Μελαχρινέ Βελέντζα και Λευτέρη Δούρο, τι συμβαίνει με το «Lemon»;

Συνέντευξη: Μαριλένα Θεοδωράκου

Θα είναι οι πρώτοι που θα τοποθετήσουν τα κινητά τους τηλέφωνα στον ειδικά διαμορφωμένο εικαστικό spot όπου θα υπάρχουν άτομα της παραγωγής ακριβώς έξω από την αίθουσα χορού. Ο ηθοποιός Μελαχρινός Βελέντζας και ο technical manager Λευτέρης Δούρου, μιλούν για την διαφορετική εμπειρία θέασης της παράστασης «Lemon» που ξεκινά στις 31 Ιανουαρίου στο Ξενοδοχείο Μπάγκειον. Οι θεατές θα έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν την παράσταση χωρίς να πάρουν το κινητό τους τηλέφωνο εντός της αίθουσας χορού, όπου πραγματοποιείται η παράσταση. Πρόκειται για το επιτυχημένο πείραμα των Experimento που ξεκίνησε πριν από δύο περίπου χρόνια και συνεχίζεται με συνεχόμενα sold out όπου και να έχει παρουσιαστεί. Δύο ηθοποιοί, ένα πιάνο και μια υπέροχη ιστορία του πιανίστα που γεννήθηκε πάνω σε ένα καράβι και δεν κατέβηκε ποτέ από αυτό. Ο Μελαχρινός Βελέντζας ερμηνεύει το ρόλο του θρυλικού πιανίστα 1900 και ο Γιώργος Δρίβας του τρομπετίστα Τιμ Τούνυ. Οι δύο τους αφηγούνται με όλα τους τα εκφραστικά μέσα την πιο ανθρώπινη ιστορία του προηγούμενου αιώνα στην παράσταση «Lemon» που είναι βασισμένη στον ποιητικό μονόλογο «Novecento» του Αlessandro Baricco.

Τι συμβαίνει με το «Lemon» και τα συνεχόμενα sold-out των παραστάσεων; Ποια είναι η δική σας ερμηνεία;

Μελαχρινός Βελέντζας: «Tα sold-out είναι αποτέλεσμα, όχι ζητούμενο. Κι αυτό το αποτέλεσμα βρίσκει την απαρχή του σ’ ένα καλλιτεχνικό ζητούμενο που συνδέεται με την καλλιτεχνική πρόθεση των Experimento για ένα διαφορετικό θέατρο, για έναν διαφορετικό και εν πολλοίς εναλλακτικό τρόπο να κάνεις τα πράγματα. Αυτή η παράσταση ξεκίνησε ανάποδα πριν δύο χρόνια, καθώς αρχικά η επιλογή μου ήταν να παιχτεί σε περιοδεία και σε μη θεατρικούς τόπους. Έχοντας τη μεγάλη εικόνα στο μυαλό σου, μπορείς βήμα βήμα να δώσεις σάρκα και οστά στο αρχικό όραμα. Με μεθοδικότητα, πίστη πρώτα στον εαυτό σου και σε αυτό που το ένστικτό σου φωνάζει βαθιά μέσα σου κι έπειτα τη δημιουργία κατάλληλης ομάδας για το συγκεκριμένο έργο».

Λευτέρης Δούρος: «Όταν υποδέχεσαι τον κόσμο με ένα χαμόγελο και έχεις προσέξει όσες περισσότερες λεπτομέρειες μπορείς ώστε να μπορέσει ο κάθε ένας να απολαύσει το θέατρο όπως εσύ θες καλλιτεχνικά να γίνει αυτό, μένει μόνο η ιστορία που έχεις να πεις να είναι καλή και η ιστορία αυτή, όπως λέει ο 1900 είναι μια “καλή ιστορία”. Τα sold-out για μένα είναι αποτέλεσμα συνεργασίας, αλλά και επιμονής. Οι θεατές βλέπουν και πίσω από τα φώτα και τη “μάσκα” των ηθοποιών. Νιώθουν την προσπάθεια και το μεράκι πίσω από όλα αυτά. Και δεν έχουν παρά να το πουν στους φίλους τους όταν φύγουν από την αίθουσα».

Ποια ήταν η αρχή για την επιτυχία του Lemon;

Μελαχρινός Βελέντζας: «Η επιτυχία του προέκυψε από τα πάρα πολλά λάθη που έχουν γίνει στη διάρκεια αυτού του υπέροχου ταξιδιού. Για την ακρίβεια, από την ετοιμότητα και την επιμονή να μάθεις από αυτά. Αυτό είναι που σε πάει μπροστά: η αποδοχή ότι η ανθρώπινή σου φύση είναι φτιαγμένη για να αποτύχει. Να μαθαίνουμε από όσα ζούμε και να προχωράμε σεμνά και ταπεινά. Αυτό μας χαρίζει εξέλιξη και διάρκεια στα πράγματα. Φυσικά και η αυτεπίγνωση είναι σημαντική. Το Lemon είναι μία πολύ προσεγμένη θεατρική παράσταση. Με απλά λόγια, μία τίμια δουλειά με συνέπεια φτιαγμένη. Αυτό είναι που εκτιμούν και αναγνωρίζουν οι θεατές που το έχουν δει και το διαδίδουν στόμα-στόμα».

