Ο Βασίλης Μαγουλιώτης μιλάει για το «podcast μυθοπλασίας» και «Τη χρονιά του Υδροχόου»

Συνέντευξη: Μαριλένα Θεοδωράκου

Υπογράφει τη ραδιοσκηνοθεσία της παράστασης «Τη χρονιά του Υδροχόου». Ο Βασίλης Μαγουλιώτης μιλάει στο theatermag για το δεύτερο επεισόδιο της παράστασης που μπορούμε να δούμε μέσω της πλατφόρμας του Θεάτρου Τέχνης και στο viva.gr

«Ο Βάιος είναι ένας νεαρός γύρω στα τριάντα, ο οποίος δουλεύει ως νυχτοφύλακας στην Ακρόπολη» λέει ο σκηνοθέτης Βασίλης Μαγουλιώτης. «Κάπως βαριέται, κάπως νιώθει ότι θα έπρεπε να είχε κάνει σπουδαία πράγματα στη ζωή του, μέχρι που ξαφνικά έρχεται ένα διαστημόπλοιο πάνω από το κεφάλι του, με επιβάτες τρεις εξωγήινους: Τον Χάλγκαρ, που είναι ο ηγέτης της παρέας, την αδελφή του, τη Μιμόζα, και ένα μικρό υπηρέτη τους, το Tsutseki.

Αυτοί οι τρεις εξωγήινοι καταλήγουν να απαγάγουν τον Βάιο και να του κάνουν μια μυστήρια επέμβαση, κατά τη διάρκεια της οποίας του αποσπούν «κομμάτι» από το mRNA του. Κι αφού δεν τον χρειάζονται τίποτα πια, τον πετούν ξανά στη γη. Αυτός όμως ζει. Και προσπαθεί να καταλάβει τι του συνέβη. Σταδιακά, καταλαβαίνουμε ότι οι εξωγήινοι αυτοί, ετοιμάζουν κάποιο περίεργο σχέδιο για να κατακτήσουν τη γη, ξεκινώντας από την Ελλάδα».

Ο όρος podcast μυθοπλασίας

Αυτή είναι πάνω-κάτω η ιστορία της «Χρονιάς του Υδροχόου», ενός έργου καινούργιου είδους που δεν είναι όμως θέατρο. Ο Βασίλης Μαγουλιώτης μου εξηγεί πιο σωστά το νέο όρο που λέγεται podcast μυθοπλασίας.

«Καλό θα ήταν να απεγκλωβιστεί από το λήμμα “θέατρο” πια, αν και σωστά λεγόταν κάποτε “ραδιοφωνικό θέατρο” αφού είχε να κάνει με θεατρικά έργα τα οποία διασκευάζονταν ελαφρώς σε ραδιοφωνική μορφή και εκπέμπονταν από το ραδιόφωνο.
Aυτό που κάναμε εμείς είναι κάτι άλλο. Ίσως ο όρος “podcast μυθοπλασίας” – που αρχίζει σιγά σιγά να λανσάρεται – να του ταιριάζει περισσότερο. Προσωπικά, αυτός ο όρος μου φαίνεται πιο ευρύς, δεν έχει τα “βαρίδια” του θεάτρου, ούτε κάποια δέσμευση να ακουστεί ένα αμιγώς θεατρικό κείμενο, ούτε χρειάζεται να θυμίζει με κάποιον τρόπο θέατρο. Ας πούμε ότι είναι ένα καινούργιο μέσο, (“επανεπίσκεψη” κάποιου παλαιότερου κατά κάποιον τρόπο), το οποίο μπορούμε να το ανακαλύψουμε με μεγαλύτερη ευρύτητα. Ένα μέσο που μπορούμε να αφηγούμαστε ιστορίες μόνο μέσα από τον ήχο».

Ραδιοσκηνοθεσία, το μικρόφωνο και η φωνή του ηθοποιού

«Σε έναν μεγάλο βαθμό, αυτό το έργο γράφτηκε “πάνω” στους συγκεκριμένους ανθρώπους, ειδικά όσον αφορά τους κεντρικούς ήρωες. Από τη στιγμή που το έγραφα, δηλαδή, ήξερα ήδη σε ποιους θέλω να το δώσω» συνεχίζει ο Βασίλης Μαγουλιώτης.

«Είναι άνθρωποι με τους οποίους έχουμε δουλέψει μαζί, σε συντριπτική πλειοψηφία παιδιά της γενιάς μου (πλην ελαχίστων λαμπερών εξαιρέσεων), που γνωριζόμαστε καλά και έχουμε κοινό χιούμορ.

Αρχικά, γίνεται μια προεργασία χωρίς μικρόφωνα η οποία θυμίζει μια θεατρική πρόβα, αλλά μετά, όταν έρχεται η ώρα για την ηχογράφηση, είναι μόνο ο ηθοποιός και αυτό το θαυματουργό εργαλείο που λέγεται μικρόφωνο. Γι’ αυτό το θαυματουργό εργαλείο, ο ηθοποιός έχει πολλά πράγματα να ανακαλύψει. Πρέπει να μάθει αυτό το εργαλείο και όχι απλά να μιλάει σ’ ένα μικρόφωνο. Είναι ένα εργαλείο το οποίο, όσο το ξέρεις, τόσο περισσότερο αποδίδει από τη φωνή σου.

Χρειάζεται μια διαφορετική μέριμνα, επειδή δεν υπάρχει η όραση, δεν υπάρχει το σώμα του ηθοποιού σε μια σκηνή, οπότε πρέπει όλες τις πληροφορίες να τις μεταδώσει ο ίδιος μέσα από τη φωνή του. Μέσα από τη φωνή του ηθοποιού θα φανεί η κατάστασή του, αν είναι όρθιος, ξαπλωμένος, αν πετάει, αν είναι χαρούμενος ή αν είναι θυμωμένος. Χειρονομίες και συναισθήματα, όλα περνάνε μέσα από τη φωνή. Γι’ αυτό ακριβώς χρειάζεται μια παραπάνω ευαισθησία στον ηθοποιό και στη σχέση που έχει με τη φωνή του. Χρειάζεται μια μεγαλύτερη εποπτεία.

Αρχικά γίνονται αρκετές “λήψεις” μέσα στο στούντιο και στη συνέχεια έρχεται το “μοντάζ” (editing) όπου μπορείς να διαλέξεις ανάμεσα σε διάφορες λήψεις και να κάνεις ένα κολλάζ, ακόμα και “φράση-φράση”, αν χρειαστεί. Αυτό είναι το προτέρημα που έχει αυτό το μέσο. Το θέατρο, ακόμα και ο κινηματογράφος, δε δίνουν το περιθώριο να κάνεις τόσο μεγάλες επεμβάσεις. Κι επίσης, επειδή εμείς δεν κάνουμε θέατρο, αλλά λέμε μια ιστορία μέσω του ήχου, έχουμε απενοχοποιηθεί απέναντι στα “εφέ”. Έχουμε βάλει πολλά εφέ ήχου, ειδικά στους ρόλους των εξωγήινων όπου “πειράζουμε” άφοβα τις φωνές μας».

Μια τρίτη επαγγελματική δυνατότητα για τους ηθοποιούς

«Αυτό το νέο μέσο, γοητεύει πολύ στους ηθοποιούς και όλοι διασκεδάσαμε πολύ στη διαδικασία, καθώς το έργο έχει κάτι πολύ παιδικό. Αυτή η συνθήκη με το μικρόφωνο, νομίζω ότι τους παλαιότερους ηθοποιούς τους γλυκαίνει και τους θυμίζει κάτι νοσταλγικό από την εποχή του παλιού ραδιοφωνικού θεάτρου, αλλά και για τους νεότερους που δεν έχουν ξανακάνει ραδιοφωνικό είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη διαδικασία.

Ως ηθοποιοί έχουμε μάθει είτε να είμαστε στο σανίδι είτε στο γύρισμα. Οπότε τώρα υπάρχει και μια τρίτη δυνατότητα η οποία θυμίζει και λίγο τη μεταγλώττιση μιας ταινίας, για παράδειγμα. Καθώς το “ραδιοφωνικό θέατρο”/”podcast μυθοπλασίας” εμφανίστηκε στις ζωές μας μέσα στα lockdown, είμαι περίεργος να δω πως θα ανταποκριθεί ο κόσμος σε αυτή την προσπάθεια, καθώς τα θέατρα έχουν πλέον ανοίξει.

Έχουμε ακόμα δρόμο μέχρι να τελειώσουμε και το τρίτο επεισόδιο της “Χρονιάς του Υδροχόου”, το οποίο θα είναι ακόμα μεγαλύτερο. Το ετοιμάζουμε και υπολογίζουμε να ανέβει στην πλατφόρμα του Θεάτρου Τέχνης και της viva.gr τον Ιούλιο. Τα επόμενα σχέδιά μας είναι να “μεταγράψουμε” αυτό το ίδιο project, “τη Χρονιά του Υδροχόου”, σε animation. Είναι κάτι που του ταιριάζει».

Πληροφορίες παράστασης «Τη χρονιά του Υδροχόου»: Επεισόδιο ΙΙ.

Κείμενο: Suyako

Ραδιοσκηνοθεσία: Βασίλης Μαγουλιώτης

Μουσική παραγωγή/sound design/mix/master: Μικές Γλύκας

Πρωταγωνιστούν (με σειρά εμφάνισης στο Επ.ΙΙ):
Στρατής Νταλαγιώργος, Λένα Μποζάκη, Γιώργος Τζούλιο Κατσής, Λαέρτης Μαλκότσης, Ηλίας Μουλάς.

GUEST STARS (με σειρά εμφάνισης στο Επ.ΙΙ):
Παναγιώτης Εξαρχέας, Ιάσονας Βροχίδης, Μαρία Μοσχούρη, Αθανασία Κουρκάκη, Πάνος Παπαδόπουλος, Χαρά-Μάτα Γιαννάτου, Βασίλης Μαγουλιώτης, Μικές Γλύκας, Γεωργία Μαυροειδοπούλου, Εύη Σαουλίδου, Γιάννος Γαβαλάς, Κώστας Μπερικόπουλος, Γιάννης Καϊκης, Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος, Άρης Λάσκος, Γιάννης Παναγόπουλος, Αστέρης Κανούσης, Πανάγος Ιωακείμ, Γιώργος Κουτλής, Γιάννης Νιάρρος.

Video/editing: Αστέρης Κανούσης

Επικοινωνία: Στρατής Νταλαγιώργος

Το τραγούδι τίτλων «Τη χρονιά του Υδροχόου» και την μουσική τίτλων του δελτίου ειδήσεων έγραψε ο Λαέρτης Μαλκότσης.

Το τραγούδι της φυλακής (“Είναι κανείς εδώ;”) έγραψε ο Γιάννης Νιάρρος.

Η ηχογράφηση έγινε στο Μετερίζι studio, από τον Μικέ Γλύκα.

Special Thnx:
Γιάννης Καϊκης (τρομπόνι), Αναστάσης Φύλλος (κιθάρα).

Το Δεύτερο επεισόδιο στην ψηφιακή πλατφόρμα του Θεάτρου Τέχνης και στο viva.gr

*Το πρώτο επεισόδιο παραμένει online και στην διάθεση σας, στην ψηφιακή πλατφόρμα του Θεάτρου Τέχνης και στο viva