Γιάννης Οικονόμου: «Το θέμα του έργου είναι η βία που υπάρχει σε όλες τις εκφάνσεις γύρω μας και εμείς δεν την αναγνωρίζουμε»

Sharing is caring!

Συνέντευξη στη Μαριλένα Θεοδωράκου

Πρόκειται για την πρώτη του σκηνοθετική δουλειά στο θέατρο. Ο Γιάννης Οικονόμου μιλάει στο theatermag για την παράσταση «Πανεπιστήμιο – Ομόνοια», στην οποία υπογράφει και το κείμενο. Η παράσταση ανεβαίνει στο θέατρο Άβατον με τους ηθοποιούς Λάζαρο Βαρτάνη, Σοφία Νικολοπούλου και Θάνο Παπαθανάση. Πρόκειται για ένα νέο ελληνικό θεατρικό έργο το οποίο αφουγκράζεται τους κραδασμούς της σύγχρονης πραγματικότητας θίγοντας τα θέματα της ενδοοικογενειακής και της έμφυλης βίας μέσα από μία γραφή ρεαλιστική και ταυτόχρονα ποιητική.

«Πανεπιστήμιο – Ομόνοια». Πώς ξεκινήσατε να γράφετε αυτό το κείμενο;

Η αλήθεια είναι πως δεν είμαι από αυτούς που πιάνουν ένα κείμενο και αν δεν το ολοκληρώσουν δεν ξεκινούν άλλο. Στο πλαίσιο αυτό, πάντα υπάρχουν αρκετά ανολοκλήρωτα έργα που με περιμένουν. Το «Πανεπιστήμιο – Ομόνοια» ήταν ένα από αυτά. Οι σκόρπιες σκηνές του, με περίμεναν στωικά περίπου τρία χρόνια, αν θυμάμαι καλά. Τον Ιανουάριο του 2022, είδα την σειρά Maid στο Netflix και την ταινία The Fountain του Aronofsky και κάπως ξεκίνησαν τα σπαράγματα του έργου να ενώνονται στο μυαλό μου.

O Θάνος Παπαθανάσης, ο Λάζαρος Βαρτάνης και η Σοφία Νικολοπούλου ερμηνεύουν στην παράσταση «Πανεπιστήμιο – Ομόνοια». (Φωτογραφίες – Trailer – Γραφιστικά: Λιλή Νταλανίκα).

Τι σημαίνει ο τίτλος του έργου και ποιο είναι το θέμα του;

Ο τίτλος του έργου, για να δώσω και τα credits, να πω πως ήταν πρόταση της Αλεξίας Μιχελακάκη που μας έχει δανείσει και τη φωνή της για την παράσταση. Όλο το έργο, διαδραματίζεται σε ένα βαγόνι του μετρό που ξεκίνησε από Πανεπιστήμιο και δεν έφτασε ποτέ στην Ομόνοια, λόγω βλάβης. Το θέμα του έργου είναι η βία. Η βία που υπάρχει σε όλες τις εκφάνσεις γύρω μας και εμείς δεν την αναγνωρίζουμε. Όχι γιατί δεν είμαστε έξυπνοι, αλλά γιατί η βία δεν είναι ένα καπέλο που το παίρνεις μαζί σου, όταν φεύγεις από το σπίτι, το φοράς και όλοι το βλέπουν. Η βία κρύβεται σε συμπεριφορές, σε βλέμματα, σε μικροκινήσεις, σε κοφτές ανάσες, ακόμη και σε μία μόνο σκέψη.

Πώς ήταν η συνεργασία σας με τους ηθοποιούς της παράστασης Λάζαρο Βαρτάνη, Σοφία Νικολοπούλου και Θάνο Παπαθανάση;

Το «Πανεπιστήμιο – Ομόνοια» είναι η πρώτη μου σκηνοθετική δουλειά και νιώθω πολύ περήφανος και σίγουρος για όλους τους συνεργάτες μου, σε αυτό το εγχείρημα. Ακούγεται κλισέ, όμως σε κάθε ευκαιρία, θέλω να τους ευχαριστήσω όλους, γιατί πραγματικά χωρίς αυτούς η παράσταση δε θα είχε ξεκινήσει ποτέ. Ειδικά για τους ηθοποιούς της παράστασης, έχω να πω πως ήταν μία απαιτητική συνεργασία και το λέω με πολλή χαρά, γιατί βούτηξα απευθείας στα βαθιά, με ανθρώπους που με εμπιστεύτηκαν και περίμεναν πολλά από εμένα. Ήταν πάντα διαθέσιμοι και αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή την ιστορία που θέλω να πω, μέσα από αυτό το έργο. Δεν τους αλλάζω με τίποτα.

Πώς δουλέψατε πάνω στη σκηνοθεσία της παράστασης;

Η σκηνοθεσία της παράστασης πιστεύω πως πάντα προκύπτει από πολλές δοκιμές. Αν δεν δοκιμάσω κάτι, δεν θέλω να το απορρίψω. Έψαχνα συνεχώς τον τρόπο παρουσίασης του έργου που θα με έκανε θεατή, με την έννοια να παρακολουθώ την πρόβα, χωρίς να σημειώσω τίποτα. Όταν συνέβαινε αυτό, ήμουν σίγουρος πως το αποτέλεσμα μου άρεσε.

