Βιργινία Ταμπαροπούλου: «Το έργο “Nerium Park” καταδεικνύει με έναν πολύ εύγλωττο τρόπο το πόσο επίπλαστα ζούμε»

Συνέντευξη: Μαριλένα Θεοδωράκου

Πρωταγωνιστεί στην παράσταση του έργου «Nerium Park» του Josep Maria Miro. Η ηθοποιός Βιργινία Ταμπαροπούλου μας μιλάει για το ρόλο της Μάρτα, τη συνεργασία της με τον σκηνοθέτη της παράστασης Γρηγόρη Καραντινάκη και το θέμα του έργου το οποίο αναδεικνύει όλες τις καταστροφικές συνέπειες της οικονομικής κρίσης που πέρασε η Ευρώπη.

Πώς σας βρίσκει η νέα θεατρική σεζόν;

Η νέα θεατρική σεζόν, με βρίσκει αρχικά στο θέατρο 104, με την παράσταση «Nerium Park» του Ζοζέπ Μαρία Μιρό, κάθε Τετάρτη Πέμπτη και Παρασκευή. Πρόκειται για ένα πολύβραβευμένο έργο του Ισπανού συγγραφέα, το οποίο σκηνοθετεί ο Γρηγόρης Καραντινάκης, και στο οποίο συμπρωταγωνιστώ με τον Αστέρη Πελτέκη.

Αλλά πέρα από το ιδιαίτερο και ενδιαφέρον αυτό έργο έχει σημασία να σημειωθεί, πως η παράσταση δεν ανεβαίνει σε κάποια από τις θεατρικές σκηνές του 104 αλλά σε μία αίθουσα, η οποία έχει διαμορφωθεί και προσαρμοστεί, ώστε να θυμίζει ένα πραγματικό σπίτι, και οι θεατές να είναι ουσιαστικά αθέατοι παρατηρητές της ζωής αυτού του ζευγαριού, του Ζεράρ και της Μάρτας.

Επίσης, να αναφέρω ότι συμμετέχω και στην παράσταση «Terror reloaded», η οποία θα ανέβει από 28 Νοεμβρίου στο θέατρο Αθηνών κάθε Κυριακή, Δευτέρα και Τρίτη.

Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για το ρόλο που ερμηνεύετε, τη Μάρτα;

Καταρχήν, να σας πω λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου. Ένα νεαρό ζευγάρι μετακομίζει σε έναν νεόδμητο οικισμό που ονομάζεται «Nerium Park», με σκοπό να προχωρήσει τη ζωή του και να ζήσει πιο άνετα, πιο πλουσιοπάροχα, πιο αστικά.

Στην πορεία όμως της εξέλιξης, ο άντρας ο Ζεράρ, χάνει τη δουλειά του, ενώ παράλληλα, λόγω της κρίσης της οικονομικής, δεν μετακομίζει κανένας άλλος σ’ αυτόν τον τεράστιο, αχανή οικισμό. Παρακολουθώντας λοιπόν 12 μήνες της ζωής αυτού του ζευγαριού και ξεκινώντας από μία χαρούμενη μετακόμιση, από δύο ανθρώπους γεμάτους όνειρα για το μέλλον, βλέπουμε σιγά σιγά τη φθορά, την ψυχολογική φθορά κυρίως του άντρα, αλλά και της σχέσης. Ταυτόχρονα βλέπουμε κι αυτόν τον χώρο, ο οποίος παραμένει άδειος, σκοτεινός και ακατοίκητος κι έτσι αρχίζει και γίνεται ένα άγριο και σκοτεινό κενοτάφιο, που τελικά θα καταπιεί αυτούς τους δύο ανθρώπους.

Η ηρωίδα μου, η Μάρτα, είναι διευθύντρια ανθρώπινου δυναμικού σε μία μεγάλη εταιρεία, δηλαδή είναι ο άνθρωπος που αποφασίζει και ανακοινώνει ποιος θα απολυθεί, ποιος θα παραμείνει, ποιος κινδυνεύει. Είναι μία σκληρή, φιλόδοξη, δυναμική γυναίκα, που χρησιμοποιεί πάντα τη λογική και θέλει να μένει γειωμένη στην πραγματικότητα.

Αυτό φυσικά, εν τέλει δεν είναι παρά ένα περιτύλιγμα ενός ανασφαλούς ανθρώπου, που δεν ξέρει τι θέλει, απλά ακολουθεί την πορεία της ζωής, όπως αυτή υποδεικνύεται από το κοινωνικό γίγνεσθαι και από την οικονομική άνεση. Όταν η ισορροπία του ζευγαριού χάνεται, όταν ο Ζεράρ χάνει τη δουλειά του, όταν κανείς δε μετακομίζει σ’ αυτό τον οικισμό, ουσιαστικά χάνει τη γη κάτω απ’ τα πόδια της και είναι ανίκανη να διαχειριστεί το φόβο της, είναι ανίκανη να διαισθανθεί την κατρακύλα του συντρόφου της. Η Μάρτα είναι μια σύγχρονη, πετυχημένη επαγγελματίας, που κρύβεται πίσω από αυτήν της την εικόνα.

Πώς συνεργαστήκατε με τον σκηνοθέτη της παράστασης Γρηγόρη Καραντινάκη;

Αυτή είναι η τρίτη μου συνεργασία με τον Γρηγόρη Καραντινάκη, θεατρικά έχουμε συνυπάρξει και με το έργο «Blackbird» του D.Harrower και με το έργο «Χρωματιστές γυναίκες» του Βασίλη Ζιώγα. Ο Γρηγόρης είναι ένας πολύ εμπνευσμένος σκηνοθέτης, ξέρει από την αρχή ποια ιστορία θέλει να διηγηθεί με την παράστασή του, ποια σημεία θέλει να φωτίσει, τι μηνύματα θέλει να αφήσει να περάσουν στον θεατή.

Αγαπάει πολύ τους ηθοποιούς του και τους βοηθάει να γίνουν κομμάτι του οράματος του. Ταυτόχρονα είναι και ένας υπέροχος άνθρωπος, και έτσι οι πρόβες είναι πάντα απολαυστικές, ουσιαστικές και «εφηβικές»! Είναι ένας σκηνοθέτης σεμνός, διορατικός, λιτός, που αγαπάει και σέβεται πολύ την πρόβα και όλους τους ανθρώπους που δίνουν ζωή σε ένα θεατρικό έργο.

Τι σημαίνει ο τίτλος της παράστασης «Nerium Park»;

Ο ισπανικός τίτλος σημαίνει το πάρκο με τις πικροδάφνες. Η πικροδάφνη είναι ένα φυτό δηλητηριώδες, το οποίο σε κατάλληλο περιβάλλον και επειδή είναι πολύ ανθεκτικό μπορεί να «καταπιεί» τα πάντα. Δεν είναι τυχαίο που ο συγγραφέας διάλεξε αυτό το φυτό, διότι η πικροδάφνες που στολίζουν την είσοδο αυτού του υπέροχου κατά τ’άλλα οικισμού, του ονειρεμένο προορισμού για κάθε ζευγάρι, οικογένεια, όταν κανείς δεν το φροντίζει, κανείς δεν το κλαδεύει, καταλήγει να απλωθεί παντού να σκεπάσει παράθυρα, να καλύψει τοίχους, να μοιάζει με ένα άγριο ζώο έτοιμο να κατασπαράξει ό,τι βρει στο δρόμο του. Έτοιμο να σφραγίσει την είσοδο αυτού του οικισμού και να εγκλωβίσει μέσα τη Μάρτα και τον Ζεράρ για πάντα.

Κατά τη γνώμη σας ποια είναι τα θέματα θίγονται στο έργο;

Θεωρώ πως το έργο αυτό είναι τρομερά επίκαιρο. Μπορεί να αφορά τον καθένα μας ξεχωριστά, μπορεί να αφορά την ιστορία κάποιου φίλου, κάποιου συγγενή, κάποιου γνωστού. Πιάνεται από την μεγάλη οικονομική κρίση που πέρασε η Ευρώπη και η χώρα μας επίσης, και αναδεικνύει όλες τις καταστροφικές συνέπειες αυτής της κρίσης: Το πόσο εύκολα μπορούν να ανατραπούν οι ισορροπίες στις σχέσεις των ανθρώπων, λόγω του άγχους και της πίεσης που φέρνει η έλλειψη χρημάτων. Το πώς μπορεί να οδηγηθεί ένας άνθρωπος στην κατάθλιψη, στην εξαθλίωση, στην έλλειψη κάθε αυτοσεβασμού και αξιοπρέπειας, χάνοντας τη δουλειά του, χάνοντας την ελπίδα.

Το έργο “Nerium Park” καταδεικνύει με έναν πολύ εύγλωττο τρόπο το πόσο επίπλαστα ζούμε, το πόσο στηρίζουμε την ευτυχία μας και την ευημερία μας στα υλικά αγαθά και το πώς όταν αυτά λείψουν έστω και για κάποιο διάστημα, γκρεμίζεται ο κόσμος γύρω μας και γκρεμίζουμε κι εμείς τους εαυτούς μας.

Θα θέλατε να μας περιγράψετε μια σκηνή ή έναν διάλογο της παράστασης που ξεχωρίζετε;

Θα σας γράψω δυο τρεις φράσεις όχι της Μάρθας αλλά του Ζεράρ, που πιστεύω όλοι έχουμε νιώσει κάποια στιγμή…
«Απόψε δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Εδώ και μέρες δεν μπορώ να κοιμηθώ. Ξέρεις πόσοι άνθρωποι στριφογυρίζουν στο κρεβάτι, δεν μπορούν να κοιμηθούν και γίνονται σκιές του εαυτού τους;…».

Πληροφορίες της παράστασης «Nerium Park»

Συγγραφέας: Josep Maria Miro
Μετάφραση: Els De Paros
Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Καραντινάκης
Σκηνογράφος/Ενδυματολόγος: Άσση Δημητρολοπούλου
Σχεδιασμός φώτων: Σάκης Μπιρμπίλης
Μουσική επιμέλεια: Γρηγόρης Καραντινάκης
Φωτογραφία: Δομνίκη Μητροπολούλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Αντώνης Αντωνάκος
Επικοινωνία παράστασης: Αντώνης Κοκολάκης

Παραγωγή: Labyrinth

Παίζουν: Βιργινία Ταμπαροπούλου, Αστέριος Πελτέκης

Πού: Θέατρο 104, Ευμολπιδών 41, Γκάζι, τηλ. 210 3455020 και 6951269828

Πότε: από Τετάρτη 27 Οκτωβρίου μέχρι Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2021 και κάθε Τετάρτη, Πέμπτη και Παρασκευή στις 21.15

Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό 14€, Μειωμένο 8€, Ατέλεια 5€

Προπώληση εισιτηρίων: www.viva.gr/tickets/theater/nerium-park

Κρατήσεις θέσεων: στα τηλέφωνα 210 3455020 και 6951269828

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.