Γιωργής Τσουρής: «Αυτά τα κείμενα είναι πιστεύω και χρήσιμα και κρίσιμα»

Sharing is caring!

Συνέντευξη: Μαριλένα Θεοδωράκου

Τους τελευταίους δέκα περίπου μήνες δουλεύει χωρίς ρεπό. Την ημέρα που κάναμε αυτή τη συνέντευξη ήταν και το πρώτο του off από πρόβες. Ο Γιωργής Τσουρής διανύει μια από τις καλύτερες επαγγελματικές του φάσεις καθώς έχει τέσσερις παραστάσεις που παίζονται σε διαφορετικά θέατρα. Πρώτη, τα «170 τετραγωνικά» που έγραψε και πρωταγωνιστεί στο θέατρο Ιλίσια Βολανάκης που έχει ήδη συμπληρώσει 90 παραστάσεις μέσα σε δύο χρόνια, δεύτερη ο «Χαρτοπόλεμος» που κατεβαίνει αρχές Μαρτίου μετά από τέσσερα χρόνια, η τρίτη παράσταση είναι η μετάφραση και η διασκευή που έχει κάνει στο έργο «The Children» που παίχτηκε στο θέατρο Ιλίσια και φυσικά τα πολυαναμενόμενα «Μαθήματα Πολέμου III – Αθηναίων Δράματα» την παράσταση που σκηνοθετεί, η οποία είναι βασισμένη σε κείμενα του Ξενοφώντα και του Θουκυδίδη και που ανεβαίνει στο Θέατρο Rex Σκηνή «Ελένη Παπαδάκη» του Εθνικού Θεάτρου.

«Το βασικό project αυτής της χρονιάς όπως εξελίχθηκε είναι τα “Μαθήματα Πολέμου ΙΙΙ” που είναι ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα όπως το είχα φανταστεί, γιατί είναι Ξενοφών και δεν είναι πολύ εύκολο να κάνεις θέατρο με τον Ξενοφώντα, δεν είναι Ευριπίδης ας πούμε…» λέει ο Γιωργής Τσουρής. «Αλλά με ένα πολύ ωραίο ταξίδι και με πολύ ωραίους συντελεστές νιώθω ότι αυτό που φτιάξαμε και με εκφράζει πάρα πολύ και το χαζεύω με πολλή χαρά και ευχαρίστηση κάθε φορά. Τα μηνύματα που έχω πάρει από τον κόσμο έως τώρα είναι υπερθετικά, οπότε είμαστε πολύ χαρούμενοι. Αυτά τα κείμενα είναι πιστεύω και χρήσιμα και κρίσιμα. Εμείς κάναμε όλο το ταξίδι στις πρόβες, από τη δυσκολία του πως θα προσληφθούν τα κείμενα και πως θα τα αποδώσουμε εμείς, πως θα τους δώσουμε ζωή στη σκηνή. Φάγαμε πολλές πόρτες, πέσαμε πολλές φορές σε τοίχο αλλά εάν επιμείνεις και εντρυφήσεις σε αυτά τα κείμενα και βρεις έναν τρόπο να τα αποκωδικοποιήσεις, έναν τρόπο να συνάψεις σχέση μαζί τους άμεση και σύγχρονη, τότε ανοίγεται πραγματικά μεγάλη πύλη. Ανοίγεται ένα πεδίο αυτογνωσίας, εθνικής και συνολικής στην Ιστορία της ανθρωπότητας, γιατί τα μοτίβα που αποκαλύπτει ο Ξενοφών στους μηχανισμούς της Ιστορίας είναι πέρα για πέρα σύγχρονα και μας αφορούν σήμερα. Τα κείμενα αυτά μέσω του θεάτρου και με τους θεατρικούς τρόπους -έχουμε μεταχειριστεί αρκετούς από αυτούς-  βρίσκουν έναν τρόπο και να περάσουν πληροφορίες αλλά και μέσα από την ταύτιση να συναισθανθεί το κοινό και τη δική του ευθύνη απέναντι στην Ιστορία. Για μένα αυτό είναι το πιο βασικό και είναι και κάτι που αφορά όλο αυτό το εγχείρημα που είναι υπό την ομπρέλα του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου Δημήτρη Λιγνάδη. Είναι ένα στοίχημα με το οποίο παλεύει εδώ και πολλά χρόνια ο ίδιος. Είναι ένα στίγμα δικό του, ένα μεικτό είδος θεάτρου και μαθήματος το οποίο σαν διευθυντής θέλει να προχωρήσει. Να περάσουν, δηλαδή, αυτά τα κείμενα της αρχαιοελληνικής γραμματείας στα χέρια του θεάτρου και με απόλυτο σεβασμό, χωρίς δηλαδή να ξεπερνά το θέατρο τον ίδιο το λόγο να γίνουν προσβάσιμα στον κόσμο. Όχι μόνο στα παιδιά που είναι μέσα στην ύλη του σχολείου τους, αλλά για όλους του ανθρώπους. Εξού και η παράσταση παίζεται κατά βάση για ενήλικο κοινό κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή βράδυ».

