Κωνσταντίνος Παράσης: «Πάνω στη σκηνή η ζωή σου αποκτά ένα άλλο νόημα»

Από τη Μαριλένα Θεοδωράκου

Ένα ευφυές παιχνίδι με τον έρωτα και το χρόνο στήνει ο Χάρολντ Πίντερ στο έργο του «Ο Εραστής» το οποίο έγραψε το 1963, καταγράφοντας την άβυσσο που κρύβεται κάτω απ’ την επιφάνεια της καθημερινής ζωής. Ο Ρίτσαρντ και η Σάρα είναι ένα παντρεμένο ζευγάρι που ζει απομονωμένο σ’ ένα καλόγουστο σπίτι σε κάποιο προάστιο. Ο άνδρας εργάζεται ως οικονομικός σύμβουλος και η γυναίκα φροντίζει να δημιουργεί την ιδανική ατμόσφαιρα του σπιτιού: τον πρωινό αποχαιρετισμό, την υποδοχή του άνδρα ύστερα απ’ τη συνηθισμένη κουραστική μέρα στη δουλειά, το γεύμα, τη χαλαρή συζήτηση. Μερικές φορές την εβδομάδα, ύστερα από κανονισμένο ραντεβού, το σπίτι του ζευγαριού επισκέπτεται ο εραστής της γυναίκας. Ο Κωνσταντίνος Παράσης ερμηνεύει το ρόλο του Ρίτσαρντ και μιλάει στο theatermag.gr για τον πολυεπίπεδο και βαθύ Βρετανό συγγραφέα Χάρολντ Πίντερ, για τη συνεργασία του με τη σκηνοθέτιδα της παράστασης Λένα Φιλίπποβα και με τη Χρύσα Κοτταράκου.

Ερμηνεύετε έναν πολύ γνωστό ρόλο, τον Ρίτσαρντ, στην παράσταση του έργου «Ο εραστής» του Χάρλοντ Πίντερ. Ποιες ήταν οι σκέψεις σας;

Ο Ρίτσαρντ είναι ο ορισμός της αστικής τάξης. Έχει στόχους, και έχει κατακτήσει τα πάντα. Αυτό λέει στον εαυτό του τουλάχιστον. Πάντα όταν τον μελετάω και τον σκέφτομαι με μαγεύει το πόσο μοιάζει με ένα παιδί. Ένα παιδί που σταμάτησε να παίζει εδώ και πολύ καιρό. Αν και αυτό νόμιζε πως παίζει. Παλιότερα, με στεναχωρούσε λίγο και ίσως τον έκρινα περισσότερο, αλλά νομίζω πως όσο σκάβω βρίσκω κομμάτια μου. Με συγκινεί πολύ πλέον ο Ρίτσαρντ.

Ποια είναι η γνώμη σας για το έργο και τα νοήματά του;

Το έργο, αν και γραμμένο σχεδόν πριν πενήντα χρόνια, αναδεικνύει την ανάγκη των ανθρώπων να έρθουν πιο κοντά. Δύο ανθρώπων που ακολουθούν την εικόνα του «τέλειου» ζευγαριού, του κοινωνικού «πρέπει» και φτάνουν μπροστά σ’ έναν τοίχο που ίσως έρχεται αργά ή γρήγορα σε όλες τις σχέσεις. Πολυεπίπεδος και βαθύς, ο Χάρολντ Πίντερ δεν σταματάει ποτέ να σε ξαφνιάζει με το πόσο έχει μελετήσει τον πυρήνα μας, χωρίς ποτέ μα ποτέ να παραλείπει το χιούμορ σαν μέσο αφήγησης.

Πώς ήταν η συνεργασία σας με τη σκηνοθέτιδα της παράστασης Λένα Φιλίπποβα;

Η κυρία Φιλίπποβα είναι μια εξαιρετική καλλιτέχνιδα, που για μένα δεν είχε ποτέ την αναγνώριση που θα έπρεπε στη χώρα μας. Δεν εννοώ τιμές και μεγαλεία, αλλά απλώς μια τίμια ευκαιρία. Είναι τιμή μου να μαθαίνω κάθε μέρα δίπλα της, κυριολεκτικά κάθε μέρα. Μου έμαθε πως το θέατρο είναι κάτι ζωντανό και όχι προκάτ, που γεννιέται και πεθαίνει ξανά και ξανά, διαφορετικό και μαγικό. Και σε αυτήν του την θνησιγένεια βρίσκεται η μαγεία. Η κυρία Φιλίπποβα είναι ο άνθρωπος που θα σου πει ποιος πρέπει να είναι ο επόμενος στόχος στη δουλειά. Και θα είναι από κάτω σε κάθε παράσταση γιατί η δουλειά δεν σταμάτησε στις πρόβες. Με έκανε καλύτερο άνθρωπο και γι’ αυτό και μόνο της χρωστάω πολλά. Α ναι, και δεν είναι άλλος ένας σκηνοθέτης-τροχονόμος, αλλά ένας ζωντανότατος άνθρωπος που προσφέρει απλόχερα τον διάλογο πάνω στο αντικείμενο της. Το θέατρο.

Ο Κωνσταντίνος Παράσης και η Χρύσα Κοτταράκου στην παράσταση του έργου «Ο εραστής» του Χάρλοντ Πίντερ. (Φωτογραφίες: Τσέτσι Τσάνκοβ).

