Ο Αλέξανδρος Τούντας και «Ο Παίκτης»

Συνέντευξη: Μαριλένα Θεοδωράκου

Μεγάλωσε στον Άγιο Νικόλαο στην Κρήτη. Όταν ήταν 18 χρονών ήρθε στην Αθήνα για σπουδές στο χώρο του Μάρκετινγκ. Ως τότε, στη ζωή του υπήρχε μόνο ο αθλητισμός. Η τέχνη πουθενά. Μια τυχαία γνωριμία ήταν η αφορμή για να ξεκινήσει το «παιχνίδι», όπως λέει ο ίδιος. Ο Αλέξανδρος Τούντας μιλάει για την παράσταση του έργου «Ο Παίκτης» του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι και τους ρόλους που ερμηνεύει, λίγο πριν ετοιμάσει τις βαλίτσες του για το Φεστιβάλ της Σαγκάης, όπου με το Θέατρο Άττις θα παρουσιάσουν την παράσταση «Προμηθέας Δεσμώτης» σε σκηνοθεσία Θεόδωρου Τερζόπουλου.

«Πήγα στη Δραματική Σχολή και πριν προλάβω καν να τελειώσω βούτηξα στα βαθιά. Βασικός ρόλος στην κινηματογραφική ταινία “Μικρές Ελευθερίες” του Κωνσταντίνου Ζάπα και αμέσως μετά συνεργάστηκα με το θέατρο Άττις και τον ΘεόδωροΤερζόπουλο για τρία συνεχόμενα χρόνια, τον δάσκαλο μου. Ήμουν 24 χρονών, έκανα ταξίδια και πληρωνόμουν για να παίζω θέατρο, τι άλλο ήθελα;» λέει ο Αλέξανδρος Τούντας. «Κάποια στιγμή είχε βρεθεί στα χέρια μου ένα βιβλίο του Λειβαδίτη, με τίτλο “Μεγάλοι Ρώσοι συγγραφείς”. Ο Ντοστογιέφσκι και ο “Παίκτης” του ήταν εκεί. Όταν φέτος καταπιάστηκα ουσιαστικά με το έργο, μου επιβεβαιώθηκε η αίσθηση της περιδίνησης και του ιλίγγου που είχα νιώσει ήδη από την πρώτη μου επαφή με το μυθιστόρημα. Ξεκινήσαμε πρόβες τον Ιανουάριο. Τότε ακόμα δεν είχαμε τελειώσει τις παραστάσεις του “Διγενή Ακρίτη” (σ.σ. που παιζόταν επίσης στο θέατρο 104), οπότε η προετοιμασία που έπρεπε να κάνω αρχικά ήταν να βρω λίγο χώρο μέσα μου ώστε να αρχίσει σταδιακά να αναπτύσσεται και ο Παίκτης. Σε αυτό το έργο του Ντοστογιέφσκι  βλέπουμε έναν Ρώσο χρεωκοπημένο στρατηγό ο οποίος ταξιδεύει στο Ρουλέτεμπουργκ, μια πόλη της Γερμανίας που φημίζεται για το καζίνο και τα λουτρά της, μαζί με την οικογένειά του και τον Αλεξέι Ιβάνοβιτς, τον παιδαγωγό των παιδιών του. Στην παρέα βρίσκονται και ο Γάλλος μαρκήσιος Ντε Γκριέ, η νεαρή Μπλανς και ο Άγγλος λόρδος Άστλει. Ο στρατηγός ξεμυαλίζεται από την σαγηνευτική Γαλλίδα. Ο Αλεξέι ερωτεύεται με την σειρά του την Πωλίνα, την θετή κόρη του στρατηγού η οποία όμως είναι γοητευμένη και από τον Ντε Γκριέ. Η Μπλανς χειρίζεται τον στρατηγό περιμένοντας να κληρονομήσει μια βαθύπλουτη, ετοιμοθάνατη θεία του. Όλοι εκτός από τον Άγγλο είτε χρωστούν, είτε σωρεύουν χρήματα. Ο πυρετός της ρουλέτας είναι έντονος, όλοι ελπίζουν σε αυτήν και στον θάνατο της θείας. Η θεία όμως καταφθάνει με τη σειρά της στην πόλη, με συνοπτικές διαδικασίες καταστρέφεται οικονομικά και αρχίζει η κατάρρευση. Ο Αλεξέι προσπαθεί να σώσει την Πωλίνα από τα χρέη της τζογάροντας στη ρουλέτα, είναι όμως πολύ αργά. Η ρουλέτα τον “καταπίνει” ξεχνάει τα πάντα και καταστρέφεται και ο ίδιος».