«Την πρώτη φορά που παίξαμε για εφήβους ένιωσα ότι υπάρχουν οι άγκυρες, ο γάντζος που μπορεί να αρπάξει τον έφηβο θεατή και να τον ταξιδέψει. Νιώθω ότι επικοινώνησε πολύ καλά το εφηβικό κοινό όπως και το ενήλικο» συνεχίζει ο Γιωργής Τσουρής. «Τη μετάφραση και επιμέλεια του κειμένου έχει κάνει ο Γιάννης Λιγνάδης και πρόκειται για την τελευταία φάση της 27ετίας του Πελοποννησιακού Πολέμου που πλέον το σκηνικό μεταφέρεται στα παράλια της Μικρά Ασίας εκεί που γίνονται οι βασικές ναυμαχίες και όπου μετά από μια σειρά από αμφίρροπες συρράξεις καταλήγει ο πόλεμος στους Αιγός Ποταμούς και στην αναγγελία της ήττας στον Δήμο των Αθηναίων. Αυτό που κάνει ο Γιάννης Λιγνάδης, η παράσταση αλλά και ο Ξενοφών είναι ότι εστιάζουν στο Δήμο των Αθηναίων -εξού και “Αθηναίων Δράματα” ο τίτλος- και στον τρόπο που προσλήφθηκε η ήττα και στα μετέπειτα γεγονότα, μετά την λήξη του πολέμου, στην κατάλυση της Δημοκρατίας από τους τριάκοντα τύραννους και φτάνουμε μέχρι και στην αποκατάσταση του Δημοκρατικού πολιτεύματος. Αφορά πολύ τον Ξενοφώντα το θέμα του πολιτεύματος, η λειτουργία του Δήμου και ο τρόπος που μπορεί αυτός να είναι πολύ καθοριστικός στην έκβαση και στη διαχείριση ενός πολεμικού αποτελέσματος. Αυτό που κάνει πολύ σύγχρονο και το λόγο και την παράστασή μας είναι ότι απευθύνεται κυρίως στους πολίτες και τους φέρνει αντιμέτωπους με την ιδιότητα του πολίτη με την ευθύνη τους. Έχει μέσα και κάποια επεισόδια που είναι καθαρά πολιτικά και έχουν τρομερό ενδιαφέρον, γιατί πολλά ιστορικά πρόσωπα ψυχογραφούνται με μεγάλη λεπτομέρεια από τον Ξενοφόντα όπως ο Κριτίας ή ο Θηραμένης. Και βλέπουμε εκεί πως ο Δήμος μπορεί και να παραπλανηθεί και να πάρει λάθος αποφάσεις. Μας υπενθυμίζει πόσο κρίσιμη πράξη είναι η κάθε συμμετοχή μας στα κοινά, κάθε φορά που πάμε στις κάλπες και που παίρνουμε θέση με λόγο ή έργο απέναντι στα πράγματα».

