Ντένια Στασινοπούλου: «Ο Ζαν Ζενέ είναι μια μαγεία»

Sharing is caring!

Συνέντευξη: Μαριλένα Θεοδωράκου

Είναι η Σολάνζ στην παράσταση του έργου «Οι Δούλες» του Ζαν Ζενέ. Η Ντένια Στασινοπούλου μιλάει για το έργο του Γάλλου δραματουργού και τη συνεργασία της με τη σκηνοθέτιδα Βάσια Χρονοπούλου. Η παράσταση ανεβαίνει κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Θέατρο Άλμα. Η ηθοποιός υπογράφει επίσης τη μετάφραση του έργου μαζί με τη σκηνοθέτιδα.

Ποια είναι η σχέση σας με τον Ζαν Ζενέ και με το συγκεκριμένο έργο;

Ο Ζαν Ζενέ είναι μια μαγεία. Είναι ένας ολόκληρος κόσμος πολύ διαφορετικός από αυτόν που έχουμε συνηθίσει. Συνδυάζει την παρανομία με την ευαισθησία, την αλήθεια με το ψέμα, τα κάνει ένα και αρχίζεις να μην ξεχωρίζεις τα όρια. Αυτή την ελευθερία προτείνει σε όσους είναι έτοιμοι να την διεκδικήσουν.
Το συγκεκριμένο έργο δεν με συγκινούσε παλαιότερα, δεν είχα ασχοληθεί μαζί του ποτέ κι έτσι δεν μου είχε αποκαλύψει κάτι με μια απλή ανάγνωση. Δεν σου χαρίζεται έτσι εύκολα. Ξεκινώντας τις πρόβες μας, κι αφού ξεκαθάρισα κι έβγαλα από πάνω μου το βάρος του «δεν καταλαβαίνω τίποτα», άρχισα να μπαίνω κάθε μέρα και πιο βαθιά σε ένα σύμπαν που συνειδητοποίησα ότι είναι μέσα μου ολόκληρο. Είναι η βαθιά αλήθεια μας, η θαρραλέα. Αυτή που, αν με ρωτάτε, με ενδιαφέρει περισσότερο από όλα.

Θα θέλατε να μας πείτε για το ρόλο που ερμηνεύετε;

Η Σολάνζ είναι μια δειλή κοπέλα με ισχυρή φαντασία, έντονα συναισθήματα. Είναι ένα πλάσμα που μοιάζει λίγο ή πολύ με όλους μας. Η συνθήκη μέσα στην οποία υπάρχει είναι κάπως ιδιαίτερη, αλλά σύμφωνα με τα δικά μου βιώματα δυσκολεύτηκα να βρω τον εαυτό μου μέσα εκεί, παρόλο που ακριβώς αυτή η δυσκολία που βίωνα ήταν μάλλον η ίδια με της Σολάνζ, να πετύχει κάτι που καθημερινά μοιάζει ακατόρθωτο.
Όταν το συνειδητοποίησα αυτό, μειώθηκε η απόσταση μέσα μου, είπα «πάμε τουλάχιστον να προσπαθούμε καθημερινά να τα καταφέρουμε». Ας προσπαθούμε εμείς κι ό,τι βγει ας το αγκαλιάσουμε. Με την προϋπόθεση να έχουμε βάλει τα δυνατά μας.

Πως ήταν η συνεργασία σας με τη σκηνοθέτιδα της παράστασης Βάσια Χρονοπούλου;

Είναι η δεύτερη φορά που συνεργάζομαι με τη Βάσια και νιώθω πλέον πιο άνετη και ανοιχτή στο λάθος από την πρώτη. Αυτό για μένα είναι ένα τεράστιο βήμα που έχει να κάνει απόλυτα με τον τρόπο που δουλεύουμε.
Η Βάσια έχει την εκτίμησή μου πρώτα από όλα γιατί όταν καταπιάνεται με ένα έργο, το πρώτο που την ενδιαφέρει είναι να αποκαλύψει την ουσία και το βάθος του με τον τρόπο που τα αντιλαμβάνεται με την ψυχή και το μυαλό της. Με αλήθεια. Κι επιπλέον σέβομαι απεριόριστα το γεγονός ότι ξεπερνάει κάθε φορά δυναμικά τα χιλιάδες εμπόδια που προκύπτουν όταν ένας νέος άνθρωπος αποφασίζει να ανεβάσει μια παράσταση στις υπάρχουσες, τόσο αφιλόξενες συνθήκες.
Ποτέ δεν βάζει σε αυτό το κλίμα τους ηθοποιούς με τους οποίους συνεργάζεται και προσπαθεί πάντα να διατηρεί μια αίσθηση καθαρής δημιουργίας ό,τι κι αν αντιμετωπίζει στη διαδικασία. Δεν το θεωρώ δεδομένο, με συγκινεί βαθιά και δεν μπορώ να μην το αναφέρω.

«Πρόκειται για μια ιστορία τεράτων» είπε ο Ζενέ. Ποιο είναι το θέμα του έργου;

Το έργο έτσι όπως το ερμηνεύσαμε στις πρόβες θίγει θέματα που έχουν να κάνουν με τον πυρήνα μας, πρόκειται για ανθρώπους, πάντα κάτι μας θυμίζουν.
Είναι σίγουρα οι σχέσεις εξουσίας ένα από αυτά, ίσως το προφανές. Αλλά αυτό που προσωπικά με ενδιαφέρει περισσότερο είναι η σχέση των ηρώων με τη φαντασία τους. Πόσο ελεύθερες υπάρχουν μέσα εκεί.
Το ότι δεν εγκαταλείπουν ποτέ ένα παιδικό παιχνίδι ακόμα κι αν τους οδηγήσει στο θάνατο μου έδωσε μια καθαρή διέξοδο από την καθημερινότητα μέσα από την φαντασία, η οποία ασκείται και η οποία μας βοηθάει να εξελισσόμαστε περισσότερο από ότι νομίζουμε.

Θα θέλατε να μας δώσετε μια αίσθηση από το κλίμα της παράστασης;

Η παράσταση έχει κάτι το ονειρικό. Αυτό προκύπτει από τα σκηνικά, τα κοστούμια και τα φώτα μέχρι τον τρόπο που προσεγγίσαμε τους ρόλους. Ο τρόπος που ο Θέμης Θεοχάρογλου υποδύεται την Κυρία είναι ίσως όπως θα τη βλέπαμε στα όνειρά μας. Ή όταν κοιτάζω την Ιωάννα Λέκκα στη σκηνή και νιώθω ότι βλέπω τον εαυτό μου μέσα της με κάνει να χάνω κι εγώ η ίδια τα όρια του τι ακριβώς έχουμε δημιουργήσει συνειδητά και τι έγινε φύση μας χωρίς να το ελέγξουμε.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;

Αυτή την περίοδο και για λίγο καιρό ακόμα θα συμμετέχω σε ένα αφιέρωμα στη μελοποιημένη ποίηση που έχει επιμεληθεί με πολύ σεβασμό και αγάπη ο Γιάννη Μπέζος, στο χώρο εκδηλώσεων του Ιανού. Και το καλοκαίρι, αν πάνε όλα καλά, θα συμμετέχω σε μια παράσταση με την οποία θα περιοδεύσουμε σε όλη την Ελλάδα.

Πληροφορίες της παράστασης «Οι Δούλες» του Ζαν Ζενέ

Μετάφραση: Ντένια Στασινοπούλου, Βάσια Χρονοπούλου
Σκηνοθεσία: Βάσια Χρονοπούλου
Φωτισμοί: Δημήτρης Μπαλτάς
Σκηνικά: Γιάννης Αρβανίτης
Κοστούμια: Βάσια Χρονοπούλου
Κίνηση: Κωνσταντίνος Παπανικολάου
Μουσική: Γρηγόρης Ελευθερίου
Φωτογραφίες – τρέιλερ: Ίρις Κατσούλα
Παραγωγή: Apparatus
Οργάνωση παραγωγής: Μάνθα Καραδήμα
Επικοινωνία- Δημόσιες Σχέσεις: Γιώτα Δημητριάδη

Παίζουν
Σολάνζ: Ντένια Στασινοπούλου
Κλαιρ: Ιωάννα Λέκκα
Κυρία: Holly Grace (Θέμης Θεοχάρογλου)

Πού: Θέατρο Άλμα Β’ Σκηνή, Ακομινάτου 15, τηλ. 210 522 0100

Πότε: από 11 Οκτωβρίου 2021 και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.15

Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ( κανονικό), 12 ευρώ (μειωμένο: φοιτητικό- άνω των 65) 5 ευρώ (ανέργων και ατέλειες), 10 ευρώ (Γκρουπ άνω των 7 ατόμων)

Προπώληση: viva.gr

Η παράσταση είναι επιχορηγούμενη από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού