Λουκία Μιχαλοπούλου: «Είναι το δυσκολότερο και απαιτητικότερο κείμενο που έχω διαβάσει»

Sharing is caring!

Συνέντευξη: Μαριλένα Θεοδωράκου

Τρία πρόσωπα. Τρείς ηθοποιοί. Ένα αιμομικτικό τρίο σε γεύμα. Μία κωμικοτραγική ιεροτελεστία. Σαν χορωδία από παράφρονες, τρία αδέλφια αποπειρώνται ενάντια στην αφασία, στην παράλυσή τους, στο μηδενισμό, με όπλο τον μηδενισμό. Οι ηθοποιοί Λουκία Μιχαλοπούλου, Στεφανία Γουλιώτη, Αργύρης Ξάφης ερμηνεύουν τους ρόλους των τριών αδελφιών στην παράσταση του έργου «Ρίττερ, Ντένε, Φος» του Τόμας Μπέρνχαρτ που σκηνοθετεί η Μαρία Πρωτόπαππα στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν.  Ο συγγραφέας δανείζεται στοιχεία από την  οικογενειακή ιστορία του συμπατριώτη του φιλόσοφου της Λογικής, Λούντβιχ Βίτγκενστάιν (1889-1951), του ανηψιού του Πολ Βίτγκενστάιν αλλά και από τις προσωπικότητες αγαπημένων του ηθοποιών της σύγχρονής του γερμανικής σκηνής, την Ίλζε Ρίττερ, την Κρίστεν Ντένε και τον Γκέρτ Φός, σχηματίζοντας τον τίτλο με τα επίθετά τους.

Η ηθοποιός Λουκία Μιχαλοπούλου μιλάει στο theatermag για το ρόλο της Ρίττερ που ερμηνεύει καθώς και για τη συνεργασία της με όλους της συντελεστές για τη δημιουργία αυτής της παράστασης.

«Με τη Στεφανία Γουλιώτη, θέλαμε να συνεργαστούμε ξανά μετά το “Θεό της Σφαγής” που είχε σκηνοθετήσει ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης και έτσι ψάχναμε έργα για να κάνουμε μια πολύ δύσκολη άσκηση πάνω σε διάφορα είδη και θέματα στο θέατρο και σε σχέση με υποκριτικούς κώδικες» λέει η ηθοποιός Λουκία Μιχαλοπούλου. «Από αυτή την ανάγκη ξεκίνησε η όλη ιστορία και απευθυνθήκαμε στη Μαρία Πρωτόπαππα την οποία εκτιμάμε και αισθανόμαστε ότι μιλάμε την ίδια γλώσσα. Οι τρεις μας, πια, ψάχναμε έργα μέχρι που καταλήξαμε στο “Ρίττερ, Ντένε, Φος” του Τόμας Μπέρνχαρντ, διότι είναι ένα τρομερά απαιτητικό κείμενο, ένα τεράστιο κείμενο, ένα σχεδόν φιλοσοφικό κείμενο. Ήταν μια μεγάλη πρόκληση και πρόσκληση για εμάς να δούμε πως θα τα βγάλουμε πέρα και επίσης, είναι ένα έργο ηθοποιών. Δηλαδή, είναι ένα έργο το οποίο γράφτηκε για ηθοποιούς, πήρε το όνομά του από τα επίθετα των ηθοποιών της γερμανικής σκηνής την εποχή του συγγραφέα, την Ίλζε Ρίττερ, την Κρίστεν Ντένε και τον Γκέρτ Φος. Οπότε το θέατρο και θεατρικές αυτές περσόνες πρωταγωνιστούν σε αυτό το έργο, όπως και διάφορα άλλα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την οικογένεια, με την φιλοσοφία. Ο Τόμας Μπέρνχαρντ έχει μπλέξει μια πολύ παράξενη παλέτα σε αυτό το έργο, τον φιλόσοφο της Λογικής, Λούντβιχ Βιτγκενστάιν, τον ηθοποιό Φος, έχει πολλά στοιχεία από τον Χίτλερ οπότε η φιλοσοφία, η τέχνη και η πολιτική συνεχώς φλερτάρουν με αυτό το κείμενο όλη την ώρα. Στη συνέχεια, βρήκαμε τον Αργύρη Ξάφη, γιατί αν δεν βρίσκαμε έναν ηθοποιό που να μας κινεί σε αυτό το έργο και επίσης να μιλάμε μια κοινή γλώσσα, δεν θα μπορούσαμε να το προχωρήσουμε. Όταν ο Αργύρης είπε ναι, τότε σιγουρευτήκαμε ότι πάμε να βουτήξουμε στα βαθιά, γιατί είναι πολύ βαθιά τα νερά του Μπέρνχαρντ είναι το δυσκολότερο και απαιτητικότερο κείμενο που έχω διαβάσει. Σε μια τρέλα πάνω και με φοβερή όρεξη είπαμε να ασχοληθούμε με αυτό και ξεκινήσαμε από τον περασμένο Μάιο. Μόνο για να καταλάβουμε και να συνδεθούμε με όλα αυτά που λέει, τα νοήματα, την Αυστρία, το χώρο του θεάτρου και τη φιλοσοφία που βάζει μέσα ο συγγραφέας ήταν ένα τρομερό ταξίδι το οποίο δεν έχει σταματήσει. Ακόμα βασανιζόμαστε και ασχολούμαστε και κάθε μέρα η κάθε παράσταση είναι δοκιμασία. Έτσι την αντιμετωπίζουμε».

