Η Έλενα Μαυρίδου μιλάει για τις τελευταίες παραστάσεις του «Περιμένοντας τον Γκόντο» και την έναρξη προγράμματος του Θεάτρου Χώρος

Συνέντευξη: Μαριλένα Θεοδωράκου

Μετά από δυο επιτυχημένους κύκλους παραστάσεων στην Αθήνα και αφού φιλοξενήθηκε απ’ το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος η παράσταση του έργου «Περιμένοντας τον Γκόντο» του Σάμιουελ Μπέκετ επιστρέφει στο θέατρο Χώρος για λίγες ακόμα παραστάσεις, χωρίς περιθώριο παράτασης. Η Έλενα Μαυρίδου που υπογράφει τη σκηνοθεσία, τη δραματουργία και την ιδέα του σκηνικού χώρου μιλάει για το έργο, για τη διανομή των ρόλων σε δώδεκα ηθοποιούς, τις παραγωγές που πρόκειται να παρουσιαστούν στο Θέατρο Χώρος, τη συνεργασία με καταξιωμένους σκηνοθέτες στα εκπαιδευτικά προγράμματα καθώς και για την επόμενη σκηνοθεσία της με τίτλο «Η Πτέρυγα» που έχει προγραμματιστεί για τον Φεβρουάριο του 2020.

«Περιμένοντας τον Γκόντο» για δεύτερη χρονιά για λίγες μόνο παραστάσεις. Ποιες εντυπώσεις αποκομίσατε την περασμένη σεζόν; Δικαιώθηκαν οι προσδοκίες σας φέτος;

Τη σεζόν που πέρασε, ο κόσμος αγκάλιασε δυο διαφορετικές διανομές ηθοποιών στην ίδια παράσταση και αυτό ήταν συγκινητικό. Οι λόγοι που επιχείρησα τη δημιουργία ενός δευτέρου θιάσου για την ίδια παράσταση, είναι αφενός ο χρόνος που αισθανόμουν πως χρειάζεται μια θεατρική ιδέα για να συνεχίζει να αναπτύσσεται και να μεγαλώνει, και αφετέρου η σκέψη να δοκιμαστεί ένα έργο με πολλούς διαφορετικούς ηθοποιούς το ίδιο περίπου διάστημα. Η ιδέα της δραματουργίας της, καθώς περνούσε ο καιρός ωρίμαζε, χωρίς την αγωνία των λίγων παραστάσεων. Είναι σαν παιδί. Χρειάζεται χρόνο και παιχνίδι. Σε μια εποχή που η ταχύτητα στα πράγματα σχεδόν επιβάλλει να κατεβαίνουν οι παραστάσεις πριν κάνουν τον κύκλο τους, η φετινή χρονιά δείχνει ξεκάθαρα πως το θέατρο αντιστέκεται σε αυτή τη μη οργανική βιασύνη που μας καταδυναστεύει. Παρατηρούμε πολλές επαναλήψεις παραστάσεων στη θεατρική σεζόν που ξεκίνησε. Αυτό μου φαίνεται αρκετά υγιές. Δίνεται χρόνος. Για το «Περιμένοντας τον Γκοντό» είμαι περήφανη που έχουμε τη χαρά να παρουσιάσουμε τις τελευταίες μας παραστάσεις ακριβώς πάνω στην έναρξη προγράμματος του θεάτρου Χώρος. Χωρίς παράταση παραστάσεων μετράμε αντίστροφα προς το τέλος, καθώς ξεκινάει κάτι καινούργιο. Για μένα ολοκληρώνεται ο κύκλος αυτής της εργασίας μου με το Μπέκετ. Είναι σαν να αποχαιρετάς κάτι που αγαπάς πολύ, με χαμόγελο.