Λευτέρης Δούρος: «Για μένα, που κατά κάποιο τρόπο το βλέπω και σα θεατής όντας παράλληλα μέσα σε αυτό, είναι η συνεχής προσπάθεια για τελειοποίηση της παράστασης σε όλα τα επίπεδα. Από την αρχή ξεκίνησε ως ένα ταξίδι συνεχούς βελτίωσης. Το δυνατό θεατρικό κείμενο του Αλεσσάντρο Μπαρίκο και το σκηνικό θαύμα της σκηνογράφου μας Νατάσας Τσιντικίδη έβαλαν το κερασάκι».

Στο Μπάγκειον, οι θεατές θα έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν το «Lemon» χωρίς να πάρουν το κινητό τους τηλέφωνο εντός της αίθουσας χορού, όπου πραγματοποιείται η παράσταση. (Φωτογραφίες: Γιώργος Καπλανίδης).

Το «Lemon» πήρε ακόμη μία παράταση στο Μπάγκειον. Τι νέο να περιμένουμε σε αυτή τη σειρά παραστάσεων;

Λευτέρης Δούρος: «Θέατρο με την επιλογή για πρώτη φορά να μην πάρεις το κινητό σου στην αίθουσα. Να έχεις μία ολοκληρωτική εμπειρία θέασης».

Μελαχρινός Βελέντζας: «Αφού οι ηθοποιοί δεν παίρνουν το κινητό τους μαζί την ώρα που παίζουν μήπως έχει έρθει η ώρα να κάνουν το ίδιο και οι θεατές; Προκειμένου όλοι μαζί να συναντηθούμε. Το θέατρο είναι μία απόπειρα επικοινωνίας με τελετουργικά στοιχεία. Για να συμβεί αυτό χρειάζεται να ενεργοποιήσουμε τις αισθήσεις μας. Ως τώρα πάντως η συγκεκριμένη δράση λειτουργεί και σε όσους επιλέγουν να πάρουν το κινητό τους εντός της αίθουσας μιας και πλέον είναι πολύ προσεκτικοί και ευαισθητοποιημένοι με το συγκεκριμένο ζήτημα».

Πώς νιώθετε όταν ερμηνεύετε το ρόλο του θρυλικού πιανίστα 1900;

Μελαχρινός Βελέντζας: «Το θέατρο και η ερμηνεία ενός ρόλου σού δίνει τη δυνατότητα να ζήσεις άλλη μία ζωή πέρα από τη δική σου. Κι έτσι, με αυτόν τον παράδοξο τρόπο, ανακαλύπτεις ποιος είσαι. Επιστρέφεις σε εσένα. Ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος για εμένα μου είπε τις προάλλες μία φράση που μίλησε κατευθείαν στην καρδιά μου: καθώς φεύγεις και απομακρύνεσαι από κάποιον εάν γυρίσεις να κοιτάξεις πίσω, το κάνεις γιατί ξέρεις πώς θα επιστρέψεις. Και κυρίως γιατί θέλεις να επιστρέψεις. Εκεί όπου κοιτάς καθώς απομακρύνεσαι. Όταν τελειώνει η παράσταση, καθώς φεύγω από το θέατρο, κοντοστέκομαι και κοιτώ την άδεια σκηνή και τις κενές καρέκλες. Είναι επειδή θα επιστρέψω εκεί».

Στο ιστορικό Ξενοδοχείο Μπάγκειον παρουσιάζεται για έναν δεύτερο κύκλο παραστάσεων το «Lemon». (Φωτογραφίες: Γιώργος Καπλανίδης).

Θα θέλατε να μας αναφέρετε τα μέρη που έχει παρουσιαστεί το «Lemon» και να μας πείτε λίγα λόγια για την πορεία της παράστασης;

Μελαχρινός Βελέντζας: «Θέατρο υπάρχει όπου υπάρχουν θεατές. Αυτό είναι το καλλιτεχνικό πρόταγμα των Experimento. Έχουμε συναντήσει τους θεατές μας πάνω σε αγκυροβολημένα καράβια στην Αντίπαρο και τον Πόρο, εν πλω στη Σαντορίνη, σε καρνάγιο στο Λαύριο, σε λιμενοβραχίονα στο Λουτράκι, σε κτήμα λεμονιών στο Γαλατά στην Τροιζήνα. Ένα ταξίδι ανάμεσα στη στεριά και τη θάλασσα. Πλησιάζει η ώρα, όπου αυτή η ανεξάρτητη παραγωγή θα μπορέσει να ταξιδέψει απρόσκοπτα ανά την Ελλάδα με έναν πρωτότυπο τρόπο: μ’ ένα βανάκι και την αναβίωση του μπουλουκιού παίζοντας αυτό το έργο σε μικρές πόλεις και χωριά».

Ως technical manager του «Lemon», ποιες είναι οι προκλήσεις ή οι δυσκολίες που έχετε συναντήσει έως τώρα;

Λευτέρης Δούρος: «Πρόκληση ήταν ακόμα και να αναλάβω αυτή τη θέση. Σε μια εποχή όπου η πραγματικότητα δεν υποστηρίζει τις ανεξάρτητες προσπάθειες και την καινοτομία, το να πάρω αυτή την απόφαση ήταν το πιο δύσκολο. Από την επόμενη κιόλας όμως μέρα η επιβράβευση για αυτό ήταν συνεχής. Οι δυσκολίες είναι πολλές. Από τις πιο απλές συνεννοήσεις με τους εκάστοτε φορείς που πηγαίνει η παράσταση όπου αντιμετώπιζαν για πρώτη φορά τον όρο site-specific, έως τις δυσκολίες να στήσουμε την παράσταση μας εν πλω κάπου ανάμεσα στη Θηρασιά και τη Σαντορίνη σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Αλλά, η επιμονή και υπομονή όπως και ο επαγγελματισμός στην αντιμετώπιση κάθε δυσκολίας μας έφερνε κάθε φορά ένα βήμα πιο μπροστά. Η μεγαλύτερη λοιπόν πρόκληση είναι να ξεπεράσουμε τον τοίχο της προ-κατασκευασμένης νοοτροπίας για το θέατρο και τις πολιτιστικές εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπου το  “έλα μωρέ…” και το “δεν πειράζει παίξτε τώρα έτσι και βλέπουμε”, το ακούμε συνεχώς».

Μετά από τις παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη, θα ακολουθήσει μια μεγάλη περιοδεία σε μικρές πόλεις και χωριά με βανάκι αναβιώνοντας με σύγχρονους όρους το παλιό μπουλούκι.

Το ταξίδι του «Lemon» φτάνει στο τέλος του; Τι ετοιμάζετε μετά;

Λευτέρης Δούρος: «Τέλος;  Εγώ θα έλεγα ότι φτάνει για ανεφοδιασμό στο επόμενο λιμάνι.  Το Lemon έχει πολλά να δώσει ακόμα. Αυτό που θα το ακολουθήσει, θα γεννηθεί  αναπάντεχα στο ταξίδι όπως και ο 1900 κάπου στον ωκεανό».

Μελαχρινός Βελέντζας: «Πριν τον τελευταίο κύκλο των παραστάσεών μας στο Μπάγκειον, πάμε στην Κόρινθο και τον Συναυλιακό Χώρο Μαρία Δημητριάδη (Σάββατο 25 Ιανουαρίου). Μετά στην Τρίπολη και το Μαλλιαροπούλειο Θέατρο (Σάββατο 15 Φεβρουαρίου) και σειρά θα πάρει η Θεσσαλονίκη για πρώτη φορά και το Θέατρο Αυλαία (18 – 23 Φεβρουαρίου) για πέντε μόνο παραστάσεις».

Πληροφορίες παράστασης

«Lemon» βασισμένο στο Novecento του Alessandro Baricco

Διασκευή, σκηνοθεσία, κίνηση: Γεωργία Τσαγκαράκη

Μετάφραση: Σταύρος Παπασταύρου

Σκηνογραφία: Νατάσα Τσιντικίδη

Κατασκευή πιάνου: Θωμάς Μαριάς

Κοστούμια: Κέλλυ Σταματοπούλου

Ηχητικός σχεδιασμός, Stage manager: Λευτέρης Δούρος

Σχεδιασμός φωτισμού: Αλέξανδρος Θεοφυλάκτου

Φωτογραφίες: Γιώργος Καπλανίδης, Παναγιώτης Αγκαβανάκης

Γραφιστικός σχεδιασμός: Ελένη Σαραντοπούλου

Video – Trailer: Παναγιώτης Αγκαβανάκης

Location scouting: Λουκία Μπατσή

Stunt rigger: Ηλίας Φωτεινός

Επικοινωνία: Ράνια Παπαδοπούλου

Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Μελαχρινός Βελέντζας

Παίζουν: Μελαχρινός Βελέντζας (1900), Γιώργος Δρίβας (Τιμ Τούνυ)

Πού: Ξενοδοχείο Μπάγκειον, Πλατεία Ομονοίας 18, Αθήνα, τηλεφωνικές κρατήσεις: 6977 773875 (με απαραίτητη προαγορά των εισιτηρίων από το ταμείο του Μπάγκειον)

Πότε: από 31 Ιανουαρίου 2020 και κάθε Παρασκευή στις 21.15, Σάββατο στις 19.00 και στις 21.15, Κυριακή στις 20.00. Έως 9 Φεβρουαρίου 2020.

Εισιτήρια: 15 ευρώ (γενική είσοδος)

Προπώληση: Viva: https://www.viva.gr/tickets/theater/mpagkeion/lemon/