Η Κατερίνα Πολυχρονοπούλου σκηνοθετεί το έργο «Φελίτσε και Λίλυ»
27 Δεκεμβρίου 2019
Ο Τάσος Ιορδανίδης μιλάει για τον «Πατέρα»
31 Δεκεμβρίου 2019
Συνέντευξη: Μαριλένα Θεοδωράκου
Καθώς ήθελε να γεφυρώσει το κενό ανάμεσα στους γονείς και στους έφηβους. Έτσι έγραψε και σκηνοθέτησε μια πρωτότυπη θεατρική παράσταση που μιλά για όνειρα, στόχους, σχέδια ζωής, επαγγέλματα, καριέρες, το χρόνο που τρέχει και τρέχουμε με τη σειρά μας να προλάβουμε. Το «Να βγω λιγάκι στον Αέρα» είναι ο τίτλος της παράστασης που σκηνοθετεί ο Ηλίας Κουνέλας και παράλληλα είναι και ο τίτλος μιας ραδιοφωνικής εκπομπής που ασχολείται με τους προσανατολισμούς και τους αποπροσανατολισμούς των εφήβων. Ο σκηνοθέτης μιλάει για τη δημιουργία της παράστασης, για την ελπίδα πως οι νέοι άνθρωποι αυτού του κόσμου υπερασπίζονται κάτι που ποτέ δεν θα χαθεί, για το όνειρο πως αυτός ο κόσμος μπορεί να αλλάξει.
«Η παράσταση έχει φτιαχτεί με στόχο τον έφηβο εαυτό, θα έλεγα, και όχι τους εφήβους» εξηγεί ο Ηλίας Κουνέλας. «Απευθύνεται, δηλαδή, στον έφηβο εαυτό του καθενός, είναι μια παράσταση από 14 έως 99 ετών. Στοχεύουμε στην Β’ και Γ’ Λυκείου, αλλά παίζουμε παράλληλα παραστάσεις για το κοινό κάθε Σάββατο στις 17.00. Είναι μια παράσταση που σίγουρα θα ήθελα να δω όταν ήμουν έφηβος και την έφτιαξα με την εξής σκέψη: ήθελα για άλλη μια φορά να γεφυρώσω κάπως αυτό το χάσμα ανάμεσα στους γονείς και στους νέους. Δεν είναι μια εφηβική παράσταση, όπως είναι οι περισσότερες που περιγράφει μια εφηβεία, αλλά μια εφηβική παράσταση που αναζητάει τον έφηβο εαυτό, όπου ακόμα τότε όλα ήταν δυνατά, όλα ήταν μπροστά μας, κάναμε όνειρα, πιστεύαμε -και με τον πιο αφελή τρόπο αλλά και πολύ πυρηνικά- ότι θα αλλάξουμε τον κόσμο. Βλέπαμε, είχαμε ορίζοντα και ονειρευόμασταν μακριά χωρίς καμία απόδειξη, χωρίς να υπάρχει κάτι απτό που να μας το υπόσχεται αυτό. Οπότε είναι ένα μείγμα, θα έλεγα, ηλικιών. Ο ενήλικας αναρωτιέται αν πραγματοποίησε αυτό που ήθελε να κάνει στα δεκαέξι του και ο 16χρονος αναρωτιέται, βλέποντας αυτήν την παράσταση, αν έχει πραγματικά όνειρα, αν αυτά τα όνειρα είναι φορεμένα και αν είναι όνειρα των γονιών του με κατάλοιπα των προπατόρων του».
