H Χριστίνα Σουγιουλτζή και η παράσταση «9.25»

Συνέντευξη: Μαριλένα Θεοδωράκου

Με την παράσταση «9.25», η δημοφιλής ομάδα «κι όμΩς κινείται», που συνδυάζει την ακροβασία με τον σύγχρονο χορό, αλλά και το τσίρκο με την τέχνη του θεάτρου, εμφανίζεται για δεύτερη φορά στο Φεστιβάλ Αθηνών. Με τρεις μουσικούς επί σκηνής, οι έξι χορευτές και χορεύτριες μοιράζονται μιαν αποκαλυπτική, μεταμορφωτική διαδρομή, σε μια αλληγορία για το πέρασμα του χρόνου.

Η χορογράφος Χριστίνα Σουγιουλτζή μιλάει για την παράσταση που θα δούμε στην Πειραιώς 260 στις 10 και 11 Ιουνίου.

Ποια είναι η θεματική στο νέο σας έργο που θα δούμε στην Πειραιώς 260;

Είναι αφιερωμένη σε εκείνες τις στιγμές που σταματάς, κοιτάς γύρω σου και αντιλαμβάνεσαι το χρόνο να τρέχει και να τα παρασύρει όλα. Τα πάντα. Αόρατη δύναμη, γκρεμίζει βεβαιότητες και σκηνοθετεί τα πιο τρελά σενάρια, χωρίς να σηκώνει αντιρρήσεις. Και φτάνει μια στιγμή που έχεις ανάγκη να υψώσεις το ανάστημά σου , να πεις : «εγώ τώρα, περίμενε, να πάμε με το ρυθμό μου, μη με τρέχεις, μη με σταματάς, μη με πηγαίνεις».

Μπορούμε να συμπορευτούμε εν ειρήνη με τη βαρβαρότητα, την αγριότητα της ασταμάτητης αυτής πορείας του χρόνου; Μπορούμε να ελευθερωθούμε απ’ αυτήν την αντίστροφη μέτρηση; Πώς; Αποδεχόμενοι το μοιραίο της φθοράς;

Απαξιώνοντας, περιγελώντας τις υπαρξιακές προσδοκίες; Ίσως ο Έρωτας, η Δημιουργία με την έννοια του επανορισμού, της αναγκαιότητας ορισμού μιας νέας ζωής, μιας επανάστασης, δεν το λέω με στόμφο, ό,τι σημαίνει η λέξη, να έχουν τον τρόπο έστω και παροδικά, να ακυρώσουν τις διαταγές του χρόνου. Η ολοκληρωτική ακούσια άφεση σε δυνάμεις, που επενεργούν έξω από το πεδίο της απόλυτης αυτής μέτρησης.

Όταν καταρρέουν οι δυνάμεις αυτές, όταν ματαιώνονται, εμφανίζεται ο χυδαίος μετρητής: Αυτός, που μετατρέπει τον αέρα σε ποσότητα, τη φωτιά σε δυνατότητα ανάπτυξης, επέκτασης, λειτουργικότητας, επιτυχίας και το βαθύ βυθό σε απενεργοποίηση και αποθεραπεία.

Υπογράφετε τη χορογραφία μαζί με τον Camilo Bentancor και τον Ερμή Μαλκότση. Πώς είναι η συνεργασία και ο τρόπος εργασίας σας;

Η συνύπαρξη στο χώρο της δημιουργίας, η συνδημιουργία δηλαδή, είναι για μένα η σχέση της μεγαλύτερης εγγύτητας. Ορίζεσαι από τη θέση του Άλλου. Είτε από την παρουσία, είτε από την απουσία του. Ο τρόπος που συνυπάρχουμε διαφέρει ανά περίπτωση, ανά παράσταση, δεν υπάρχει κάποιο περιγράψιμο μοτίβο σταθερό στο χρόνο, πέρα από την ολοκληρωτική αποδοχή του Άλλου και των επιλογών του.

Ακροβασία, σύγχρονος χορός, τσίρκο, θέατρο. Τα έχετε συμπεριλάβει σε αυτό το έργο σας;

Ακούγεται κάπως υπερφίαλο, να λέει κανείς ότι καταπιάνεται με όλα. Η αλήθεια της κατάστασης είναι ό,τι η ομάδα και τα έργα της προκύπτουν από συνεργασίες προσώπων – καλλιτεχνών. Για μένα έχει μεγάλη σημασία να μπορούν να συνυπάρξουν και να συμπορευτούν διαφορετικοί αφηγηματικοί τρόποι. Δηλαδή για να είμαι πιο σαφής, σαν χορεύτρια (εκεί ορίζω τον εαυτό μου), δεν ψάχνω συνοδεία/συνοδούς, να «πλουτίσουν» τη σκηνική κατάσταση ή να «εξηγήσουν τα όσα δε λέγονται».

