Γρηγόρης Χατζάκης: «Ακούω φανατικά Leonard Cohen πάνω από είκοσι χρόνια»

Συνέντευξη: Μαριλένα Θεοδωράκου

Στο νέο δικό τους θεατρικό χώρο, το Θέατρο Δεκατέσσερα,  οι Ginger  Creepers  (Χρήστος Κανεπής και Γρηγόρης Χατζάκης) δημιουργούν μία εγκατάσταση εμπνευσμένη, σχεδιασμένη και κατασκευασμένη από το έργο και το σύμπαν του Leonard Cohen. Ο σκηνοθέτης Γρηγόρης Χατζάκης, μιλάει για τη σχέση του με τον Καναδό δημιουργό και την παράσταση «Mr. Leonard» η οποία είναι βασισμένη σε δέκα τραγούδια του Cohen.

Ποια είναι η σχέση σας με τη μουσική και τα τραγούδια του Leonard Cohen; 

Είναι θα έλεγα πνευματική. Υπάρχει κάτι που δεν είναι ταύτιση ακριβώς, αλλά στοχεύει, άλλοτε ευαίσθητα κι άλλοτε επιθετικά, πολύ βαθιά μέσα μου. Ακούω φανατικά Leonard Cohen πάνω από είκοσι χρόνια και είναι για μένα ένα είδος καταφυγίου.

Υπογράφετε τη σύλληψη και το κείμενο της παράστασης μαζί με τον Χρήστο Καπενή. Πώς ξεκίνησε η ιδέα για αυτή τη δουλειά;

Πίναμε μπύρες, ο ντίτζεϊ έπαιξε μία διασκευή του «Dance Me», το σχολιάσαμε λίγο και πάνω στην κουβέντα λέει ο Χρήστος γιατί δεν κάνουμε μια παράσταση για τον Cohen; Αυτό δείχνει τη δυναμική της ομάδας μας, των Ginger Creepers. Ξέρω ότι είναι κάτι που αγαπάς, πάμε να το αγαπήσουμε παρέα. Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Είναι η ουσία της ανταλλαγής, του να μοιράζεσαι. Ως Ginger Creepers κάνουμε πράγματα για να καταλάβουμε καλύτερα τους εαυτούς μας, κι αυτό γίνεται μόνο καταλαβαίνοντας και εμβαθύνοντας ο ένας στον κόσμο του άλλου. Κάπως αντίστροφα είχε ξεκινήσει η παράσταση «Τζόαν Παντάν» που ανεβάσαμε το 2018. Ήταν όνειρο του Χρήστου και μέσα από αυτό το αγαπήσαμε παρέα και κάναμε μία προσωπική όσο και κοινή εκ βαθέων κατάθεση. Λόγω της συνθήκης, το βάρος του κειμένου του Mr. Leonard έπεσε περισσότερο πάνω μου, χωρίς να παύει ποτέ να είναι κομμάτι της κοινής ομαδικής οπτικής και διαδικασίας.

Ποια είναι η υπόθεση του έργου και πώς ακούγονται τα τραγούδια του μεγάλου Καναδού δημιουργού;

Ένας άνδρας, ο Μαρκ, εμφανίζεται σε μία σκηνή στημένη -αλλά όχι σε λειτουργία- όπως στην τελευταία περιοδεία του Cohen. Γίνεται ο frontman και με τη συμβολή μίας γυναίκας στη θέση της πρώτης φωνής, αφηγείται τη ζωή του. Έχει μεγαλώσει σε κάποιο αμερικανικό προάστιο, οι γονείς του χωρίζουν και ο πατέρας αφήνει στη μητέρα ένα ακατανόητο για τον Μαρκ mixtape. Μία κασέτα με ένα μοναδικό τραγούδι σε επανάληψη. Το «So Long, Marianne» του Leonard Cohen. Συνδέοντας το τραγούδι με τον χωρισμό, δημιουργείται μέσα του μία απώθηση προς τον δημιουργό του. Μεγαλώνει, μετακομίζει στη Νέα Υόρκη, ερωτεύεται, ενώ κάποια στιγμή πιάνει δουλειά ως θυρωρός σε μία πολυκατοικία της Νέας Υόρκης που το ίδιο διάστημα μένει ο Cohen. Όταν μία μέρα που είναι στο πόστο του, παραλαμβάνει ένα γράμμα με παραλήπτη τον Cohen ενώ ο τελευταίος έχει μετακομίσει, ο Μαρκ αποφασίζει να τον βρει και να το παραδώσει. Τα τραγούδια δίνουν το έναυσμα για την ιστορία, έρχονται σαν μνήμες ή αναφορές, χωρίς ωστόσο να οδηγούν σε  μουσικό θέατρο. Το έργο είναι σε ολόκληρη τη διάρκειά του ντυμένο με ένα πολύπλοκο και πολυεπίπεδο sound design από τον Βύρωνα Κατρίτση, που στο ονειρικό/φαντασιακό του πλαίσιο, συμπορεύονται αναφορές στον Cohen. Επί της ουσίας όμως, αυτό που θέλαμε να πετύχουμε, το στοίχημά μας αν μπορώ να το πω, ήταν να δημιουργήσουμε τη θεατρική εκδοχή της ατμόσφαιρας του κόσμου του Cohen. Να είναι η παράσταση μία θεατρική αποτύπωση αυτής της αίσθησης.

Ο Χρήστος Καπενής  και η Κλεοπάτρα Τολόγκου ερμηνεύουν τους δύο ρόλους. Ποια είναι η σχέση σας μαζί τους;

Νομίζω είναι οι δύο πιο αγαπημένοι μου ηθοποιοί συνεργάτες. Δε νομίζω πως χρειάζεται να πω πολλά, ο Χρήστος είναι το alter ego μου, έχουμε δημιουργήσει την ομάδα Ginger Creepers μαζί, που φτιάχνουμε τον δικό μας κόσμο, είναι ένας σπουδαίος ηθοποιός, ευφυής, τολμηρός, συχνά απρόβλεπτος, που δεν καθησυχάζεται, κι αυτό είναι ίσως το πιο σημαντικό. Με την Κλεοπάτρα έχουμε συνεργαστεί σε πάμπολλες παραστάσεις, δεν μπορώ να χάσω την ευκαιρία να συνεργαζόμαστε όποτε είναι εφικτό. Είναι μία ηθοποιός καθηλωτική, πολύπλευρη όσο δεν πάει, υπνωτιστική στη σκηνή. Θα μπορούσα να πω άπειρα λόγια και για τους δύο, το κυριότερο όμως όλων είναι ότι είναι οι δύο ηθοποιοί που ξέρω ότι με καταλαβαίνουν όσο κανείς κι εμένα και τον κόσμο μου, απόλυτα αισθητηριακά. Μπορούμε και επικοινωνούμε σε ένα επίπεδο, τόσο ουσιαστικό και τόσο αβίαστο συγχρόνως που οδηγεί συχνά σε απογειωτικό αποτέλεσμα. Ήθελα χρόνια να κάνουμε κάτι οι τρεις μας και χαίρομαι τόσο που έγινε με αυτή τη συγκυρία.

Πώς τους έχετε οδηγήσει σκηνοθετικά;

Υπήρχε από την αρχή μία πολύ σαφής, συγκεκριμένη εικόνα. Το βασικότερο ήταν να βρεθεί η κοινή πυρηνική αίσθηση. Πρώτα με τον λόγο, πώς λειτουργεί ως ήχος, παύσεις κλπ, έπειτα με τον χώρο και τη σημειολογία του. Από τη στιγμή που βρήκαμε γρήγορα αυτή την κοινή γραμμή, στη συνέχεια αλληλοσυμπληρωνόμασταν προς το τελικό αποτέλεσμα.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι ή στίχος του Leonard Cohen;

Αγαπημένο τραγούδι το «Famous Blue Raincoat», το οποίο γίνεται και η αφετηρία της ιστορίας μας. Αγαπημένοι στίχοι είναι εκατοντάδες και κάθε φορά αλλάζουν. Τώρα ένας αγαπημένος που μου έρχεται στο μυαλό είναι «Τα βήματά μας πάντα θα ομοιοκαταληκτούν».

