Στέλιος Δημόπουλος: «Η ευθύνη να προσεγγίσεις κάτι τόσο έξω από σένα είναι η χαρά της έννοιας της υποκριτικής»

Συνέντευξη: Μαριλένα Θεοδωράκου

Ερμηνεύει τον Αλ, έναν εκ των δυο δολοφόνων του έργου. Ο ηθοποιός Στέλιος Δημόπουλος μας βάζει στο κλίμα της παράστασης του έργου «Οι Δολοφόνοι» του Έρνεστ Χέμινγουεϊ η οποία παρουσιάζεται από την ομάδα Νοσταλγία στο θέατρο Rabbithole.

Η ομάδα Νοσταλγία επιστρέφει δυναμικά στον χώρο των έργων μυστηρίου παρουσιάζοντας ένα κλασσικό διήγημα ενός από τους μεγαλύτερους Αμερικανούς συγγραφείς. Με μια απρόσμενη ματιά πάνω στην κατασκευή της παράστασης, καλεί τους θεατές να επανατοποθετηθούν στο πώς δέχονται και προσλαμβάνουν μια ιστορία.

Ποια είναι η επαφή σας με τον συγγραφέα Έρνεστ Χέμινγουεϊ και συγκεκριμένα με το έργο «Οι Δολοφόνοι»;

Ο Χέμινγουεϊ είναι ένας από τους σπουδαιότερους συγγραφείς του προηγούμενου αιώνα και σίγουρα ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς όλων των εποχών. Εκτός από τα πολύ σπουδαία και ευρέως γνωστά έργα του «Ο γέρος και η θάλασσα», «Για ποιόν χτυπά η καμπάνα» και «Aποχαιρετισμός στα όπλα» πάντα λάτρευα τις ανθολογίες με μικρότερες ιστορίες. Μια από αυτές αποτελούν και «Oι δολοφόνοι».
Μια μικρή ιστορία 11 σελίδων που καταφέρνει να δημιουργήσει σχεδόν μια καθολική νουάρ ταυτότητα. Η νουάρ αυτή ταυτότητα μετά θα αποτελέσει τη μαγιά και τη βάση για το τι θεωρείται νουάρ και θα μπολιάσει με μπόλικη βία, κουλίλα και τρόμο το αμερικανικό σινεμά. Το πνεύμα του Χέμινγουεϊ θα ενυπάρχει στις ταινίες του Ταραντίνο, του Κόπολα, του Σκορσέζε και στο σινεμά των αδελφών Κοέν, όχι απλά ως έμπνευση αλλά ως βάση.

Ποιος είναι ο ρόλος που ερμηνεύετε;

Έχω τη χαρά και την τιμή να ερμηνεύω τον Αλ έναν εκ των δυο δολοφόνων του έργου. Ο Αλ είναι ένας πληρωμένος δολοφόνος, ένας δολοφόνος δηλαδή που εκτελεί συμβόλαια θανάτου. Είναι ένας σκοτεινός και πολυεπίπεδος χαρακτήρας που η ανάθεσή του είναι φοβερά τιμητική. Η ευθύνη να προσεγγίσεις κάτι τόσο έξω από σένα είναι η χαρά της έννοιας της υποκριτικής καθότι για να υποδυθείς το κακό πρέπει να αντιληφθείς αρχικά πώς κινείται και σκέφτεται το κακό, πράγμα το οποίο ψυχαναλυτικά και καλλιτεχνικά έχει τεράστιο ενδιαφέρον.

Πώς νιώθετε που βρίσκεστε επί σκηνής μετά το κλείσιμο των θεάτρων;

Νιώθω πιο ζωντανός από ποτέ. Η θεατρική σκηνή για τον ηθοποιό είναι ό,τι είναι το νερό για τα λουλούδια.