Σαν φιλοσοφία ομάδας, ψάχνουμε μια ισορροπία-σύνθεση, όπου οι ερμηνευτές να μπορούν να υπάρξουν ισοδύναμα και πιο σημαντικό, αυτοδύναμα, με τον «τρόπο- μέσο» έκφρασης που φέρουν, είτε είναι χορευτές, ακροβάτες, ηθοποιοί ή μουσικοί ή …….

Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για τους τρεις μουσικούς που θα βρίσκονται επί σκηνής;

Κλέων Αντωνίου: ηλεκτρική κιθάρα, χαρισματικός, το λέω με την αποστασιοποίηση του παρατηρητή, είμαστε μαζί από τις πρώτες παραστάσεις, οικογένεια για μένα.
Αμέντας Γιώργος: μπάσο και πολλά άλλα, μέλος της ομάδας σχεδόν απ’ τα πρώτα χρόνια. Από μαθητής, τεχνικός, ερμηνευτής στην κίνηση, στη μουσική, δάσκαλος…..
και
Peter Jacques, τρομπέτα, κλαρίνο πολύ τεχνική και συναισθηματική βοήθεια… καινούρια είσοδος, πολύ αγαπημένος, βρεθήκαμε στο Δρακοδόντι, την παράσταση που έγινε και θα ξαναγίνει με το καλό, με τον Δημήτρη τον Αποστολάκη και τους Χαΐνηδες.

Βάσει των συνθηκών που βιώνουμε λόγω της πανδημίας, συναντήσατε δυσκολίες για το ανέβασμα αυτής της δουλειάς;

Πάντα αντιμετωπίζουμε και πριν αντιμετωπίζαμε και μετά θα αντιμετωπίζουμε. Κουράστηκα να σκέφτομαι με το δεδομένο του ιού.

Είμαστε κάπως επιφορτισμένοι με την υποχρέωση να δημιουργήσουμε ένα πεδίο που θα τις απαλύνει και θα τις κάνει βιώσιμες…όταν η δυσκολία της πραγματικότητας υπερβεί τη διάθεση για εμπαιγμό και ανατροπή της, οφείλουμε να χαιρετήσουμε.

Τι σημαίνει ο τίτλος του έργο 9.25;

Είναι το τρένο των 9.25, με την έννοια της αναχώρησης του δρομολογίου.
Όπως λέει κι ο φιλόσοφος: «Κάθε μέρα είμαστε μια μέρα φτωχότεροι και η αντίληψη της τόσο γοργά περαστικής ύπαρξής μας θα μας έκανε ίσως τρελούς, αν δεν αισθανόμασταν μυστικά, στα πιο μύχια του είναι μας, πως είμαστε κάτοχοι της αστείρευτης πηγής της αιωνιότητας, που μας επιτρέπει να ανανεώνουμε αδιάκοπα τη ζωή».

Πληροφορίες παράστασης «9.25» από την Ομάδα κι όμΩς κινείται

Χορογραφία – Δημιουργία: Χριστίνα Σουγιουλτζή, Camilo Bentancor, Ερμής Μαλκότσης
Πρωτότυπη μουσική: Κλέων Αντωνίου και η ομάδα
Σχεδιασμός σκηνικών & Κατασκευή σκηνικών: Σταύρος Μάνεσης
Κοστούμια: Φανή Μουζάκη και η ομάδα
Φωτισμοί – Βίντεο: Μαρία Αθανασοπούλου
Βοηθός χορογράφων: Ιωάννα Παρασκευοπούλου
Ερμηνεύουν: Νώντας Δαμόπουλος, Αντιγόνη Λινάρδου, Νίκος Μάνεσης, Χριστίνα Σουγιουλτζή

Συμμετέχουν: Camilo Bentancor, Δημήτρης Καπουράνης
Μουσικοί επί σκηνής: Κλέων Αντωνίου, Peter Jacques, Γιώργος Αμέντας
Συντονισμός – Εκτέλεση παραγωγής: Delta Pi

Πότε: 10 και 11 Ιουνίου 2021, στις 21.00
Πού: Πειραιώς 260, Κτίριο Δ
Εισιτήρια: Διακεκριμένη ζώνη 20€ • Ζώνη Α΄ 15€ – Φοιτητικό / 65+ / Καλλ. Σωματείων 12€ • Ζώνη Β΄ 10€ –Φοιτητικό / 65+ / Καλλ. Σωματείων 8€ • ΑΜΕΑ / Ανέργων / Σπουδαστικό Καλλ. Σχολών 5€

Λόγω των έκτακτων συνθηκών, οι ημερομηνίες των παραστάσεων είναι πολύ πιθανόν να αλλάξουν

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού