Ο Φίλιππος Ζαρφειάδης σκηνοθετεί δύο διαφορετικές παραστάσεις με τον κοινό τίτλο «Ο Αγώνας τους»
11 Νοεμβρίου 2019
Κόρα Καρβούνη: «Είναι μάθημα για οποιονδήποτε δει αυτή την παράσταση»
12 Νοεμβρίου 2019
Από τη Μαριλένα Θεοδωράκου
Με ένα παιχνίδι ερωτοαποκρίσεων μεταξύ των ηθοποιών ξεκινά η παράσταση «Ένας κάποιος τέτοιος βυσσινόκηπος» που παρουσιάζει η ομάδα Nunc στο θέατρο Θησείον. Η Μαρία Φλωράτου εμπνέεται από το κλασικό κείμενο «Ο Βυσσινόκηπος» του Άντον Τσέχοφ και από την performance «Quizoola!» των Forced Entertainment και μιλάει στο theatermag για την παράσταση που σκηνοθετεί στην οποία οι ερμηνευτές μεταβαίνουν από την ανταλλαγή προσωπικών εμπειριών στην ερμηνεία επιλεγμένων σκηνών από τον Βυσσινόκηπο, με στόχο μια ειλικρινή θεατρική αφήγηση, που συνομιλεί με τους θεατές στο εδώ και στο τώρα.
Η παράσταση ξεκινά με ένα παιχνίδι ερωτοαποκρίσεων μεταξύ των ηθοποιών. Θα θέλατε να μας πείτε έναν διάλογο των ηθοποιών;
Οι ερωτήσεις είναι αυθόρμητες και εμπνευσμένες από τον ηθοποιό στον οποίον γίνονται. Κάθε διάλογος είναι καινούργιος, διαφορετικός και ξεχωριστός γιατί παίρνει υπόσταση μόνο μέσα στη συνθήκη της κάθε παράστασης. Μπορεί να γίνονται ερωτήσεις προσωπικές, ερωτήσεις φιλοσοφικές, γνώσεων ή ερωτήσεις που είναι απλώς σουρεαλιστικές. Ο ηθοποιός που απαντάει μπορεί να είναι ειλικρινής ή όχι, αλλά σίγουρα πρέπει να δώσει μια απάντηση.
Πώς έχετε συνδυάσει τον «Βυσσινόκηπο» του ΆντονΤσέχοφ και το «Quizoola!» των Forced Entertainment στην δημιουργία αυτής της παράστασης;
Το παιχνίδι των ερωτήσεων βασίζεται στο «Quizoola» των Forced Entertainment. Εμείς μεταβαίνουμε με δραματουργικά άλματα από το νατουραλιστικό παιχνίδι των ερωτήσεων, στις σκηνές του Βυσσινόκηπου. Στην παράσταση προσπαθούμε να κρατήσουμε σαφώς διαχωρισμένα τα μέρη των σκηνών του Βυσσινόκηπου από τα μέρη του παιχνιδιού. Οι σκηνές του έργου παρουσιάζονται περισσότερο ποιητικά και αλληγορικά, ενώ το παιχνίδι των ερωτήσεων μεταξύ των ηθοποιών είναι πλήρως νατουραλιστικό με αναπόφευκτες αναφορές στο εδώ και στο τώρα.
Ποιες ήταν οι προκλήσεις που συναντήσατε;
Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν η ένταξη της κλοουνερί. Στόχος μας είναι να αναδείξουμε τη συγγένεια ανάμεσα στον τσεχωφικό ήρωα και το υπαρξιακό αδιέξοδο που ακολουθεί διαρκώς τους κλόουν. Και οι δυο έχουν πλήρη συνείδηση της θνητότητας και της ματαιότητας της ύπαρξης, αλλά δεν παύουν να πιστεύουν και να ελπίζουν. Λένε «Θα ζήσουμε…», «Πρέπει να δουλέψουμε…» και το λένε με πίστη. Μιλάνε για μια μετακίνηση ψυχική ή πραγματική, ενώ στην πραγματικότητα δεν κάνουν ούτε βήμα. Στην παράσταση η κλοουνερί λειτουργεί ως παραβατικό στοιχείο, ως κάτι τελείως ξένο και απροσδόκητο, όπως ο ήχος που ακούγεται στο μέσον της δεύτερης πράξης και ταράζει τους ήρωες με έναν μεταφυσικό τρόπο.
Πώς έχετε προσεγγίσει το έργο του Ρώσου συγγραφέα;
Στην ανάγνωσή μας ο «Βυσσινόκηπος» είναι μια παραβολή για την απώλεια. Η απώλεια του «βυσσινόκηπου» συντελείται ατομικά και συλλογικά. Ατομικά εκφράζεται με την άρνηση να απαγκιστρωθούμε από την παιδικότητα και να οδηγηθούμε προς μια ωριμότητα και συλλογικά με την αδυναμία να αλλάξουμε τους τρόπους του δραν και του σκέπτεσθαι. Στην παράσταση προσπαθούμε να αναδείξουμε τα επιμέρους στοιχεία αυτής της παραβολής και για να το πετύχουμε αυτό, επιστρατεύουμε υλικά που δίνουν την εντύπωση του άχρονου και μας παραπέμπουν σε έναν μη τόπο.
Ποιος είναι ο ρόλος σας; Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια;
Στο έργο υποδύομαι την Άνια. Την κόρη της κεντρικής ηρωίδας και ιδιοκτήτριας του Βυσσινόκηπου. Η Άνια έχει την ορμή που επιβάλλει το νεαρό της ηλικίας της και η αγνότητα της καρδιάς της. Είναι αισιόδοξη. Είναι αγωνίστρια. Δεν κάμπτεται από την απώλεια της ιδιοκτησίας και ονειρεύεται έναν καινούργιο καλύτερο κόσμο, ονειρεύεται ένα αλλιώτικο μέλλον με δικαιοσύνη, όπου όλοι όσοι πεινούν και διψούν θα μπορούν να χαμογελούν. Στο τέλος της τρίτης πράξης και αφού ο βυσσινόκηπος έχει οριστικά χαθεί, λέει «Μην κλαίς μαμά, έλα μαζί μου, θα φυτέψουμε καινούργιο βυσσινόκηπο». Αυτή η δύναμη που εκπροσωπεί η Άνια είναι κάτι που με συγκινεί πολύ και με κάνει να αισθάνομαι τιμή και ευθύνη όταν λέω τα λόγια της.
Πώς έχετε σκηνοθετήσει τους ηθοποιούς;
Κάθε πρόβα είναι ξεχωριστή και κάθε φορά η σύνθεση της ομάδας έχει διαφορετικές ανάγκες για να οδηγηθεί στην κατεύθυνση που έχει οργανώσει ο σκηνοθέτης. Ωστόσο, η αφετηρία μας είναι ο τρόπος που εγγράφεται η έρευνα του κειμένου και της δραματουργίας πάνω στο σώμα του ηθοποιού και η ετοιμότητά του να διαχειριστεί το «εδώ και τώρα». Από εκεί αρχίζει να ξεδιπλώνεται ένα νήμα το οποίο μας οδηγεί κάπου, που δεν είχαμε φανταστεί ότι μπορεί να οδηγηθούμε.
Πληροφορίες παράστασης
«Ένας κάποιος τέτοιος βυσσινόκηπος» εμπνευσμένη από τον Βυσσινόκηπο του Άντον Τσέχοφ και το Quizoola! των Forced Entertainment
Σκηνοθεσία: Μάρια Φλωράτου
Σκηνικά – Κοστούμια: Μαρία Βασιλάκη
Μουσική: Γιωργής Καρράς
Φωτισμοί: Νίκος Σωτηρόπουλος
Κίνηση: Μυρτώ Δελημιχάλη
Φωτογραφίες – Αφίσα: Αλέξανδρος Γκαρτζονίκας
Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Παραγωγή: Ομάδα Nunc
Ερμηνεία: Θράσος Αρβανίτης, Ορφέας Γεωργίου, Μαριάννα Δεβετζή, Ελένη Ζαφείρη, Μάρια Φλωράτου
Πού: Θησείον (Τουρναβίτου 7, Ψυρρή, τηλ. 210 3255444)
Πότε: κάθε Κυριακή στις 17.00. Έως τις 5 Ιανουαρίου 2020
Εισιτήρια: 12 ευρώ (γενική είσοδος),10 ευρώ (μειωμένο (φοιτητικό, ανέργων, +65 ετών)