Πώς ήταν η συνεργασία σας με τον σκηνοθέτη της παράστασης Γιώργο Σίμωνα;

Θεωρώ τον εαυτό μου έναν δύσκολο στη συνεργασία ηθοποιό. Δεν είμαι πειθήνιος και δεν είμαι καλλιτεχνικά ένας άνθρωπος του εύκολου «ναι». Πιστεύω ότι όταν αναμετράσαι με κάτι μεγάλο και σπουδαίο, το καλλιτέχνημα προκύπτει δια της διαφωνίας, των διαξιφισμών, του διαλόγου και της ακομπλεξάριστης ανταλλαγής απόψεων. Ως εκ τούτου, τον παίδεψα τον Γιώργο.
Αυτό κάνω πάντα σε όσους σκηνοθέτες εκτιμώ και σε όσους παίρνουν σοβαρά τη δουλειά τους. Ο Γιώργος λοιπόν ουδέποτε με παρεξήγησε, είχε πάντα σα γνώμονα το καλύτερο της παράστασης και αυτό που πρέπει να ειπωθεί για τον ίδιο είναι ότι είναι ένας άνθρωπος που δεν ετεροκαθορίζεται και θα κάνει αυτό που πιστεύει κόντρα στους πάντες.
Για μένα λοιπόν, αυτή η ανάγκη του να βάλει τα πόδια του στη φωτιά με συγκινεί και με κάνει να πιστεύω ότι μιλάμε για έναν πυρηνικό, πάνω απ΄όλα και πριν απ’όλα, καλλιτέχνη.

Ποια είναι τα σύγχρονα μέσα διήγησης που χρησιμοποιούνται στην παράσταση;

Η παράσταση αποπειράται να αποδώσει ένα φόρο τιμής τόσο στον ίδιο τον Χέμινγουεϊ όσο και στη σχολή του νουάρ με ένα blend in διαφορετικών υποκριτικών και αισθητικών τεχνοτροπιών. Είναι ένα κλείσιμο ματιού στον ίδιο τον κώδικα. Αναζητά μέσα στο νουάρ το κουλ, το φαιδρό, το μεγαλειώδες και το γελοίο.

Τι καλούνται να κάνουν οι θεατές;

Να επιχειρήσουν να αφεθούν σε ένα ψυχοτροπικό ταξίδι στην καυτή άμμο της αμερικανικής ερήμου με μόνη τους παρέα μια οθόνη κινηματογράφου, μισή θεατρική σκηνή και μπόλικη τρέλα και παράνοια.

Οι θεατές θα παρακολουθήσουν την παράσταση σε μια θεατρική εκδοχή με στοιχεία live κινηματογράφησης. Θέλετε να μας δώσετε λίγα στοιχεία για αυτό;

Αν δε σας έχω ήδη ψήσει μέχρι τώρα, κάτι δεν κάνω καλά…

Θα θέλατε να μας περιγράψετε μια σκηνή της παράστασης ή ένα ρητό που κατά τη γνώμη σας ορίζει το νόημα του έργου;

Υπάρχει μια κομβική ατάκα του Μπίλι Μπομπ Θόρντον στη σειρά Φάργκο. Έλεγε «Υπάρχουν ορισμένοι δρόμοι που καλό θα ήταν να μην ακολουθήσει κανείς. Ως εκ τούτου οι άνθρωποι παρελθοντικά κατασκεύαζαν χάρτες που έδειχναν πού ζουν δράκοι. Οι σημερινοί χάρτες που κατασκευάζουν οι άνθρωποι όμως δεν το λένε αυτό πλέον. Δε λένε πού ζουν οι δράκοι στους χάρτες πια. Αλλά το ότι δεν το λένε, δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν κιόλας.»
Για μένα αυτή είναι η παράσταση.

Ταυτότητα της παράστασης «Οι Δολοφόνοι»

Διασκευή-Σκηνοθεσία: Γιώργος Σίμωνας
Βοηθός Σκηνοθέτη / Κάμερα: Αντριάνα Ανδρέοβιτς
Σκηνογραφία: Τώνια Ράλλη
Θίασος ηθοποιών: Στέλιος Δημόπουλος, Μαρία-Νεφέλη Δούκα, Δημήτρης Παπαλάμπρος, Γιώργος Σαββίδης, Συμεων Τσακίρης, Μιχάλης Φραγκιαδάκης
Μουσική σύνθεση: Μανταλένα Κρικελλή
Μάσκες – ειδικά εφέ: Αλέξανδρος Λόγγος
Κοστούμια: Ομάδα Νοσταλγία
Φροντιστήριο: Ηώς Αντωνοπούλου
Φωτογραφία: Μαρία Τούλτσα
Βίντεο: THE VIP PHOTOGRAPHERS [http://www.thevipphotographers.com/]
Κατασκευές: Socos
Μακιγιάζ: Αλέξανδρος Λόγγος, Δημήτρης Φίλιος
Φωτισμοί: Γιώργος Σίμωνας – Γιώργος Κορδέλας
Ταμείο: Γκέλυ Γκότση
Μια παραγωγή της ομάδας Νοσταλγία

