Νάστια Βραχάτη: «Όταν είσαι νέος παλεύεις για ένα καλύτερο αύριο, για σένα και για τους γύρω σου, ενώ όσο μεγαλώνεις συμβιβάζεσαι»

Αλέξανδρε, Αντιγόνη και Ορέστη, τι συμβαίνει στο «My Life in Art»;
2 Μαρτίου 2023
«Οι Ακροβάτες» στο θέατρο «όροφως» στην Πάτρα
3 Μαρτίου 2023

Η Νάστια Βραχάτη ερμηνεύει στην παράσταση «Με σιχάθηκα…αλλά και πάλι όχι εντελώς» που παρουσιάζεται στο θέατρο Tempus Verum – Εν Αθήναις.

Sharing is caring!

 

Συνέντευξη στη Μαριλένα Θεοδωράκου

 

Η Νάστια Βραχάτη μιλάει στο theatermag για την παράσταση «Με σιχάθηκα…αλλά και πάλι όχι εντελώς», η οποία παρουσιάζεται στο Θέατρο Tempus Verum – Εν Αθήναις. Η ηθοποιός εξηγεί το ρόλο που ερμηνεύει και αναφέρεται στη συνεργασία της με τη σκηνοθέτιδα Κρίστελ Καπερώνη, καθώς και στην υποβάθμιση των πτυχίων των δραματικών σχολών.

 

«Με σιχάθηκα…αλλά και πάλι όχι εντελώς». Τι σημαίνει ο τίτλος της παράστασης;

Τον τίτλο, τον συναντάμε στο κείμενο της «Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α.Σ.», της Λένας Κιτσοπούλου. Αναφέρεται, κυρίως, στο πόσο, εντέλει, συμβιβαζόμαστε από μια ηλικία και μετά, κάνοντας και προσδοκώντας πράγματα και καταστάσεις που παλιότερα μας ήταν απεχθείς. Πως πολύ συχνά, η ζωή μας καταλήγει να είναι μια μετριότητα. Το απόλυτο μέσο. Ένα «πεντάρι» που προσπαθούσαμε να αποφύγουμε στο παρελθόν και πια το αποζητούμε. Αυτό, τουλάχιστον, καταλαβαίνω εγώ.

 

Ποιοι είναι οι θεματικοί άξονες του έργου και τι συμβαίνει ανάμεσα στις τρεις ηρωίδες του έργου;

Τα τρία κείμενα της Λένας Κιτσοπούλου (Το Πράσινό μου Φουστανάκι, Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α, Κατάθλας), γίνονται ένα και συναντάμε τρεις ηρωίδες παγιδευμένες σε ένα παρακμιακό, νυχτερινό κέντρο, χωρίς να ξέρουν πως έχουν φτάσει εκεί και χωρίς κανένα τρόπο διαφυγής. Η παράσταση πραγματεύεται, με αρκετό χιούμορ, την κατάθλιψη. Την κατάθλιψη που μπορεί να έχουμε όλοι μας, με διαφορετικό τρόπο ο καθένας. Οι τρεις χαρακτήρες του έργου, μπορεί να είναι τρεις εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι, σε διαφορετικό στάδιο της κατάθλιψης ή ακόμα και ο ίδιος άνθρωπος, σε διαφορετικά στάδια της ζωής του. Ο καθένας μπορεί να το αντιληφθεί όπως θέλει.

 

 

Πώς δουλέψατε με τη σκηνοθέτιδα Κρίστελ Καπερώνη;

Καταρχάς, να πω πως νιώθω μόνο ευγνωμοσύνη και τεράστια χαρά, που δουλεύω με φίλους μου. Η Κρίστελ μου έδωσε για πρώτη φορά στη ζωή μου, ένα ρόλο – πρόκληση. Πολύ διαφορετικό από τους ρόλους που υποδύομαι συνήθως, αυτούς των ενζενί. Δυστυχώς, πολλές φορές οι ηθοποιοί τυποποιούμαστε και συνηθίζουν να μας βλέπουν σε έναν ρόλο, που θεωρούν πως μας ταιριάζει. Η Κρίστελ, καθώς είναι και η ίδια ηθοποιός, θέλησε να δοκιμάσουμε κάτι διαφορετικό που, ίσως, δε μας δινόταν η ευκαιρία να παίξουμε με κάποιον άλλο σκηνοθέτη. Οι πρόβες μας, είχαν πολλή πειθαρχία και πολλή ελευθερία ταυτόχρονα. Κάναμε άπειρους αυτοσχεδιασμούς, στοχεύοντας να κάνουμε το χαρακτήρα μας εντελώς δικό μας. Η Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α., η δική μου, είναι όλο δική μου. Δε μου τη «φόρεσε» κανένας. Έχει βγει από μέσα μου και είμαστε μαζί κάθε βράδυ στη σκηνή. Αυτό το χρωστάω στον τρόπο που δουλέψαμε στις πρόβες με την Κρίστελ, τη Τζωρτζίνα, την Ηρώ και τον Πέτρο.

 

 

Θα θέλατε να μας μιλήσετε για το ρόλο που ερμηνεύετε;

Η Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α. είναι μια γυναίκα γύρω στα 30+ που έχει κουραστεί με όσα της υποδεικνύει η κοινωνία και ο περίγυρός της. Έχει κουραστεί και με τον ίδιο της τον εαυτό καθώς, βρίσκεται σε μια κατάσταση που παλιότερα τη σιχαινόταν και τώρα πιάνει τον εαυτό της να συμβιβάζεται. Και μάλλον, κάπως έτσι λειτουργεί ο κόσμος μας. Γι’ αυτό, όταν είσαι νέος παλεύεις για ένα καλύτερο αύριο, για σένα και για τους γύρω σου, ενώ όσο μεγαλώνεις συμβιβάζεσαι. Κατά τη γνώμη μου, αυτό συμβαίνει από το φόβο του θανάτου.

 

Η ηθοποιός Νάστια Βραχάτη.

 

Τι συμβαίνει με τα πτυχία των δραματικών σχολών; Ποια είναι η δική σας τοποθέτηση;

Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει η Πολιτεία τους καλλιτέχνες είναι, τουλάχιστον, απαξιωτικός. Τα πτυχία των δραματικών υποβαθμίζονται και πλέον, οι επαγγελματίες ηθοποιοί, λογίζονται σαν ανειδίκευτοι εργάτες, με αποδοχές που καθορίζονται από την εκάστοτε κυβέρνηση. Αυτό, βέβαια, δεν είναι το μοναδικό μας πρόβλημα. Είμαστε, ούτως ή άλλως, παραγκωνισμένοι και απροστάτευτοι. Δεν υπάρχει κανένας έλεγχος, κάνουμε πρόβες πολύ συχνά απλήρωτοι και εξαρτόμαστε από την «καλή θέληση» του εκάστοτε παραγωγού, για μια αξιοπρεπή αμοιβή και αντιμετώπιση. Ακόμα και στην καραντίνα, ενώ όλα τα ευρωπαϊκά κράτη στήριξαν τους καλλιτέχνες, η ελληνική κυβέρνηση στήριξε τους παραγωγούς. Αυτή η αντιμετώπιση πρέπει να αλλάξει άμεσα. Είναι αναγκαίο. Ο πολιτισμός είναι αναγκαίος. Χωρίς αυτόν δεν είμαστε τίποτα. Και πολιτισμός χωρίς τέχνες, δεν υφίσταται.

 

Πληροφορίες για την παράσταση «Με σιχάθηκα…αλλά και πάλι όχι εντελώς»

Κείμενα: Λένα Κιτσοπούλου
Σκηνοθεσία: Κρίστελ Καπερώνη
Βοηθός Σκηνοθέτη: Σπύρος Δέτσικας
Δραματουργική επεξεργασία: Αγνή Χιώτη, Σταμάτης Μπάκνης
Κινησιολογία: Χριστίνα Μαριάνου
Σκηνικά: Στέφανος Λώλος
Φωτισμοί: Σοφία Αδαμοπούλου
Κοστούμια: Σπύρος Σαββίνος
Παίζουν: Νάστια Βραχάτη, Τζωρτζίνα Λιώση, Ηρώ Πεκτέση

Στο μπουζούκι ο Πέτρος Δημητρακόπουλος.

Πού: Θέατρο Tempus Verum – Εν Αθήναις, Ιάκχου 19, Γκάζι, τηλ. 210 3425170

Πότε: από 10 Φεβρουαρίου 2023 και κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 20.00, Κυριακή στις 21.30. Έως 9 Απριλίου 2023

Ηλεκτρονική προπώληση εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/theater/me-sixathika-alla-kai-pali-oxi-entelos/