Βασίλης Μαυρογεωργίου: «Ήθελα πολύ να γράψω ένα έργο που να έχει περισσότερους γυναικείους από ότι ανδρικούς ρόλους»

Γρηγόρης Χατζάκης: «Είχαμε ανάγκη να δούμε μια διαφορετική σχέση με τον κόσμο, να δούμε αλλιώς τη θεατρική λειτουργία»
7 Απριλίου 2022
Θάνος Λέκκας: «Στο “Blink” βλέπουμε την ανάγκη επιστράτευσης ενός ηλεκτρονικού γκάτζετ ώστε να ανακαλύψει ο ένας τον άλλον»
8 Απριλίου 2022

Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου σκηνοθετεί την παράσταση «Μοτέλ» η οποία ανεβαίνει στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν. (Φωτογραφίες: Γιώργος Καλφαμανώλης).

Sharing is caring!

 

Συνέντευξη στη Μαριλένα Θεοδωράκου

 

Μια νέα γυναίκα δολοφονείται στο δωμάτιο ενός μοτέλ και φέρνει στην επιφάνεια αλήθειες θαμμένες πολύ βαθιά. Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου μιλάει στο theatermag για το καινούργιο του έργο με τίτλο «Μοτέλ» το οποίο και σκηνοθετεί στο Θέατρο Τέχνης στην οδό Φρυνίχου. Η παράσταση κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή 8 Απριλίου με τους ηθοποιούς Νίκο Αλεξίου, Κλέλια Ανδριολάτου, Κατερίνα Λυπηρίδου, Ιωάννα Μαυρέα, Ελευθερία Παγκάλου και Χρήστο Σαπουντζή.

 

«Ξεκίνησα να γράφω το κείμενο για την παράσταση “Μοτέλ” στην αρχή της πρώτης καραντίνας, καθώς βρήκα εκείνη την περίοδο σαν μια ευκαιρία να μπω στη διαδικασία να γράψω ένα καινούργιο έργο» εξηγεί ο Βασίλης Μαυρογεωργίου. «Αφορμή ήταν οι απανωτές δολοφονίες γυναικών, κάτι που ξεκίνησε σιγά σιγά και στη συνέχεια άρχισε να καλπάζει, σε βαθμό που ακούγαμε ότι κάθε εβδομάδα μια γυναίκα δολοφονήθηκε από τον σύζυγο ή τον φίλο της. Άρχισε να γίνεται τρομακτικό, φτάσαμε ακόμα να ακούσουμε στην τηλεόραση ότι αν ο δράστης είχε παραδοθεί στην αστυνομία, τότε θα αντιμετώπιζε μικρότερη ποινή. Στη συνέχεια, είδαμε ανθρώπους που σκότωσαν οι ίδιοι κάποια γυναίκα και παραδόθηκαν, και έμοιαζε λες και υπάρχει ένα σύστημα στο πώς να σκοτώνεις καλύτερα τη γυναίκα σου.

Με βάση τα παραπάνω γεγονότα, σκέφτηκα να βάλω σαν κεντρικό θέμα της ιστορίας, το ζήτημα του γάμου και της σχέσης των δύο φύλων, με έναν κάπως ανατρεπτικό τρόπο. Αν μπορούν τα δύο φύλα να συσχετιστούν, χωρίς να υπάρχει ανάμεσά τους κάποια συνθήκη. Αν μπορούν, δηλαδή, δύο άνθρωποι να έρθουν σε επαφή η οποία να μην προσδιορίζεται με κάποιον τρόπο ή να έχει οποιαδήποτε μέλλον ή προορισμό. Να μην ονοματίζεται αυτό σχέση, συγκατοίκηση, φλερτ, ραντεβού, γάμος. Με απασχόλησε το ερώτημα αν μπορεί ένας άνδρας και μια γυναίκα να βρεθούν μαζί, χωρίς να υπάρχει το βάρος των αιώνων της σύνδεσης μεταξύ τους. Κάπως έτσι, άρχισα να γράφω μια ιστορία, η οποία εκτυλίσσεται σ’ ένα μοτέλ στην ελληνική επαρχία».

 

Η Ελευθερία Παγκάλου και η Κλέλια Ανδριολάτου στην παράσταση «Μοτέλ» που σκηνοθετεί ο Βασίλης Μαυρογεωργίου. (Φωτογραφίες: Γιώργος Καλφαμανώλης).

 

Ένα αστυνομικό νουάρ

«Το “Μοτέλ” είναι ένα αστυνομικό νουάρ. Σε ένα δωμάτιο του μοτέλ, στο νούμερο πέντε συγκεκριμένα, έχει δολοφονηθεί ένα κορίτσι» συνεχίζει ο Βασίλης Μαυρογεωργίου. «Η ιστορία ξεκινάει από τη μέρα που ένας μάστορας- εντεταλμένος από την αστυνομία- έρχεται να καθαρίσει και να ξαναφέρει αυτό το δωμάτιο στην πρότερή του κατάσταση. Αυτός ο άνθρωπος, περιπλανιέται από τόπο σε τόπο, και αναλαμβάνει να “επιδιορθώσει” χώρους όπου έχουν γίνει άγρια εγκλήματα.