Η Λουκία Μιχαλοπούλου, η Στεφανία Γουλιώτη και ο Αργύρης Ξάφης.

«Οι τέσσερις μας πια, η Μαρία, η Στεφανία, ο Αργύρης και εγώ, μπήκαμε στη διαδικασία να ασχοληθούμε με αυτό το κείμενο που έχει μια βαριά ιστορία, γιατί στην Ελλάδα έχει παρουσιαστεί πρώτη φορά από τα “τέρατα” του θεάτρου από τον Λευτέρη Βογιατζή, τη Λυδία Κονιόρδου και την Όλια Λαζαρίδου και μετά από τον Δημήτρη Καταλειφό, την Άννα Κοκκίνου και τη Ράνια Οικονομίδου» συνεχίζει η Λουκία Μιχαλοπούλου. «Οπότε ο πήχης ήταν ψηλά, είχαμε το βάρος ότι αυτό το σπουδαίο κείμενο το έχουν ερμηνεύσει οι σημαντικότεροι καλλιτέχνες που έχουμε στο χώρο. Προσπαθήσαμε να το ξεχάσουμε και να δούμε τον τρόπο που εμείς μπορούμε να επενδύσουμε σε αυτό και πώς μπορούμε να ασκηθούμε πάνω σε αυτό το λόγο. Η Μαρία Πρωτόππαπα έκανε μια τρομερή δουλειά, πέρα από το ότι ασχοληθήκαμε πολύ με τον φιλόσοφο, τον ίδιο τον Βιτγκενστάιν, το θέατρο και το πώς μπαίνει μέσα σε αυτό, δοκιμάσαμε σχεδόν τα πάντα, όλους τους τρόπους. Αυτό που ενδιέφερε πολύ τη Μαρία ήταν να μη χάσουμε την ιδιότητά μας σαν ηθοποιοί και να μην χάσουμε τις σχέσεις ανάμεσα στα τρία αυτά αδέλφια και το αρνητικό πρόσημο που τα διακατέχει και που παρόλο που υπάρχει αυτό το αρνητικό πρόσημο όλη την ώρα, αυτά τα αδέλφια δεν μπορούν ο ένας χωρίς τον άλλον. Αυτό είναι το βασικότερο και το πιο συγκινητικό σε αυτή την ιστορία. Είναι τρία αδέλφια με πολλά θέματα από την οικογένειά τους, με προσωπικά θέματα, σχεδόν μισάνθρωποι. Ο ένας θάβει τον άλλον, έχουν παρανοϊκές σχέσεις μεταξύ τους, ο ένας θέλει τον άλλον, ο ένας μισεί τον άλλον, όμως αυτά τα τρία, άτομα, αδέλφια, περσόνες, ηθοποιοί, όλα μαζί δεν μπορούν ο ένας χωρίς τον άλλον. Δεν υπάρχουν και δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Και αυτό είναι το βασικότερο στοιχείο της παράστασης που προσπαθήσαμε να αναδείξουμε».

Η Λουκία Μιχαλοπούλου και ο Αργύρης Ξάφης.