«Έχουμε επί σκηνής τον συνθέτη και μαέστρο Σταύρο Λάντσια ο οποίος είναι επί σειρά ετών και δικός μου συνεργάτης σε άλλες παραστάσεις και σε άλλα μουσικά project, ο οποίος με μια λέξη είναι εγγύηση γιατί έχει μια ευαισθησία και έναν τρόπο σαν μουσικός και σαν συνθέτης να αφήνει τον χώρο που χρειάζεται και να επεμβαίνει όσο ακριβώς χρειάζεται για να αναδείξει το κυρίως θέμα. Γιατί σε αυτή την περίπτωση το φιλέτο μας είναι φυσικά ο λόγος του Ξενοφώντα, τίποτα δηλαδή δεν περνάει πάνω από αυτόν, ούτε η υποκριτική, ούτε η μουσική. Και επί σκηνής είναι εκπληκτικό το πώς μπορεί με μια νότα, όταν παίζει και τα ελάχιστα οριακά να αλλάζει όλο το κλίμα. Είναι ένας πραγματικά εμπνευσμένος μουσικός και συνθέτης. Και ο Ορέστης Πετράκης που παίζει μια φορά την εβδομάδα είναι ένας εξαιρετικός μουσικός και είναι τεράστια η τύχη και η συγκυρία γιατί αν δεν είχαμε τον Ορέστη δεν θα μπορούσαμε να έχουμε τον Σταύρο (κάθε Σάββατο εμφανίζεται δίπλα στον Διονύση Σαββόπουλο). Όλο το team των συντελεστών ήταν εξαιρετικό και η Βασιλική Σύρμα στα κοστούμια και η Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου στους φωτισμούς και η Θάλεια Μέλισσα στα σκηνικά. Είναι άνθρωποι που έχουμε ξανασυνεργαστεί πολλές φορές αλλά η πραγματικά καλύτερη συγκυρία απ΄ όλες ήταν οι ηθοποιοί. Διότι συναντήθηκα με ανθρώπους που δεν γνώριζα, δεν είχα συνεργαστεί με όλους, και ήταν όλοι αυτό που λέμε “λίρα εκατό”. Είναι η Αλίκη Αλεξανδράκη φυσικά, και εννέα ηθοποιοί της δικής μου γενιάς και πιο νέοι ακόμη οι οποίοι νιώθω ότι είναι και το παρόν και το μέλλον. Ανά πάσα στιγμή ο καθένας από αυτούς μπορεί να αναλάβει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο σε επίπεδο Επιδαύρου και κεντρικής σκηνής του Εθνικού Θεάτρου.  Είναι όλοι εκπληκτικοί. Όταν έχεις να αντιμετωπίσεις ένα δύσκολο εγχείρημα όπως είναι να κάνεις θέατρο με τον Ξενοφώντα με κάποιον τρόπο έχεις μια κοινή δυσκολία η οποία σε κάνει ομάδα, σε κάνει να νιώθεις ότι πρέπει να δώσεις το καλύτερο που έχεις στο κοινό καλάθι. Και αυτό συνέβη. Νοιώθω ότι ο κάθε ηθοποιός δίνει ένα δικό του προσωπικό στίγμα σε έναν κοινό στόχο και είναι στη σκηνή ο ένας για τον άλλον ασπίδα και ασφάλεια».

Πληροφορίες παράστασης

«Μαθήματα Πολέμου III – Αθηναίων Δράματα»

Μετάφραση – επιμέλεια κειμένου: Γιάννης Λιγνάδης

Σκηνοθεσία: Γιωργής Τσουρής

Μουσική: Σταύρος Λάντσιας

Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα

Φωτισμοί: Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου

Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου

Βοηθός σκηνοθέτη: Κλείτος Κωμοδίκης

Φωτογράφος παράστασης: Σταύρος Χαμπάκης

Διανομή (αλφαβητικά): Βασίλης Αθανασόπουλος, Αλίκη Αλεξανδράκη, Πάρης Αλεξανδρόπουλος, Μάνος Βαρδάκης, Αντώνης Γιαννακάς, Νάντια Κατσούρα, Στάθης Κόικας, Νεφέλη Μαϊστράλη, Βασίλης Παπαδημητρίου, Κατερίνα Πατσιάνη

Μουσικοί επί σκηνής: Σταύρος Λάντσιας, Ορέστης Πετράκης

Πού: Εθνικό Θέατρο – Θέατρο Rex- Σκηνή «Ελένη Παπαδάκη», Πανεπιστημίου 48, τηλ. 210 3305074, 210 3301881, 210 7234567 (μέσω πιστωτικής κάρτας) και στο www.ticketservices.gr και στο  tickets.public.gr. Ομαδικές πωλήσεις: 2107001468

Πότε: από 31 Ιανουαρίου 2020 και κάθε Παρασκευή, Σάββατο στις 21.00, Κυριακή στις 19.30

Εισιτήρια: 10 ευρώ  (γενική είσοδος )

Συμπαραγωγή με το Μέγαρο Μουσικής και τον θεατρικό οργανισμό Dramaticus