Η Εβελίνα Παπούλια και η Ελένη Μπούκλη μιλούν για την «Ηλέκτρα»
6 Φεβρουαρίου 2020
O Σεραφείμ Ράδης μιλάει για τον «Πειρασμό»
11 Φεβρουαρίου 2020
Συνέντευξη: Μαριλένα Θεοδωράκου
Υπογράφει τη σκηνοθεσία και τη θεατρική διασκευή του έργου «Το επάγγελμα της μητρός μου». Ο Θανάσης Παπαγεωργίου επιστρέφει στον αγαπημένο του συγγραφέα Μέντη Μποσταντζόγλου, γνωστός στο ευρύ κοινό με το ψευδώνυμο Μποστ, και πρωταγωνιστεί στην ομώνυμη παράσταση που ανεβαίνει στο θέατρο Στοά, το θέατρο που είναι πλέον αλληλένδετο με τον σατιρικό μας συγγραφέα, καθώς στα 49 χρόνια συνεχούς παρουσίας του στα θεατρικά δρώμενα έχουν παρουσιαστεί εκεί επτά έργα του. Ο σκηνοθέτης μιλάει για την επαφή του με τα έργα του Μποστ, το ρόλο που ερμηνεύει και για τα όνειρά του για το θέατρο Στοά.
Το θέατρο Στοά έχει συνδεθεί με το ανέβασμα των έργων του Μποστ. Πώς άρχισε η σχέση σας για τον σατιρικό θεατρικό συγγραφέα;
Το 1987 μου προτάθηκε από τον Βαγγέλη Λιβαδά, να σκηνοθετήσω στο Θέατρο Σμαρούλα μια παράσταση για να τιμήσει τα 40 χρόνια του Μποστ στο θέατρο. Μουσική θα έγραφε ο Βασίλης Δημητρίου, που τότε πρωτογνώρισα και ο βασικός κορμός του θιάσου θα ήταν ο θίασος της Στοάς. «40 χρόνια Μποστ», έτσι ονομάστηκε. Αυτό έγινε καλοκαίρι. Η γνωριμία μου μαζί του προχώρησε στο ανέβασμα της «Φαύστας» τον επόμενο χειμώνα στη Στοά, όπου υπήρξε μια πολύ μεγάλη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία. Μετά ήρθαν όλα τα υπόλοιπα: «Μήδεια», «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», «Ακούω ήχον κώδωνος».
Τι είναι αυτό που χαρακτηρίζει τη γραφή του Μποστ;
Μου είναι πολύ δύσκολο να χαρακτηρίσω τον Μποστ. Δεν είναι μόνο η γραφή του, δεν είναι το λεξιλόγιό του, δεν είναι ο στίχος και η ρίμα, δεν είναι οι σουρεαλιστικές του προτιμήσεις. Είναι μία σπάνια κριτική ματιά, είναι μια τεράστια γνώση της ιστορίας της Ελλάδας, είναι μια σεμνή αλλά βαθύτατη καταγγελία των ελαττωμάτων μας σαν λαός, είναι η αθωότητά του. Είναι πολλά. Πολλές φορές έχω πει ότι σε μια άλλη χώρα ο Μποστ θα τύχαινε σοβαρής μελέτης και έρευνας από τους επιστήμονες της τέχνης του θεάτρου, της γελοιογραφίας, του πεζού λόγου και της ζωγραφικής. Ο Μποστ είναι μια περίπτωση που δεν παρουσιάζεται συχνά στην Τέχνη.