Πώς αντιδράσατε την πρώτη φορά που διαβάσατε το έργο; Τι συναισθήματα σας γέννησε;

Την πρώτη φορά ήμουν πολύ μικρή σε ηλικία, παιδί, πολλά δεν τα καταλάβαινα. Αισθάνθηκα όμως. Γέλασα και αγάπησα τους χαρακτήρες του έργου και ενώ γελούσα, μού γεννήθηκε μια μικρή μελαγχολία. Αγκιστρώθηκα απ’ αυτή την πρώτη ανάγνωση του έργου και ακόμη τη θυμάμαι. Ίσως γιατί βαθιά μέσα μου, ενεργοποιήθηκε αυτό το «κάτι». Αυτό το «κάτι» που καθορίζει τον βαθμό μελαγχολίας που κουβαλάει ο καθένας μας για το υπόλοιπο της ζωής του. Μελαγχολία πάνω στο ερώτημα: Ποιο είναι τελικά το νόημα της ύπαρξης του ανθρώπου; Ίσως αυτό το «κάτι» το κουβαλάμε από μικρά παιδιά. Μια εσωτερική υπαρξιακή αγωνία. Θα μπορούσε κανείς να οραματιστεί, ότι δημιουργείται τη στιγμή της σύλληψής μας. Άραγε υπάρχει κάποιο νόημα πέρα απ’ τη δημιουργία του ίδιου του νοήματος;

Έχετε έναν θίασο νέων και ταλαντούχων ηθοποιών. Θα θέλατε να μας πείτε γι’ αυτή τη συνεργασία;

Δώδεκα ηθοποιοί στο σύνολο στις δυο παραστάσεις. Είναι ευτύχημα να συνεργάζεσαι με τόσους καλούς ηθοποιούς, βλέποντας τους χαρακτήρες του έργου να ζωντανεύουν εις διπλούν, με διαφορετικούς ανθρώπους να τους ερμηνεύουν. Στην εργασία μου με τη δραματουργία του έργου, δημιουργώ έναν πολλαπλασιασμό στον κεντρικό πυρήνα του έργου και των προσώπων (διπλοί Βλαδήμοι και Εστραγκόν, ύπαρξη ενός προσώπου που αντιπροσωπεύει την ιδέα του Γκοντό). Έχτισα, λοιπόν, κάτι παράλληλα και σε συνάρτηση με τη ήδη υπάρχουσα δραματουργία. Ο ηθοποιός είναι φύσει αδύνατον να έρθει σε άμεση επαφή με το τελικό αποτέλεσμα αυτού. Χρειάζεται χρόνος και απόλυτη εμπιστοσύνη στη διαδικασία. Είμαι ευγνώμων που έχω συνεργαστεί με σκηνικά ευφυείς ηθοποιούς, ανοιχτούς σε κάτι καινούργιο, έτοιμους να είναι τα σώματα, οι ψυχές που ενσαρκώνουν ένα όνειρό μου.

Μιλήστε μας για τη σκηνοθετική σας προσέγγιση. Τι διαφορετικό θα δούμε στη δική σας παράσταση;

Αντιστροφές. Διπλούς χαρακτήρες. Πολλαπλασιάζοντας τους ήρωες του έργου, θέλησα να δημιουργήσω ένα σύμπαν στο οποίο τελικά να μπορεί κανείς να αναρωτηθεί εάν η ζωή μας είναι ένα όνειρο μέσα σ’ ένα όνειρο. Δυο κλόουν περιμένουν στο πουθενά. Το δέντρο του διάσημου ραντεβού του Βλαδήμηρου και του Εστραγκόν με τον Γκοντό δεν υπάρχει, στη θέση του υπάρχει μια στήλη φωτός. Δεν υπάρχει τίποτα, δεν ξέρουμε καν αν υπήρξε κάτι πότε. Και μουσική, πολλή μουσική. Σ’ ένα έργο σιωπής υπάρχει μουσική.