Έρχεται σε επαφή με την κόρη του ιδιοκτήτη, ένα κορίτσι το οποίο όλοι το αντιμετωπίζουν σα να έχει κάποιο πρόβλημα, σαν να φαίνεται λίγο επικίνδυνο, λίγο διαταραγμένο στα μάτια των “φυσιολογικών”. Οι δύο τους έρχονται σε μια σχέση, αλλά καθώς τους χωρίζουν τριάντα χρόνια, αυτή η σχέση είναι καταδικασμένη γιατί η κοινωνία δεν τη βλέπει με καλό μάτι και μεταξύ τους δεν υπάρχει κάτι που μπορεί να έχει συνέχεια. Ανακαλύπτουν, όμως, τη σχέση ανάμεσα στον άνδρα και τη γυναίκα, σαν ένας Αδάμ και Εύα, για παράδειγμα κάποια στιγμή του λέει η κοπέλα “τι θα έκανες αν δεν υπήρχε ο πολιτισμός”.

Ο Νίκος Αλεξίου ερμηνεύει τον πατέρα και ιδιοκτήτη του μοτέλ, ο οποίος είναι ένας άνδρας με όλη τη σημασία της λέξης. Έχει αυτό που πολλές φορές το ακούω σε διάφορες γωνιές και παρέες, ότι οι άνδρες τι να κάνουμε πια, έχουμε περιοριστεί τόσο πολύ που δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Οπότε, αυτός ο χαρακτήρας κινείται προς αυτή τη φιλοσοφία, είναι ένας καταπιεσμένος άνδρας της εποχής μας. Ο Χρήστος Σαπουντζής ερμηνεύει τον Σωτήρη, που είναι ο μάστορας, η Ιωάννα Μαυρέα παίζει ένα ρόλο-κλειδί μιας μυστηριώδους γυναίκας που μένει σε ένα δωμάτιο του μοτέλ. Η Κατερίνα Λυπηρίδου είναι η μητέρα, η Κλέλια Ανδριολάτου ερμηνεύει την κόρη της και η Ελευθερία Παγκάλου κάνει τη φίλη της από το σχολείο».

 

Οι ηθοποιοί Χρήστος Σαπουντζής και Νίκος Αλεξίου. (Φωτογραφίες: Γιώργος Καλφαμανώλης).

 

Ο θεατής συνθέτει το παζλ

«Ήθελα πολύ να γράψω ένα έργο που να έχει περισσότερους γυναικείους από ότι ανδρικούς ρόλους» λέει ο σκηνοθέτης. «Προσπάθησα να δουλέψω πάνω σ’ έναν πολύ ρεαλιστικό λόγο, διότι μου αρέσει αυτός ο λόγος στα σύγχρονο ρεαλιστικά έργα που διαβάζω. Βλέπεις ότι υπάρχουν κείμενα που τα πρόσωπα μπορεί να μιλάνε, αλλά να μην λένε και τίποτα, από πίσω να κρύβονται πράγματα που δεν ακούγονται ποτέ. Ο θεατής συνθέτει το παζλ σιγά σιγά, παρακολουθώντας τις σκηνές και καταλαβαίνει ότι υπάρχει κάτι που δεν του το δίνεις στο πιάτο.

Οι έξι ηθοποιοί της παράστασης, μού είπαν ότι βρήκαν ενδιαφέρουσα αυτή τη ροή του λόγου και τον ρυθμό που ουσιαστικά συνθέτουν τα στοιχεία και ο θεατής αρχίζει και ανακαλύπτει τα γεγονότα. Βέβαια, όταν τους έστειλα το αρχικό κείμενο να το διαβάσουν, επίτηδες δεν τους έδωσα τις τρεις τελευταίες σκηνές, γιατί ήταν η λύση του έργου. Ήθελα να ξεκινήσουμε τις πρόβες χωρίς να ξέρουν τι γίνεται στο τέλος, χωρίς να γνωρίζουν οι ίδιοι με ποιον τρόπο εμπλέκονται, γιατί το έργο αυτό ξεκινάει με μια αθωότητα. Είναι και λίγο σαν τα έργα της Αγκάθα Κρίστι, οπότε ο θεατής δεν ξέρει και ήθελα και οι ίδιοι οι ηθοποιοί να μην ξέρουν και να το διαβάσουν αθώα. Όσο κάναμε πρόβες, δούλευα παράλληλα το κείμενο, το αναπροσάρμοζα, άκουγα διάφορα πράγματα από τους ηθοποιούς και άλλαξα κάποια σε σχέση με την τελική εξέλιξη της ιστορίας.

Οι ίδιοι οι ηθοποιοί με βοήθησαν πολύ σε αυτό, γιατί μου πρότειναν διάφορα πράγματα σε σχέση για το πώς οι ίδιοι ένιωθαν για τους χαρακτήρες τους, για να συμπληρωθεί το τέλος και να γίνει πιο ολοκληρωμένο. Έχει ένα φινάλε, ώστε να νιώσουν όλοι ότι κάπως οι χαρακτήρες με έναν τρόπο δικαιώθηκαν. Ήταν μια πολύ ωραία συνεργατική διαδικασία και νομίζω είχε και πλάκα το “βασανιστήριο που τους έκανα».