«Το “να βγω λιγάκι στον Αέρα” είναι ο τίτλος μιας ραδιοφωνικής εκπομπής, όπου μια καταξιωμένη δημοσιογράφος καλεί κάθε Σάββατο πρωί δύο εφήβους, δηλαδή δύο ανθρώπους Β’ και Γ’ Λυκείου για να μιλήσουν για το τι συμβαίνει στη χώρα και για το πώς βλέπουν το μέλλον» συνεχίζει ο σκηνοθέτης. «Ενώ συνήθως σε αυτή την εκπομπή πηγαίνουν έφηβοι που θέλουν να γίνουν γιατροί, πολιτικοί μηχανικοί ή δικηγόροι, οι δύο νέοι στην παράστασή μας είναι πολύ αισιόδοξοι, δεν φοβούνται τίποτα, δεν βλέπουν κανένα κακό μπροστά τους. Η μια κοπέλα θέλει να γίνει μαία και το αγόρι θέλει να γίνει νεκροθάφτης. Αρχίζουν λοιπόν να στηρίζουν κάτι που δεν είναι πολύ αναγνωρισμένο, αλλά πολύ παράταιρο. Επειδή ταυτόχρονα η δημοσιογράφος είναι έγκυος εκείνη την περίοδο, γίνεται και δικό της θέμα όλο αυτό και κάπως το βιώνει πιο προσωπικά. Ζητάει, λοιπόν, από τους δύο νέους- κατά τη διάρκεια των διαφημίσεων- να μεγαλώσουν κατά πενήντα χρόνια προκειμένου να δουν αν θα πραγματοποιηθούν τα όνειρά τους. Αυτό που μας απασχόλησε πολύ είναι να καταλάβουμε ότι το επάγγελμα και ο επαγγελματικός προσανατολισμός, δεν έχει να κάνει με την επαγγελματική μας αποκατάσταση αλλά με την ανάγκη που μας έχουν οι άλλοι άνθρωποι. Πάνω σε αυτό προσπαθήσαμε να δουλέψουμε πολύ. Τα όνειρά μας συνδέονται με την ανάγκη που μας έχουν οι άλλοι ή τα όνειρά μας κλείνουν προς μια επαγγελματική αποκατάσταση που θα μας αποφέρει μια ασφάλεια και μια μονότονη ζωή; Αυτό μπορεί να ακούγεται απλό, αλλά δεν είναι. Οι συντελεστές ήταν όλοι εξαιρετικοί και στήριξαν το όραμά μου από την αρχή μέχρι το τέλος. Το λέω αυτό, γιατί στην παράσταση δεν υπάρχει κείμενο. Υπάρχει μια συγκεκριμένη ιστορία πάνω στην οποία οι τρεις ηθοποιοί, η Στεφανία Σαμαρά, η Ιφιγένεια Γρίβα και ο Μπλερίμ Δαμπιράι αυτοσχεδιάζουν σε κάθε παράσταση. Έγινε και δικό τους μέλημα, κάνουν εξαιρετικά πράγματα πάνω στη σκηνή και στηρίζουν πολύ το έργο. Και φυσικά, η συνεργασία με το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν είναι πολύ συγκινητική, γιατί για εμένα αυτός ο χώρος είναι η ιστορία του ελληνικού θεάτρου, εκεί γεννήθηκαν τα πιο όμορφα πράγματα, είναι μια μικρογραφία της σύγχρονης Ελλάδας. Είναι τρομερό που αυτό το Θέατρο Τέχνης δεν στηρίζεται απόλυτα από την πολιτεία και νομίζω ότι θα έπρεπε να είναι ένα μουσείο που να το επισκέπτονται όλοι. Οπότε από τη μια πλευρά είναι το Θέατρο Τέχνης που γέννησε το θέατρο στην Ελλάδα και από την άλλη, είναι οι έφηβοι που έρχονται είναι το μέλλον της Ελλάδας. Και αυτός ο συνδυασμός μέσα μου λειτουργεί. Οι έφηβοι αγκαλιάζουν το έργο σα να το έχουν γράψει οι ίδιοι. Αυτοί που προβληματίζονται πιο πολύ είναι οι γονείς και οι δάσκαλοι. Εμείς ονειρευόμαστε να δει ένας έφηβος αυτή την παράσταση και να προτρέψει τον γονιό του να έρθει να τη δει ο ίδιος. Και όταν βλέπουμε στις απογευματινές παραστάσεις να τις παρακολουθούν οι γονείς μαζί με τους έφηβους νέους, τότε χαμογελάμε».
Πληροφορίες παράστασης
«Να βγω λιγάκι στον Αέρα»
Σύλληψη – Σκηνοθεσία: Ηλίας Κουνέλας
Βοηθός σκηνοθέτη: Ελίνα Παπαθεοδώρου
Σκηνικά – Κοστούμια: Μαρία Καραθάνου
Φωτισμοί: Βαλεντίνα Ταμιωλάκη
Φωτογραφίες: Μυρτώ Αποστολίδου
Παίζουν: Στεφανία Σαμαρά, Ιφιγένεια Γρίβα, Μπλερίμ Δαμπιράι
Πού: Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν- Υπόγειο, Πεσμαζόγλου 5, τηλ. 210 3222760
Πότε: κάθε Σάββατο στις 17.00 και καθημερινές για Γυμνάσια και Λύκεια
Εισιτήρια: 15 ευρώ (γενική είσοδος), 10 ευρώ (μειωμένο-φοιτητικό), 8 ευρώ (ανεργίας- μαθητικό για γκρουπ), 6 ευρώ (καθημερινές πρωινές παραστάσεις για σχολεία)