Κατά πόσο επηρεάζουν οι μουσικοί (και η μουσική) το θέατρο;

Στις παραστάσεις είτε όσες έχω κάνει προσωπικά είτε ως Ginger Creepers, υπάρχει μία πολύ έντονη σχέση με τη μουσική. Είναι πολύ σημαντικό που έχουμε τη σταθερή συνεργασία με τον Βύρωνα Κατρίτση, καθώς θεωρώ κομβικό το ηχητικό κομμάτι, ώστε να μπορείς να έχεις μία βάση κατανόησης και σύμπλευσης. Στις παραστάσεις που έχουμε κάνει ως Ginger Creepers παίζουμε με τη μουσική συχνά και εκτός παράστασης. Στο πρώτο μας έργο «Ο Ήχος που έχει το χώμα στο μικροσκόπιο» είχαμε κυκλοφορήσει κανονικό EP της φανταστικής μπάντας του έργου (φυσικά όλο σε μουσική του Βύρωνα), στο «Γιβραλτάρ» μεταδίδαμε ζωντανά από την παράσταση ραδιοφωνική εκπομπή, ενώ στο «Mr. Leonard» έχουμε επιμεληθεί ενός mixtape με αποκλειστικά κομμάτια εμπνευσμένα από την παράσταση από σημαντικούς καλλιτέχνες και που μπορείτε να βρείτε εδώ: www.youtube.com/playlist?list=PLG6uLyU8b-3f_MlwIytFNQ5u4ZWYDAlLM

Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για το νέο σας χώρο, το Θέατρο Δεκατέσσερα;

Από αυτή τη σεζόν, αναλάβαμε ως Ginger Creepers την καλλιτεχνική επιμέλεια του θεάτρου, σε μία προσπάθεια να δημιουργηθεί ένας χώρος που θα προάγουμε το ερευνητικό θέατρο, με έναν φιλικό τρόπο, ουσιαστικά όπως περίπου λειτουργεί και η ομάδα μας. Είναι σημαντικό που γρήγορα μάζεψε πολύ κόσμο, δεχτήκαμε πολλές αιτήσεις και καταφέραμε στην πρώτη κιόλας χρονιά μας, να δημιουργήσουμε ένα γεμάτο πρόγραμμα με πράγματα που μπορούμε να είμαστε περήφανοι. Στο μέλλον είναι πολλά τα σχέδιά μας, στην προσπάθεια να φέρουμε ανατρεπτικότερο τρόπο σκέψης στη συνολική θέαση, αλλά τα δουλεύουμε με τον καιρό, αφού τώρα αρχίζουμε να μαθαίνουμε κι εμείς την εσωτερική λειτουργία του χώρου.

Πληροφορίες παράστασης

«Mr. Leonard»

Σύλληψη/Κείμενο: Ginger Creepers (Χ. Καπενής, Γ. Χατζάκης)

Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Χατζάκης

Κίνηση: Μαρία Αγγέλου

Σκηνικά: Ζωή Αρβανίτη

Κοστούμια: Lila Nova

Φωτισμοί: Τζάνος Μάζης – Γρηγόρης Χατζάκης

Μουσική: Βύρων Κατρίτσης

Βοηθός Σκηνοθέτη: Κική Μπαρμπαβασίλογλου

Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Χρύσα Ματσαγκάνη

Ερμηνεία: Χρήστος Καπενής , Κλεοπάτρα Τολόγκου

Πού: Θέατρο Δεκατέσσερα, Καλλιρόης 10, Αθήνα, τηλ. 693 2195393

Πότε: από 7 Δεκεμβρίου 2020 και κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21.15, Κυριακή στις 19.00

Εισιτήρια: 12 ευρώ (γενική είσοδος), 10 ευρώ (μειωμένο), 5 ευρώ (ατέλειες)

Κάθε Κυριακή (21.15) μετά το τέλος της παράστασης, ακολουθεί το Mr. Leonard Live, ένα μουσικό tribute στον Leonard Cohen, από τον τραγουδιστή και τραγουδοποιό Βασίλη Μπαμπούνη, που λειτουργεί σαν spin-off της παράστασης, με τα τραγούδια στα οποία έχει βασιστεί το Mr. Leonard και την πραγματική ιστορία τους.