Ο Παντελής Φλατσούσης σκηνοθετεί την παράσταση «Λάθος Χώρα»
1 Οκτωβρίου 2021
«Ρασόμον. Η εκδοχή της αλογόμυγας» σε σκηνοθεσία Σοφίας Διονυσοπούλου
1 Οκτωβρίου 2021
Το βιβλίο ξεκινάει με το ομότιτλο δοκίμιο «Το δάκρυ της Καρυάτιδας» όπου ο συγγραφέας Βλαδίμηρος Σιδηρόπουλος συγκινεί περιγράφοντας τις σκέψεις και τα συναισθήματά του κατά την επίσκεψή του στο Μουσείο της Ακρόπολης. Οι Καρυάτιδες ζωντανεύουν στα μάτια του και θρηνούν τον αποχωρισμό από την αδερφή τους.
«Η κενή θέση θυμίζει την απουσία μιας από τις Καρυάτιδες, που κάποτε την απήγαγαν από την Ελλάδα» λέει ο συγγραφέας. «Στην κενή θέση θα μπορούσε να τοποθετηθεί ένα γύψινο εκμαγείο, δεν τοποθετήθηκε όμως ως υπόμνηση ενός εγκλήματος που δεν έχει προθεσμία παραγραφής. Υπάρχει η παράδοση ότι, μέχρι σήμερα, οι Αθηναίοι ακούν τον θρήνο των Καρυατίδων για την αδελφή τους, η οποία πουλήθηκε από τους Τούρκους στον Άγγλο απεσταλμένο. Νιώθοντας ότι στην ψυχή μου ζωγραφίζεται το κενό, προχώρησα βιαστικά παρακάτω».
Τα διηγήματα που ακολουθούν δίνουν στον αναγνώστη μια εικόνα για τη ζωή στη Σοβιετική Ένωση αλλά και στην Ελλάδα, περιγράφοντας το δράμα ανθρώπων της διπλανής πόρτας, αγγίζοντας διάφορα θέματα όπως τον έρωτα και την ερωτική απογοήτευση, την απάτη, την οικονομική κρίση, την ανεργία, την τρομοκρατία, τη μετανάστευση.
Και συνεχίζει
«Στις αρχές του 19ου αιώνα, ο Γάλλος ντε Σουαζέλ–Γκοφιέ μετέφερε στο Παρίσι μια ζωοφόρο του Παρθενώνα που αναπαριστούσε την αρπαγή μιας γυναίκας των Λαπίθων από ένα Κένταυρο. Η Νίκη της Σαμοθράκης, η Αφροδίτη της Μήλου, η Άρτεμις, η θεά του κυνηγιού, βρίσκονται και αυτές στο Λούβρο.
Ο Άγγλος πρέσβης, ο λόρδος Έλγιν, ολοκλήρωσε το κακούργημα… Αυτοί οι θαυμαστές της αρχαιότητας καταλήστεψαν μια χώρα ανυπεράσπιστη, υποταγμένη στους ξένους προς τον πολιτισμό Οθωμανούς. Απέσπασαν τα γλυπτά και όλες σχεδόν τις 400 φιγούρες της μοναδικής ζωοφόρου που ήταν περιμετρικά τοποθετημένη στον ναό του Παρθενώνα.
Και, στον “προχωρημένο” 21ο αιώνα μας, όσες απόμειναν στην πατρίδα θρηνούν. Λόγω του αποχωρισμού των μεν από τις δε, λόγω της απληστίας των ανθρώπων, λόγω της αισχρής επιθυμίας να κατέχεις και να εκμεταλλεύεσαι τα δημιουργήματα των άλλων. Διορθώνοντας τους νόμους της ηθικής, καταπνίγοντας τη συνείδησή τους με αφύσικα επιχειρήματα, οι ανάξιοι κληρονόμοι εκείνων που ουδέποτε δημιούργησαν τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και την κουλτούρα του, διαχώρισαν με σκληρότητα για πάντα ό,τι δεν μπορεί να διαχωριστεί∙ την Αρμονία και την Ομορφιά.