«Η Ρίττερ, την οποία ερμηνεύω, είναι η μικρότερη αδελφή, είναι το πιο αναρχικό στοιχείο της οικογένειας. Η μεγάλη αδελφή που την ερμηνεύει η Στεφανία Γουλιώτη είναι η πιο ψυχαναγκαστική και η είναι η κολόνα του σπιτιού, σε αντίθεση με τη Ρίττερ η οποία είναι σα να θέλει συνέχεια να βάζει βόμβες στο σπίτι. Για παράδειγμα, τη βλέπουμε στην πρώτη σκηνή να είναι πολύ αντίθετη με την άφιξη του αδελφού στο σπίτι και στη δεύτερη σκηνή κάνει κόμμα με τον αδελφό εναντίον της μεγαλύτερης αδελφής, τη θάβει απροκάλυπτα, ενώ στην τρίτη σκηνή την πέφτει στον μεγάλη αδελφή, του κάνει σχεδόν ερωτική εξομολόγηση. Η Ρίττερ έχει μια πολύ λοξή πορεία είναι ενώ στην αρχή την βλέπουμε πολύ αδιάφορη σε σχέση με αυτή την άφιξη και το γεύμα που ακολουθεί, παρατηρούμε ότι εντέλει αυτό το γεύμα είναι σα να το περίμενε όλη τη ζωή. Τα πράγματα που λέει και κάνει είναι γι’ αυτήν σαν μια μικρή επανάσταση. Είναι μεγάλη τιμή μας που η Μαρία ήρθε στην παρέα μας και γίναμε όλοι συνδημιουργοί σε όλο αυτό το εγχείρημα. Ήταν πολύ συγκινητικό επειδή δουλεύουμε πολύ καιρό για αυτή την παράσταση και όλοι γίναμε μέρος της δουλειάς, γίναμε όλοι συνδημιουργοί. Όλοι ήμασταν μαζί, ο ένας συμπλήρωνε τον άλλον οπότε όλοι μαζί περάσαμε από πολλά στάδια. Και με το σκηνικό, πάνω στις πρόβες επειδή αλλάζαμε οπτική πάνω στο έργο άλλαζε και το σκηνικό, είμαστε όλοι μαζί σε ένα ωραίο αλλά και δύσκολο ταξίδι. Η Νατάσα Πουλαντζά έκανε τα πορτραίτα των δύο κοριτσιών, είχε κάνει και τα πορτραίτα των γονιών τους τα οποία υπάρχουν στο χώρο και που τελικά αποφασίσαμε πάνω στην πρόβα ότι θα έπρεπε να είναι κενά, γιατί τη Μαρία την ενδιέφερε πολύ αυτό το παιχνίδι που ο Μπέρνχαρντ,  το ορίζει και ο ίδιος αυτό το παιχνίδι άλλωστε, να υπάρχει κάτι και όντως βλέπεις κάτι ρεαλιστικό, αλλά ξαφνικά μπορεί να μην το βλέπεις. Ξαφνικά βλέπεις πίνακες όντως, μετά ξαφνικά δε βλέπεις πίνακες, βλέπεις ένα γλυκό μετά μας βλέπει ο θεατής να τρώμε στον αέρα. Οπότε υπάρχει ένα συνεχόμενο παιχνίδι».

Πληροφορίες παράστασης

«Ρίττερ, Ντένε, Φος» του Τόμας Μπέρνχαρτ

Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας

Σκηνοθεσία: Μαρία Πρωτόπαππα

Σκηνικά- Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Αντικείμενα- Props: Γεωργία Μπούρα

Κοστούμια: Άγις Παναγιώτου

Sound design: Λόλεκ

Κίνηση: Κατερίνα Φωτιάδη

Βοηθός Σκηνοθέτη-Εκτέλεση Παραγωγής: Μαρία Ξανθοπουλίδου

Β’ Βοηθός Σκηνοθέτη: Ιουλία Σταμούλη

Βοηθός σκηνογράφου: Νατάσσα Τσιντικίδη

Βοηθός ενδυματολόγου: Στεφανία Σιαφλιούκα

Kομμώσεις: Θοδωρής Μπουρνέλης

Φωτογραφίες: Δομινίκη Μητροπούλου

Μακιγιάζ φωτογράφισης: Κατερίνα Μιχαλούτσου

Video Trailer παράστασης: Μιχαήλ Μαυρομούστακος

Ερμηνεύουν: Λουκία Μιχαλοπούλου, Στεφανία Γουλιώτη, Αργύρης Ξάφης

Τους πίνακες στην παράσταση φιλοτέχνησε η εικαστικός Νατάσα Πουλαντζά

Μια συμπαραγωγή με το Θέατρο του Νέου Κόσμου και την Kart Productions

Η παράσταση επιχορηγείται  από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού

Πού: Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, Υπόγειο, Πεσμαζόγλου 5, τηλ. 210 3228706

Πότε: από 18 Οκτωβρίου και κάθε Τετάρτη στις 20.00, Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο στις 21.15, Κυριακή στις 20.00

Εισιτήρια: Τετάρτη και Παρασκευή: 15ευρώ (κανονικό), 12 ευρώ (φοιτητικό), 10 ευρώ (ανέργων), Πέμπτη: 10 ευρώ (γενική είσοδος), Σάββατο-Κυριακή: 18 ευρώ (κανονικό), 15 ευρώ (μειωμένο). Το μειωμένο ισχύει για φοιτητές, άνεργους, πολύτεκνους, άνω των 65 ετών, με τα αντίστοιχα δικαιολογητικά.