 

Οι ηθοποιοί Κατερίνα Λυπηρίδου και Ιωάννα Μαυρέα. (Φωτογραφίες: Γιώργος Καλφαμανώλης).

 

Με τους «Επιτρέποντες» στη Μικρή Επίδαυρο

«Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, θα σκηνοθετήσω την παράσταση του έργου “Επιτρέποντες” του Μενάνδρου, η οποία θα ανέβει στη Μικρή Επίδαυρο στις 22 και 23 Ιουλίου, με τους ηθοποιούς Δάφνη Δαυίδ, Άννα Καλαϊτζίδου, Γιώργο Πυρπασόπουλο, Μάριο Σαραντίδη, Λυδία Τζανουδάκη και Ιώβη Φραγκάτου. Οι “Επιτρέποντες” πάλι γυρίζουν γύρω από το θέμα ότι ένας άνδρας έχει κάνει κάτι, αλλά δεν δέχεται να κάνει το ίδιο πράγμα η γυναίκα του, μέχρι που ανακαλύπτει ότι αυτό που έκανε η γυναίκα του, το έχει κάνει μαζί του στη γιορτή της Αρτέμιδος. Υπάρχει και το υπονοούμενο ότι μιλάμε για βιασμό, ότι αυτή η γυναίκα βιάστηκε από τον άνδρα, ο οποίος στη συνέχεια την παντρεύτηκε χωρίς να ξέρει ότι είναι αυτή. Η ηρωίδα της ιστορίας αναζητά ισότητα, ανεξαρτησία και κοινωνική απελευθέρωση, ακριβώς όπως οι γυναίκες του σήμερα.

Το έργο του Μενάνδρου, ο οποίος είναι ένας από τους πολύ δυνατούς συγγραφείς της Νέας Αττικής κωμωδίας, ενώ είναι τόσο παλιό παίζει με χιουμοριστικό τρόπο, με τη θέση της γυναίκας, με τα δικαιώματά της και με το πώς υπολογίζουμε τα πράγματα με το ίδιο μέτρο ή όχι. Είναι μια μουσική κωμωδία που ανοίγει, με όχημα το χιούμορ, έναν χώρο συζήτησης για τον έρωτα και τις σχέσεις των δύο φύλων στην εποχή μας.

Και στις δύο παραστάσεις, στο “Μοτέλ” και στους “Επιτρέποντες”, τη μουσική υπογράφει ο Νίκος Κυπουργός που η συνεργασία μαζί του είναι ένα ευτύχημα, γιατί είναι ένας μουσικός ο οποίος δεν επενδύει απλώς στις παραστάσεις με τη μουσική που γράφει. Ο τρόπος που δουλεύει είναι σχεδόν σκηνοθετικός και η άποψη που βάζει για να δώσει μουσικότητα στο έργο, προσδιορίζει και το ίδιο το έργο. Έχουμε συνεργαστεί και σε άλλες δουλειές, τον αγαπώ πολύ και μου αρέσει γιατί δουλεύει τα πράγματα σε βάθος σε σχέση με τη δραματουργία. Είναι πολύ ωραία αυτή η συγκυρία και αυτή η συνεργασία».

 

 

Πληροφορίες για την παράσταση «Μοτέλ»

Κείμενο- Σκηνοθεσία: Βασίλης Μαυρογεωργίου
Μουσική: Νίκος Κυπουργός
Σκηνικά – Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Σχεδιασμός Φωτισμών: Στέλλα Κάλτσου
Επιμέλεια Κίνησης: Πάρης Μαντόπουλος
Σκηνική Πάλη: Θάνος Δερμάτης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Καλή Βοϊκλή
Βοηθός Σκηνογράφου-Ενδυματολόγου: Μαρία Παπαδοπούλου
Κατασκευή Σκηνικού: Νίκος Δεντάκης
Φωτογραφίες: Γιώργος Καλφαμανώλης
Εκτέλεση Παραγωγής: Μαριλένα Μόσχου

Παίζουν: Νίκος Αλεξίου, Κλέλια Ανδριολάτου, Κατερίνα Λυπηρίδου, Ιωάννα Μαυρέα, Ελευθερία Παγκάλου, Χρήστος Σαπουντζής

Πού: Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, Φρυνίχου 14, Πλάκα, τηλ.  210 3222464, 210 3236732

Πότε: από Παρασκευή 8 Απριλίου 2022 και κάθε Τετάρτη 19.00, Πέμπτη 21.00, Παρασκευή-Σάββατο 20.30., Κυριακή 18.00

Τιμές εισιτηρίων: 18 ευρώ/ 14 ευρώ μειωμένο/ 12 ευρώ ομαδικές κρατήσεις/ 3 ευρώ ατέλεια

Ειδικές τιμές: Τετάρτη γενική είσοδος 14 ευρώ, Πέμπτη γενική είσοδος 12 ευρώ