Πού: Rabbithole, Γερμανικού 20, Μεταξουργείο, τηλ. 210 5249903

Πότε: από 4 Οκτωβρίου έως 30 Νοεμβρίου 2021 και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.30

Διάρκεια παράστασης: 65 λεπτά

Εισιτήρια: 12 ευρώ (κανονικό), 8 ευρώ (μειωμένο)

Οnline προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/venues/rabbithole/
(οnline έκπτωση: τα πρώτα 30 εισιτήρια κάθε παράστασης στα 10€) & αγορά στα σημεία προπώλησης viva.

Κρατήσεις, πληροφορίες: 210 5249903 |  Ώρες ταμείου: 17.30-21.30

Επικοινωνία: Δάφνη Ανέστη, 697 7618 434, dafni_anesti@hotmail.com

Περισσότερες πληροφορίες: https://www.nostalghia-theatre.com, https://www.rabbitholespace.com

Το Rabbithole θα λειτουργήσει ως αμιγής χώρος και η είσοδος των θεατών θα γίνεται σύμφωνα με τους κανονισμούς που ορίζει το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού:
Οι θεατές, συμπεριλαμβανομένων των ανηλίκων από δώδεκα (12) ετών και άνω,
εισέρχονται κατόπιν υποχρεωτικής επίδειξης κατά την είσοδο:
[α] πιστοποιητικού εμβολιασμού, σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 10 του υπ.αριθμ 1
σχετικού, ή
[β] πιστοποιητικού νόσησης που εκδίδεται τριάντα (30) ημέρες μετά από τον πρώτο θετικό
έλεγχο και η ισχύς του διαρκεί έως εκατόν ογδόντα (180) ημέρες μετά από αυτόν, σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 10 του υπ.αριθμ. 1 σχετικού.
συνδυαστικά προς:
[γ] αστυνομική ταυτότητα ή δίπλωμα οδήγησης ή διαβατήριο ή άλλο αποδεικτικό ταυτότητας
προκειμένου να διενεργείται έλεγχος ταυτοπροσωπίας προς τα ανωτέρω υπό [α] και [β].
Τα ανωτέρω πιστοποιητικά, υπό [α] και [β], επιδεικνύονται είτε σε έγχαρτη μορφή
(εκτυπωμένα), είτε ηλεκτρονικά μέσω της κινητής συσκευής του θεατή, τα οποία ο ιδιοκτήτης ή νόμιμος εκπρόσωπος της επιχείρησης (ή εξουσιοδοτημένο πρόσωπο) σαρώνει ηλεκτρονικά μέσω της ειδικής εφαρμογής του άρθρου 33 του ν. 4816/2021 (Α ́ 118) Covid Free GR. Εναλλακτικά, αλλοδαπός που προέρχεται από τρίτη χώρα (εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης), τα πρόσωπα του προηγούμενου εδαφίου ελέγχουν τα ανωτέρω πιστοποιητικά σε έγχαρτη μορφή.
Οι ανήλικοι θεατές ηλικίας από τεσσάρων (4) έως και έντεκα (11) ετών, προσκομίζουν,
εναλλακτικά, δήλωση αυτοδιαγνωστικού ελέγχου self-test τελευταίου 24ώρου, στην οποία
προβαίνει είτε οιοσδήποτε γονέας, ακόμα και μη έχων την επιμέλεια, είτε κηδεμόνας, σύμφωναμε την παρ. 3 του άρθρου 10 του υπ. αριθμ. 1 σχετικού. Δεν απαιτείται φυσική παρουσία του γονέα ή κηδεμόνα.

Η παράσταση  «Οι δολοφόνοι» πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.