Επόμενα σχέδια του Θεάτρου Χώρου;

Φέτος έχουμε τη χαρά να ανακοινώνουμε για πρώτη φορά προγραμματισμό χρονιάς. Ο Χώρος ανοίγει, θέλοντας να δημιουργήσουμε ένα γόνιμο θέατρο για νέους δημιουργούς. Φιλοξενούμε πολλές παραγωγές. Δυο παραστάσεις απ’ την Πειραματική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου που παρουσιάστηκαν την άνοιξη του 2019, αρκετές επιχορηγούμενες παραστάσεις του Υπουργείου Πολιτισμού για το 2020-2021 και καινούργιες παραγωγές του ελεύθερου θεάτρου. Στο εκπαιδευτικό μας πρόγραμμα φιλοξενούμε πολλούς καταξιωμένους σκηνοθέτες και δασκάλους που θα κάνουν σειρά μαθημάτων υποκριτικής, όπως η Ιόλη Ανδρεάδη, η Ηλέκτρα Ελληνικιώτη, ο Δημήτρης Καραντζάς, ο Τάσος Καραχάλιος, ο Κωνσταντίνος Μπιμπής, ο Αντώνης Μυριαγκός, η Παρθενόπη Μπουζούρη, η Τζίνα Πούλου, ο Μιχάλης Σαράντης, ο Θάνος Τοκάκης, κ.ά. Παράλληλα, συνεχίζουμε τη λειτουργία του ετήσιου θεατρικού μας εργαστηρίου με θέμα την υποκριτική με μάσκα, ανοίγοντας κι ένα καινούργιο τμήμα στο εργαστήρι με θέμα «Ο Φωτισμός για μουσικά θεάματα, στο θέατρο, video mapping, rigging, safety» με εισηγητές όπως ο Περικλής Μαθιέλλης, η Χριστίνα Θανασούλα, ο Κωνσταντίνος Γαρίνης, ο Γιώργος Μπιρλής, ο Γιάννης Ματζαβίνος. Τον Φεβρουάριο 2020 έχει προγραμματιστεί η πρεμιέρα για την επόμενη σκηνοθεσία μου με τίτλο «Η Πτέρυγα», μια παράσταση για τη μάχη που δίνουν οι γυναίκες για τη μητρότητα, μες στα νοσοκομεία.

Πληροφορίες παράστασης

«Περιμένοντας τον Γκοντό» του Σάμουελ Μπέκετ

Σκηνοθεσία – Δραματουργία- Ιδέα σκηνικού χώρου: Έλενα Μαυρίδου
Μετάφραση: Αλεξάνδρα Παπαθανασοπούλου
Κοστούμια – Μάσκες: Ιωάννα Πλέσσα
Μουσική σύνθεση – Σχεδιασμός ήχου: Γιώργος Μαυρίδης
Σχεδιασμός φωτισμών: Περικλής Μαθιέλλης
Training workshop: Δήμητρα Κούζα
Βοηθοί σκηνοθέτιδος: Γιάννα Αλ Νακά, Φωτεινή Μποστανίτη
Επιμέλεια κειμένων – Συνεργάτιδες δραματουργίας: Νατάσα Εξηνταβελώνη, Μαρία Μοσχούρη

Μεταφράσεις υλικού: Αγγελική Πασπαλιάρη

Οργάνωση παραγωγής: Κρίστελ Καπερώνη, Γιάννα Αλ Νακά

Φωτογραφίες: Γιώργος Καπλανίδης

Trailer: Περικλής Μαθιέλλης

Παίζουν: Γιάννης Κατσιμίχας, Δήμητρα Κούζα, Βασίλης Κουλακιώτης, Έκτορας Λιάτσος, Μιχάλης Μιχαλακίδης, Φωτεινή Μποστανίτη

Πού: Θέατρο Χώρος, Πραβίου 6, Βοτανικός, τηλ. 210 3426736

Πότε: από 1 έως 29 Οκτωβρίου 2019, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00

Εισιτήρια: 15 ευρώ και 12 ευρώ μειωμένο

Διάρκεια παράστασης: 100 λεπτά