Υπάρχει κάποια σκηνή ή διάλογος του κειμένου που ξεχωρίζετε;

Υπάρχει μία στιγμή του έργου που κάθε φορά που την βλέπω, μου ξεφεύγει και ψελλίζω ένα «μπράβο» στα παιδιά, αλλά δε θέλω να σας την πω για να μη σας προκαταλάβω.

Τι συμβαίνει με την υποβάθμιση των πτυχίων των θεατρικών σχολών; Ποια είναι η δική σας άποψη;

Αρχικά, να ξεκαθαρίσουμε πως το θέμα δεν αφορά μόνο τους ηθοποιούς, αλλά όλο τον κόσμο των παραστατικών τεχνών. Εγώ ως ηθοποιός, θα μιλήσω από τη δική μου πλευρά. Αυτό που συμβαίνει με τα πτυχία των θεατρικών σχολών, δεν είναι κάτι καινούργιο που δημιουργήθηκε το τελευταίο διάστημα με το Προεδρικό Διάταγμα 85. Για εμένα, το θέμα έγκειται κυρίως στο ότι στην Ελλάδα το να είσαι ηθοποιός, δεν θεωρείται επάγγελμα. Κυριαρχεί η άποψη, πως όλοι μπορούν να ανέβουν στη θεατρική σκηνή, χωρίς να έχουν κάποια εκπαίδευση. Όμως, κανείς δε θα πήγαινε να χειρουργήσει κάποιον χωρίς εκπαίδευση. Στο πλαίσιο αυτό, κινείται και η κυβερνητική προσέγγιση της χώρας, στο θέμα των σπουδών υποκριτικής, χρόνια τώρα. Βασιζόμενη στο ότι «όλοι μπορούν να το κάνουν», με το Προεδρικό Διάταγμα 85 πλέον, δίνει και επίσημα μηδενική αναγνώριση στις σπουδές των ηθοποιών και τις θεωρεί ως μη γενόμενες. Σπουδές που έχουν κόπο, χρήμα, ιδρώτα, χρόνο, ξενύχτια, μελέτη, πρόβες και η λίστα μπορεί να συνεχιστεί επ’ άπειρον. Ο αγώνας που γίνεται από τους ηθοποιούς με καταλήψεις, απεργίες και πορείες, δεν έχει να κάνει με μία θέση στο δημόσιο, όπως πολλοί αρέσκονται να λένε. Αυτός ο αγώνας είναι ηθικός, για να μη θεωρεί το κράτος και κατ’ επέκταση μία ολόκληρη κοινωνία, πως χάνουμε τον χρόνο μας σπουδάζοντας. Αναγνώριση σπουδών ζητείται. Με αυτήν την αναγνώριση, θα αποκτήσει κύρος και αξία η δουλειά του ηθοποιού. Γιατί δεν μαθαίνουμε δέκα σελίδες λόγια και ανεβαίνουμε στη σκηνή και τα λέμε, κάνουμε πολλά παραπάνω τα οποία μάθαμε, επειδή σπουδάσαμε.

Πληροφορίες για την παράστασης «Πανεπιστήμιο – Ομόνοια»

Κείμενο – Σκηνοθεσία: Γιάννης Οικονόμου
Μουσική: Harry Huta
Σκηνικά: Πέτρος Κρητικός – Ιωάννα Χαλά
Κοστούμια: Μάρα Ανδρέου
Επιμέλεια κίνησης: Μαργαρίτα Κώστογλου – Φλοριάν Παπά
Βοηθός σκηνοθέτης: Δήμητρα Τζιάννη
Φωτογραφίες – Trailer – Γραφιστικά: Λιλή Νταλανίκα

Υπεύθυνοι επικοινωνίας: Μαριάννα Παπάκη – Νώντας Δουζίνας
Παραγωγή: ONORIO AMKE

Στην παράσταση ακούγεται η φωνή της Αλεξίας Μιχελακάκη

Ερμηνεύουν: Λάζαρος Βαρτάνης, Σοφία Νικολοπούλου, Θάνος Παπαθανάσης

Πού: Θέατρο Άβατον, Ευπατριδών 3, Αθήνα (στάση μετρό – Κεραμεικός), τηλ. 210 3412689

Πότε: από 6 Μαρτίου 2023 και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00

Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ, 10 ευρώ μειωμένο

Ηλεκτρονική προπώληση εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/theater/panepistimio-omonoia/

Την Τρίτη 7/3, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρας της Γυναίκας (8/3), μετά το τέλος της παράστασης θα πραγματοποιηθεί μια σύντομη συζήτηση σχετικά με τα πρώιμα στάδια εμφάνισης του φαινομένου της βίας. Την συζήτηση θα συντονίσει η ψυχολόγος Σίσσυ Βαζιργιαντζίκη εκπροσωπώντας την ΔΙΟΤΙΜΑ (Κέντρο για τα έμφυλα δικαιώματα και την ισότητα).