«Στην παράσταση είμαστε τέσσερις ηθοποιοί (Βασιλική Διαλυνά, Κορίνα Θεοδωρίδου, Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Αλέξανδρος Τούντας) που ζωντανεύουμε όλους του ρόλους» συνεχίζει ο ηθοποιός. «Εγώ υποδύομαι τον στρατηγό, τον Ντε Γκριέ και τον Άστλει. Είναι η δεύτερη συνεχόμενη φορά που συνεργαζόμαστε με την Σοφία Καραγιάννη. Η αρχή έγινε πέρυσι με τον “Διγενή Ακρίτη”. Η Σοφία λειτουργεί στις πρόβες όπως ο δάσκαλος οδήγησης. Σου μεταδίδει, σε εμπιστεύεται, σε βγάζει στον δρόμο, σου δίνει το τιμόνι και σου λέει που να πας. Εσύ χαίρεσαι που οδηγείς, ενώ εκείνη ξέρει ότι ελέγχει την κατάσταση ανά πάσα στιγμή. Η παράσταση στηρίχτηκε πολύ στο βασικό σκηνικό που είναι ένα αφαιρετικό τραπέζι το οποίο μαζί με τα φώτα και τις μουσικές δημιουργούν τους χώρους δράσης των ηθοποιών. Τα κοστούμια  σε συνδυασμό με τις μάσκες δίνουν μια αίσθηση καρναβαλιού. Όλοι οι ηθοποιοί βρισκόμαστε επί σκηνής σε όλη την διάρκεια της παράστασης, υπηρετώντας την ιστορία. Ο κεντρικός άξονας της παράστασης είναι οι μνήμες που προσπαθεί ο Παίκτης να τακτοποιήσει στο μυαλό του. Οι μνήμες αυτές φεύγουν και έρχονται. Οι μάσκες τούς δίνουν υπόσταση, τις ζωντανεύουν, λειτουργούν ως πύλες απ’ όπου ξεπηδούν όλοι οι χαρακτήρες της ιστορίας, αλληλεπιδρούν με τον Αλεξέι και εξαφανίζονται πίσω από αυτές. Κατά τη γνώμη μου δεν θεωρώ ότι ο ήρωας ερωτεύεται. Τζογάρει στον έρωτα, πριν γνωρίσει το παιχνίδι. Ο έρωτας είναι το πρώτο του ποντάρισμα, όταν πηγαίνει στην ρουλέτα είναι ήδη τζογαδόρος. Την Μεγάλη Εβδομάδα ταξιδεύουμε με το Θέατρο Άττις στην Κίνα για να παρουσιάσουμε την παράσταση “Προμηθέας Δεσμώτης” σε σκηνοθεσία του Θεόδωρου Τερζόπουλου στο Φεστιβάλ της Σαγκάης. Από τα μέσα Μαΐου που ολοκληρώνεται ο “Παίκτης”, αφοσιώνομαι στους μαθητές μου όπου παραδίδω μαθήματα pilates και ξεκινάω μια έρευνα πάνω στο υλικό του Γιάννη Ρίτσου, “Τέταρτη Διάσταση”».

Πληροφορίες παράστασης

«Ο Παίκτης» του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι

Σκηνοθεσία: Σοφία Καραγιάννη

Μετάφραση (από τα γαλλικά): Μιλτιάδης Σαλβαρλής

Προσαρμογή κειμένου: Σοφία Καραγιάννη, Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Βάσια Mίχα

Σκηνικά-Κοστούμια: Κωνσταντίνα Κρίγκου

Μουσική: Στάθης Δρογώσης

Επιμέλεια κίνησης: Μαργαρίτα Τρίκκα

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Βάσια Μίχα

Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου

Trailer: Στέφανος Κοσμίδης

Ερμηνεία (με αλφαβητική σειρά): Βασιλική Διαλυνά, Κορίνα Θεοδωρίδου, Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Αλέξανδρος Τούντας

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Ινστιτούτου Πούσκιν

Πού: Θέατρο 104, Ευμολπιδών 45, Γκάζι, τηλ. 210 3455020

Πότε: από Τετάρτη 3 Απριλίου 2019, και κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή στις 21.15, Σάββατο στις 19.00 και Κυριακή 18.30

Εισιτήρια: 12 ευρώ (γενική είσοδος), 10 ευρώ (μειωμένο), 5 ευρώ (ατέλειες)

Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά χωρίς διάλειμμα