Ποια –κατά τη γνώμη σας- είναι η πιο δυνατή σκηνή της παράστασης;

Νομίζω πως έχοντας δουλέψει αρκετά με την κυρία Φιλίπποβα δεν μπορώ να ξεχωρίσω μια σκηνή. Το έργο απαιτεί τόση ακρίβεια και λεπτομέρεια που είναι σαν ένα παζλ που κάθε κομμάτι έχει την πολύ συγκεκριμένη του θέση. Ο Πίντερ τα έχει βάλει όλα στην θέση τους και εμείς πρέπει απλώς να διαβάσουμε την παρτιτούρα του. Όλες οι νότες είναι σημαντικές λοιπόν. Και οι παύσεις. Δεν χρειάζεται να προσθέσω σίγουρα τίποτα, γιατί η μαγεία βρίσκεται για μένα σε όλη τη ροή του έργου. Από την αρχή έως και την τελευταία ανάσα του.

Πώς δουλέψατε με τη Χρύσα Κοτταράκου η οποία υπογράφει και τη μετάφραση του έργου;

Η Χρύσα, με τη μετάφρασή της, κατάφερε να μιλιέται αυτό το έργο και όχι να είναι κάτι το παλιό. Αυτό θέλει πολλή υπομονή και δουλειά την οποία και έκανε με φοβερή ακρίβεια. Τώρα που το σκέφτομαι, νομίζω πως είναι ένας άνθρωπος που τον ενδιαφέρει αυτή η δουλειά τόσο πολύ ώστε να θέλει να την κάνει μόνο με ακρίβεια. Το αστείο είναι πως το ίδιο πράγμα ισχύει και για την υποκριτική της. Κάθε μέρα βελτιώνεται και μαζί της βελτιώνομαι κι εγώ. Χαίρομαι πολύ που παίζουμε μαζί. Μεγαλώνουμε σαν ηθοποιοί μαζί και αυτό είναι μεγάλο δώρο για μένα. Είμαστε μια υπέροχη ομάδα όπως βλέπετε.

Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το θέατρο;

Ήμουν σε μια ερασιτεχνική ομάδα θεάτρου μαζί με τον πατέρα μου από παιδί. Μου άρεσε το θέατρο πολύ και συμμετείχα σε αρκετές ερασιτεχνικές παραστάσεις, μέχρι που κάποια στιγμή στα 23 μου και μέσα από ένα σεμινάριο υποκριτικής και κίνησης που συμμετείχα, γνώρισα μια φίλη που με βοήθησε και μου πρότεινε να δώσω εξετάσεις σε δραματικές σχολές. Κάπου εκεί ξεκίνησε ο όμορφος αυτός δρόμος που δεν θα ήθελα να σταματήσει. Όχι για τη δόξα ή το χρήμα όμως, που είναι δυσανάλογα της δουλειάς που απαιτείται, αλλά γιατί αυτά τα λίγα λεπτά που είσαι πάνω στη σκηνή και υπηρετείς έναν στόχο η ζωή σου αποκτά ένα άλλο νόημα. Σα να περνάς σε μια διάσταση που όλα έχουν την θέση τους. Αυτό είναι ανεκτίμητο.

Η Χρύσα Κοτταράκου ερμηνεύει τη Σάρα και ο Κωνσταντίνος Παράσης τον Ρίτσαρντ. (Φωτογραφίες: Τσέτσι Τσάνκοβ).

Πληροφορίες παράστασης

«Ο Εραστής» του Χάρολντ Πίντερ

Σκηνοθεσία: Λένα Φιλίπποβα
Μετάφραση: Χρύσα Κοτταράκου
Σκηνικά – κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα
Βοηθός σκηνοθέτη: Ιωάννα Ζέρβα
Φωτογραφίες: Τσέτσι Τσάνκοβ

Επιμέλεια αφίσας: Astrokids

Trailer: Στέφανος Γκέκας

Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη

Παραγωγή: Εταιρεία Θεάτρου ΗΘΩ

Παίζουν: Χρύσα Κοτταράκου, Κωνσταντίνος Παράσης

Πού: Θέατρο Επί Κολωνώ, Ναυπλίου 12 και Λένορμαν 94, Κολωνός, τηλ. 210 5138067 και 6948 298063

Πότε: από 14 Δεκεμβρίου 2019 και κάθε Σάββατο στις 21.30 και Κυριακή στις 19.00

Εισιτήρια: Γενική Είσοδος:13  ευρώ, Φοιτητικό/Ανέργων: 10  ευρώ

Διάρκεια παράστασης: 70 λεπτά

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Χάρολντ Πίντερ γεννήθηκε το 1930 στο Λονδίνο. Θεατρικός συγγραφέας και σεναριογράφος, εκπρόσωπος του νεωτερικού θεάτρου, ο Πίντερ σφράγισε το ευρωπαϊκό θέατρο του 20ου αιώνα. Τα έργα του είναι ιδιαιτέρως γνωστά για την άνεση που διέπει τους χαρακτήρες τους, όταν εκφράζουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους. Η πλοκή των έργων του είναι φαινομενικά απλή, γιατί το δράμα προκύπτει απ’ τα παιχνίδια εξουσίας και το κρυφτό του διαλόγου. Ο Πίντερ επανέφερε το θέατρο στα θεμελιώδη συστατικά του: έναν κλειστό χώρο με απρόβλεπτους διαλόγους, όπου οι άνθρωποι βρίσκονται ο ένας στο έλεος του άλλου, μέχρι να εξαφανιστούν όλα τα προσχήματα. Το 2005, ο Χάρολντ Πίντερ σε ηλικία 75 χρόνων, έλαβε απ’ τη Σουηδική Ακαδημία το Νόμπελ Λογοτεχνίας.