Πώς αποφασίσατε να διασκευάσετε το έργο «Το επάγγελμα της μητρός μου» και να το σκηνοθετήσετε;
Πίστεψα ότι μπορεί να γίνει ένα ενδιαφέρον θεατρικό έργο και τόλμησα να καταπιαστώ μαζί του, με πολύ φόβο και δέος, αλλά στηριζόμενος στην αγάπη που του έχω. Ελπίζω να μην τον πρόδωσα…
Ποιες διαφορές βρίσκετε σήμερα στην ανάγνωσή του έργου σε σχέση με το 2003 όπου το είχατε ανεβάσει σαν μονόλογο στις εκδηλώσεις της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας;
Καμία. Ο Μποστ είναι διαχρονικός επειδή η Ελλάδα και οι άνθρωποί της ποτέ δεν θ’ αλλάξουν. Όποτε και να παρουσιαστεί έργο του θα αφορά το εκάστοτε σήμερα, γιατί τίποτα δεν άλλαξε ουσιαστικά, τόσο στην νοοτροπία του Έλληνα, όσο και στη διακυβέρνηση της χώρας, τα τελευταία 200 χρόνια.
Ποιος είναι ο ρόλος που ερμηνεύετε και ποια σκηνή ή ατάκα ξεχωρίζετε;
Είμαι ο σύζυγος της συζύγου που αποφάσισε να εργαστεί κι εκείνη για να βοηθήσει στα οικονομικά του σπιτιού. Το ζήτημα είναι τι δουλειά αποφάσισε να κάνει και πώς αντιμετωπίζεται αυτή από τα άλλα μέλη της οικογένειας.
Τι σημαίνει ο τίτλος του έργου και ποια είναι τα θέματα για τα οποία μιλάει;
Η μητέρα αποφάσισε να γίνει πόρνη. Τόσο απλά. Η οικογένεια το αντιμετωπίζει σαν ένα επάγγελμα και όλη η συζήτηση περιστρέφεται κατά πόσο είναι κερδοφόρο και αν η μητέρα διαθέτει τα απαραίτητα προσόντα γι’ αυτό. Η εξοικείωση δηλώνει αυτόματα και την κοινωνική υποκρισία, η κοινωνική υποκρισία καλύπτεται κάτω από το μανδύα της οικονομικής ένδειας και η οικονομική ένδεια γίνεται ένα καλό όχημα για να καλύψουμε την έλλειψη ηθικής και αρχών.
Ποια είναι τα όνειρά σας για το Θέατρο Στοά;
Μετά από 49 χρόνια συνεχούς λειτουργίας, κάτι που καθιστά τη Στοά μια μοναδική περίπτωση, τι άλλα όνειρα να κάνεις; Μακάρι να βρεθούν συνεχιστές της Στοάς, μακάρι να καταφέρουν κι άλλα θέατρα να υπηρετήσουν πιστά την Τέχνη μας, μακάρι να μπορέσουν οι αληθινοί θεατράνθρωποι να λειτουργήσουν χωρίς μιζέριες και δυσκολίες, μακάρι να υπάρξουν άτομα που θα κρατήσουν το θέατρο στο ύψος που του αρμόζει και να μην καταντήσει αυτό που πάνε να το καταντήσουν: ένα προϊόν πολυκαταστήματος.
Πληροφορίες παράστασης
«Το επάγγελμα της μητρός μου» του Μποστ
Σκηνοθεσία / Θεατρική διασκευή: Θανάσης Παπαγεωργίου
Σκηνικά / Κοστούμια: Λέα Κούση
Φωτογραφία: Αντώνης Συμεωνάκης
Παίζουν: Θανάσης Παπαγεωργίου, Εύα Καμινάρη, Δημήτρης Θεοδώρου, Ελευθερία Στεργίδου, Γιάννης Φουντάς, Αγγελική Τσιάκαλου
Πού: Θέατρο Στοά, Μπισκίνη 55, Ζωγράφου, τηλ. 210 7702830
Πότε: από 7 Φεβρουαρίου 2020 και κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21.15 και Κυριακή στις 19.30
Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά
Εισιτήρια: Παρασκευή 12 ευρώ (γενική είσοδος), Σάββατο και Kυριακή
15 ευρώ (γενική είσοδος) και 12 ευρώ (φοιτητικό, ΑμΕΑ, άνεργοι, άνω των 65)