Κάθε φορά που ξεπερνά αυτό το όριο, ο άνθρωπος φέρνει στον κόσμο το χάος και τη δικαίωση του κακού. Και ιδού πλέον τα ερείπια και τα άγρια, τα φαινομενικά παράλογα κομμάτια ανθρώπινων κορμιών με τη μορφή κεφαλών, χεριών, ποδιών να μένουν εκεί όπου υπήρξε η ολοκλήρωση και η τελειότητα.
Κανιβαλισμός βαρβάρων και εστέτ παλιανθρώπων. Η ελίτ που εξομοιώνεται με τα κτήνη-Κενταύρους οι οποίοι απάγουν γυναίκες για την ικανοποίηση των ενστίκτων τους…».
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Ο μεγάλος κριτικός της ρωσικής κλασικής λογοτεχνίας Βησσαρίων Μπελίνσκι έγραφε κατά το πρώτο ήμισυ του 19ου αιώνα: Ένα διήγημα είναι ένα μικρό μυθιστόρημα.
Τα πέντε διηγήματα, που περιλαμβάνονται στη συλλογή «Το δάκρυ της Καρυάτιδας», ταιριάζουν στον συγκεκριμένο ορισμό, εφόσον σε κάθε ένα από αυτά ο συγγραφέας περιγράφει το ανθρώπινο δράμα ανθρώπων της διπλανής πόρτας.
Οι ανθρώπινες ιστορίες που αφηγείται ο συγγραφέας, προκαλούν από τις πρώτες κιόλας σελίδες το ενδιαφέρον του αναγνώστη με τη δυναμική της ανάπτυξης των γεγονότων. Η θεματική γραμμή είναι ίσως η πιο δυνατή πλευρά του έργου του, σε βαθμό που δεν μπορεί κανείς να μαντέψει πώς θα τελειώσει η ιστορία που περιγράφεται.
Εν τούτοις, η συλλογή αρχίζει με το δοκίμιο «Το δάκρυ της Καρυάτιδας», το οποίο γράφτηκε το 2009, το έτος των εγκαινίων του νέου Μουσείου της Ακρόπολης. Με τον ιδιαίτερο κι ασυνήθιστο τρόπο του, ο Βλαδίμηρος Σιδηρόπουλος περιγράφει τα αισθήματά του και τις σκέψεις του καθώς κοιτά τα εκθέματα του Μουσείου, αναλογίζεται και συγκρίνει τις ηθικές αξίες του αρχαίου κόσμου με την υποκρισία του σύγχρονου…
Αξίζει να τονίσουμε ότι το στιλ με το οποίο είναι γραμμένο το βιβλίο εύκολα ερεθίζει τη φαντασία του αναγνώστη.
Info
Το βιβλίο «Το δάκρυ της Καρυάτιδας» του Βλαδίμηρου Σιδηρόπουλου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αγγελάκη.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Βλαδίμηρος Σιδηρόπουλος γεννήθηκε το 1957 στο Σοχούμ, μια παραθαλάσσια πόλη της Μαύρης Θάλασσας. Μετά την αποφοίτησή του από το λύκειο, σπούδασε στο Ινστιτούτο Λογοτεχνίας-Τμήμα Πεζογραφίας της Μόσχας.
Το 1993, λόγω του πολέμου στην Αμπχαζία της Γεωργίας, μετά από απόφαση του ελληνικού κράτους, μέσω της επιχείρησης «Χρυσόμαλλο Δέρας» παλιννόστησε με την οικογένειά του στην Ελλάδα.
Τα πρώτα χρόνια εργάσθηκε ως αρθρογράφος και ρεπόρτερ στη ρωσόφωνη εφημερίδα «Ομόνοια». Δημοσίευσε επίσης άρθρα πολιτικού και πολιτιστικού περιεχομένου στην εφημερίδα «Αδέσμευτος Τύπος» του Κώστα Μήτση.
Από το 1995 έως το 2007 ασχολήθηκε ενεργά με την κοινωνική ζωή της χώρας. Είναι επίσης ο δημιουργός μιας σειράς ντοκιμαντέρ, με θέμα την επιστροφή των αριστουργημάτων της Ακρόπολης στην Ελλάδα.
