Όλγα Σπυράκη: «Το “Απόλλυμι” δεν έχει την πρόθεση να ωραιοποιήσει το βίωμα της απώλειας, αλλά ενδεχομένως, να καθαγιάσει τις ψυχές μας»

Sharing is caring!

Συνέντευξη στη Μαριλένα Θεοδωράκου

Υπογράφει τη χορογραφία και την ερμηνεία στην παράσταση «Απόλλυμι». Η Όλγα Σπυράκη μιλάει στο theatermag για το χορευρικό σόλο που παρουσιάζεται στο Χώρο ΠΛΥΦΑ. Ένα σόλο, που επιζητά τη διαπραγμάτευση της απώλειας ως γεγονός των καιρών μας, ως φαινόμενο πολιτικό και κοινωνικό που καθιστά την ύπαρξη μας a priori σε μια συνθήκη ήττας, σε μια συνθήκη όπου έχουμε απωλέσει ακόμα και τον ίδιο μας τον εαυτό.

«Απόλλυμι». Πώς επιλέξατε αυτόν τον τίτλο και τι σημαίνει;

Απόλλυμι σημαίνει ερημώνω, χάνομαι. Φέρει ενεργητικά τη δράση της αποδόμησης και η Απώλεια ως λέξη, αποτελεί παράγωγο του ρήματος αυτού. Το ρήμα αυτό αποτελεί επι-δραστικά την αφετηρία του παραστατικού μας αφηγήματος.

Ποιο είναι το θέμα του χορευτικού σας σόλο;

Η απώλεια ως συμβάν. Το πένθος ως διαδικασία διαχείρισης, βίωσης της απώλειας, μέσα από τα πέντε του στάδια, όπως τα έχει προσδιορίσει η ψυχίατρος Kübler-Ross. Το σώμα μεταβαίνει από την απώλεια ως συμβάν, στην άρνηση, τον θυμό, τη διαπραγμάτευση, τη θλίψη, αποδομείται και επαναδομείται, για να φτάσει στην αποδοχή.

Ποια ήταν η έρευνα που κάνατε πάνω στο θέμα της απώλειας;

Εργαστήκαμε σύμφωνα με τα στάδια πένθους κατά την dr Kübler-Ross. Πριν τις πρόβες, προηγήθηκε ένα εργαστήριο με θεματική το πένθος και την κινητική έκφραση αυτού. Το σεμινάριο έγινε υπό την καθοδήγηση του ψυχολόγου Χρήστου Καραπιπέρη και συμμετείχαν φοιτητές της δραματικής σχολής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πατρών. Κατόπιν, το υλικό αυτό αποτέλεσε τη βάση για την έρευνα και τις πρόβες στο στούντιο.

Πώς θα δούμε τα σκηνικά, τα κοστούμια, τους φωτισμούς και τη μουσική της παράστασης;

Με βάση το πλούσιο υλικό που προέκυψε στο εργαστήριο, έγιναν συναντήσεις με τους σκηνογράφους Χρήστο και Αλέκο Μπουρελιά, τον μουσικό Κωνσταντή Παπακωνσταντίνου, την δραματουργό Στεριανή Τσιντζιλιώνη, την υπεύθυνη για σχεδιασμό φωτισμού Ζέτα Σπυράκη. Θέσαμε ως στόχο να γίνει διακριτή η διαδικασία του πένθους στο σκηνικό χώρο και ο χώρος αυτός, σαν οίκος μες τον οποίο κατοικεί το άτομο που πενθεί, να αποδομείται και να επαναπροσδιορίζεται σε κάθε στάδιο.

Το ίδιο επιδιώξαμε και μουσικά, κάθε στάδιο να φέρει το δικό του ηχητικό περιβάλλον. Η δραματουργία ανατροφοδοτούσε το κινητικό υλικό, προκειμένου κάθε σωματική δράση να είναι καθαρή και εντός του σταδίου πένθους που επικοινωνούσε. Το φως, λειτούργησε επίσης δραματουργικά, ενισχύοντας την ατμόσφαιρα κάθε σταδίου του σκηνικού χώρου. Τέλος, η ενδυματολόγος Βασιλική Σύρμα δημιούργησε το σύμβολο του απόντος, ένα πουκάμισο άδειο. Ένα πουκάμισο που το σώμα που πενθεί, αποφασίζει καταρχάς να το ενδυθεί. Θα δείτε λοιπόν, κάθε στέλεχος της παράστασης να αποτελεί δραματουργικά παρόντα ρόλο. Αυτό το σόλο αποτελεί ως αφήγημα, μια χορογραφία ομαδική, μοιρασμένη ανάμεσα σε σώμα, μουσική, σκηνικό χώρο, κουστούμι, φως.

Λόγω της απώλειας των συνανθρώπων μας στα Τέμπη, πώς διαχειρίζεστε αυτή την κατάσταση;

Σας ευχαριστώ για την ερώτηση αυτή. Νιώθω μοιρασμένη. Ένα μέρος μου απλά βρίσκει τη θέση του στους δρόμους, ανάμεσα και μαζί με κόσμο πολύ και επικοινωνώ με τον τρόπο αυτό την οργή και τη θλίψη μου. Είναι μια απώλεια που μας αφορά όλους. Νέοι άνθρωποι, έφυγαν τόσο άδικα. Από εγκληματικές αμέλειες μιας κεφαλής κράτους, που προς χάριν ιδιωτικοποιήσεων των πάντων, αλλά και προς χάριν του κέρδους, αδιαφόρησε στο να λειτουργούν με συνέπεια τα βασικά, ώστε να αποκλείεται η πιθανότητα τέτοιων δυστυχημάτων..

…εν έτει 2023, από την μία πλευρά, αυτά τα συστήματα τα οποία θα έπρεπε να λειτουργούν δεν λειτουργούσαν, δεν λειτουργούσε η σηματοδότηση, δεν λειτουργούσαν τα GPS. Μιλάμε για ένα δυστύχημα, το οποίο σε μια χώρα λειτουργική στα βασικά, θα είχε αποφευχθεί. Και από την άλλη, η κυβερνητική ανάληψη ευθύνης οριοθετείται σε φράσεις τύπου, “ήταν ανθρώπινο λάθος” ή “τα μεγάλα έργα στην Ελλάδα, γίνονται και ολοκληρώνονται μόνο μετά από θυσίες”, ότι δηλαδή είναι και ευτύχημα που πέθαναν τόσοι άνθρωποι, για να πάψουν τα λειτουργικά συστήματα κυρίαρχου μέσου μετακίνησης μέσα στη χώρα, να είναι ημιτελή.

..νιώθω αναγκαία την παρουσία μου σε κάθε κινητοποίηση. Πρέπει να αποδοθούν ευθύνες στη σωστή κατεύθυνση και να τις χρεωθούν αυτοί που πρέπει, έμπρακτα.

..την ίδια στιγμή, την Τετάρτη ξεκινά ένα αφήγημα για την απώλεια και το πένθος.

Ήδη η δραματουργία του έργου έχει ανατροφοδότηση σε σχέση με το τραγικό συμβάν. Το σώμα ομιλεί πλέον για μια συλλογική απώλεια, και πενθεί τόσο για τους απολεσθέντες όσο και για τους πενθούντες. Μαζεύουμε με την Ελληνική μας σημαία, στάχτες ανθρώπων. Δεν γίνεται όμως αυτή την κομβική στιγμή να θέσουμε εαυτούς σε συνθήκη υποστολής. Αυτή η θέση είναι έκδηλη και στο Απόλλυμι, ως ιστόρημα.

Ελπίζω για κάθε θεατή που θα έρθει να δει αυτήν την παράσταση, να αποτελέσει το αφήγημά μας αυτό, ένα πρόσκαιρο απάγκιο, έναν οίκο ασφαλείας να βιωθεί το πένθος συλλογικά, να ανακινηθεί η ψυχή.. ώστε την επόμενη μέρα, το βλέμμα καθαρό να διεκδικήσει κάθαρση και δικαιοσύνη.

Το «Απόλλυμι» δεν έχει την πρόθεση να ωραιοποιήσει το βιώμα της απώλειας, αλλά ενδεχομένως, να καθαγιάσει τις ψυχές μας. Και η όποια πλήρωση να μας βρεί σε μια άνω τελεία. Την επόμενη μέρα, το προσωπικό μας αφήγημα συνεχίζει, με μελάνι τις σκέψεις και γράφημα τις πράξεις μας.

…αυτές είναι οι σκέψεις μου, και η διαχείρισή μου.

Και η ευχή μου, να είμαστε δυνατοί. Κάποια πράγματα πρέπει να αλλάξουν εκ βαθέων. Πάνω από 100.000 κόσμου το δήλωσε με την παρουσία του στην πορεία της 8ης Μαρτίου. Να είμαστε δυνατοί λοιπόν, να συνεχίσουμε την πορεία μας μέχρι να γίνει η αλλαγή, μόνο έτσι πια στον κόσμο αυτό τιμούμε τους νεκρούς μας και τη μνήμη τους. Μόνο έτσι τιμούμε και εμάς, που είμαστε εδώ, παρόντες και ζωντανοί.

Πληροφορίες για την παράσταση «Απόλλυμι»

Χορογραφία/ ερμηνεία Όλγα Σπυράκη
Βοηθός χορογράφου: Μίνα Ανανιάδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Βάρσου
Σύμβουλος δραματουργίας: Στεριανή Τσιτζιλιώνη
Μουσική/ σύνθεση: Κωνσταντής Παπακωνσταντίνου
Σκηνικά: Χρήστος Μπουρελιάς & Αλέκος Μπουρελιάς
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Σχεδιασμός Φωτισμού: Ζέτα Σπυράκη
Διδασκαλία τραγουδιού: Αρετή Μίγγου
Κινηματογράφηση/Μοντάζ-Φωτογραφίες: Ζέτα Σπυράκη, Χρήστος Μπουρελιάς & Αλέκος Μπουρελιάς
Οργάνωση παραγωγής: (για τον κύκλο παραστάσεων στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά) DELTA PI ΑΜΚΕ ΣΙΝΚ ΑΠ ΠΡΟΝΤΑΞΙΟΝΣ
Υπεύθυνος παραγωγής Χρήστος Ξυραφάκης ΑΜΚΕ Saltiagos
Social media επικοινωνία: Μαριάννα Σιδηροπούλου

Το έργο υλοποιείται με την οικονομική χορηγία του ΥΠΠΟΑ 2020, ως έργο χορού.
Το έργο αποτελεί συμπαραγωγή με το ΔΗΠΕΘΕ Πατρών.

Άλλοι συνεργάτες : Ψυχοθεραπευτής Χρήστος Καραπιπέρης με την επίβλεψη του οποίου έγινε και το εργαστήριο σωματικής έρευνας με θέμα την Απώλεια με συμμετοχή φοιτητών του Α έτους της Δραματικής Σχολής του ΔΗΠΕΘΕ Πατρών, Παυλίνα Γιοντσάρη, Θάνος Τριανταφύλλου, Σταύρος Παπαδόπουλος , Θάνος Δημόπουλος, Κατερίνα Παπανδρέου, Μαριαλένα Σκαρώνη.

Θερμές Ευχαριστίες στους: Χριστίνα Σπηλιωτοπούλου, Γεωργία Λεμπέση, Ειρήνη Αποστολάτου, Μάγδα Κορπή, Σαλτιμπάγκους, Νίκο Γαρόζη, Κώστα Γούγα, Σάββα Στρούμπο, Παρθενόπη Μπουζούρη, Μαvώλη Πέππα, Μαρία Καρτάvου, Σοφία Μαυρίδη.

Πού: Χώρος ΠΛΥΦΑ, Κορυτσάς 39 , Βοτανικός

Πότε: από 15 Μαρτίου 2023 και τις Τετάρτες 15 και 22 Μαρτίου και 5 και 12 Απριλίου, στις 21.00

Κόστος εισιτηρίου: Κανονικό: 10 ευρώ. Φοιτητικό, Ανέργων, άνω των 65, ατέλειες, “Συντροφικό”(επαγγελματίες και φοιτητές στο χώρο του χορού, θεάτρου, μουσικής, εικαστικών τεχνών): 5 ευρώ.
* Κράτηση εισιτηρίων γίνεται τηλεφωνικά ή μέσω email, και απευθείας αγορά στο θέατρο, από τις 8μμ ως την έναρξη της παράστασης, τις ημέρες παράστασης.
*Κρατήσεις, Στοιχεία επικοινωνίας: 6937179947, olga_spy@yahoo.gr