιδί να ζήσει, τη ζωή που δεν έζησε. Μέσω μιας ανοιχτής επικοινωνίας με το άπειρο, με την ενέργεια, με τον ανοιχτό δίαυλο προς το θείο, ο μικρός Όσκαρ ταξιδεύει μέσα στις δεκαετίες και αποτυπώνει στιγμές, που ο καθένας μας θα αναγνωρίσει κάποια στιγμή τον εαυτό του μέσα σε αυτήν τη διαδρομή.

Ο Πανάγος Ιωακείμ και ο Θανάσης Τσαλταμπάσης.

Πώς ήταν η συνεργασία σας με τον σκηνοθέτη Τσέζαρις Γκραουζίνις, καθώς και με τους υπόλοιπους συντελεστές της παράστασης;

Είναι η δεύτερη φορά που συνεργάζομαι με τον Τσέζαρις μετά τον «Αγαμέμνονα» το 2018. Χαίρομαι ιδιαίτερα να ακούω την καθοδήγησή του και να προσπαθώ να κατανοώ μέσα από τη δουλειά του, το πώς καταφέρνει και ξεκλειδώνει κόσμους και ήρωες. Λόγω της αντικατάστασης (αντικατέστησα τον Edgen Lame, τον οποίο ευχαριστώ κιόλας), η τριβή στις πρόβες μεταξύ μας ήταν αναλογουμένως λιγότερη, ανυπομονώ όμως για την επόμενη συνεργασία μαζί του. Είναι χαρά μεγάλη που ζει ανάμεσά μας ένας σκηνοθέτης του μεγέθους του. Με τους υπόλοιπους συναδέλφους, με τον Τάσο έχουμε κάνει περιοδεία στο παρελθόν μαζί και χαίρομαι που ξαναβρεθήκαμε. Την Ισαβέλλα και την Ελένη τις γνώρισα τώρα, είναι φρέσκα πρόσωπα είναι και η πρώτη τους παρουσία στις αθηναικές σκηνές, οπότε τους εύχομαι κάθε καλό και σιδεροκέφαλες. Επί προσωπικού, δεν γνωριζόμουν ούτε με την Αγοραστή, ούτε με τον Θανάση. Χαίρομαι ιδιαιτέρα, γιατί είναι ταλαντούχοι άνθρωποι που αγαπάνε το θέατρο και το προσεγγίζουν με την εκτίμηση και το σεβασμό που του αρμόζει. Η Αγοραστή στο ρόλο της θείας Ροζ, μεταφέρει το μήνυμα της παρότρυνσης και της ελπίδας. Μου αρέσει πολύ επίσης, το πως ο Θανάσης προσεγγίζει κάθε βράδυ το ρόλο του Όσκαρ και αποδεικνύει πως μπορεί να σηκώσει περίτρανα στους ώμους του και δραματικούς ρόλους, πέραν των κωμικών που τον έχουμε συνηθίσει. Αλέκος Γιάνναρος στους φωτισμούς και Κένι Μακ Λέλαν στη σκηνογραφία, μας πλαισιώνουν αρμονικά σε αυτό το ταξίδι. Συμπαίκτης μας επίσης, είναι η μουσική του Μartynas Bialobzeskis, την οποία απολαμβάνω και επί σκηνής και από τα παρασκήνια.

Ποιες ήταν οι αντιδράσεις του κοινού στις παραστάσεις που έχετε δώσει έως τώρα;

Οι αντιδράσεις του κοινού είναι πολύ θερμές και στο τέλος της παράστασης υπάρχει ένα πέπλο ζεστασιάς, αγάπης και κατανόησης. Θεωρώ πως κοινό και ηθοποιοί φεύγουμε από το θέατρο ένα τσακ καλύτεροι άνθρωποι. Οι καρδιές όλων είναι πιο ανοιχτές, χτυπάει ευαίσθητες χορδές η παράσταση που δεν αφήνει περιθώρια να μείνει κάποιος ασυγκίνητος. Εισπράττουμε αγάπη και το συναίσθημα πώς οι θεατές μας είδαν μία καλή παράσταση. Σας περιμένουμε.

Πληροφορίες για την παράσταση «Φιλιά, Όσκαρ…»

Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης
Σκηνοθεσία – Σκηνική προσαρμογή: Cezaris Graužinis
Σκηνικά/Κοστούμια: Kenny MacLellan
Μουσική: Martynas Bialobžeskis
Φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος
Φωτογραφίες: Tony Kris

Παίζουν
Θανάσης Τσαλταμπάσης (Όσκαρ)
Αγοραστή Αρβανίτη (κυρία Ροζ)
Ισαβέλλα Κασιμάτη (Πέγκι Μπλού/Μητέρα Όσκαρ/Μητέρα Πέγκις Μπλού)
Τάσος Θεοφιλάτος (Γιατρός Ντίσελντορφ/Φούσκας)
Ελένη Νάτση (Προϊσταμένη/Σαντρίν/Μπριζίτ)
Πανάγος Ιωακείμ (Πατέρας Όσκαρ/Πατέρας Πέγκι Μπλού/Νοσηλευτής)

Πού: Θέατρο Αθηνών, Βουκουρεστίου 10, τηλ. 210 3312343

Πότε: από 9 Οκτωβρίου 2022 και κάθε Τετάρτη και Κυριακή στις 19.30, Πέμπτη στις 20.00, Παρασκευή και Σάββατο στις 21.00

Διάρκεια παράστασης: 1 ώρα και 30 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

Προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/theater/filia-oskar/

Η μετάφραση του έργου κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις OPERA