Πέρης Μιχαηλίδης: «Πιστεύω ότι ένας ηθοποιός πρέπει να ακολουθεί το όραμα του σκηνοθέτη»

Sharing is caring!

Συνέντευξη: Μαριλένα Θεοδωράκου

Είναι η δεύτερη φορά που συνεργάζεται με τον Γιάννη Βούρο σε έργο του Σνίτσλερ. Είναι φανατικός του Στάνλεϊ Κιούμπρικ από τη εφηβεία του. Ο Πέρης Μιχαηλίδης μιλάει για την παράσταση «Dream Story» στην οποία ενσαρκώνει τις διαστροφικές «μορφές» προκειμένου να συμπληρωθεί  το παζλ των ανεκπλήρωτων φαντασιώσεων  των ηρώων του Σνίτσλερ. Στη σπουδαία νουβέλα του Σνίτσλερ «Dream Story», βασίστηκε ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ για το σενάριο της τελευταίας του ταινίας «Μάτια Ερμητικά Κλειστά».

Ποια ήταν η επαφή σας με το συγκεκριμένο έργο; Το είχατε διαβάσει, είχατε δει την ταινία του Στάνλεϊ Κιούμπρικ;

Είχα διαβάσει τη νουβέλα του Σνίτσλερ «Ονειρική ιστορία»  (Traumnovelle) που γράφτηκε το 1926 σαν “μελετητής του συγγραφέα” μιας και είναι το δεύτερο έργο του που παίζω σαν ηθοποιός -το προηγούμενο ήταν το «Ανατόλ» μια εξαιρετική παράσταση με τη Τζούλη Σούμα και το Λευτέρη Βασιλάκη, επίσης σε σκηνοθεσία Γιάννη Βούρου. Είμαι φανατικός του Κιούμπρικ από τη εφηβεία μου, έργα όπως «Κουρδιστό πορτοκάλι», «Λολίτα», «Μπάρρυ Λίντον», «Λάμψη» είναι ταινίες που με ακολουθούν μέχρι και σήμερα. Το «Μάτια ερμητικά κλειστά» είναι η τελευταία του ταινία και το σενάριό της είναι βασισμένο στη νουβέλα που θα παρουσιάσουμε. Θεωρώ ότι αυτή η ταινία έμεινε ανολοκλήρωτη, ο Κιούμπρικ πέθανε πριν δει το τελικό μοντάζ, δεν παύει όμως να παραμένει ένας μεγάλος σκηνοθέτης που σε όλη του τη διαδρομή άφησε ένα πολύ χαρακτηριστικό στίγμα.

Ποιος είναι ο ρόλος σας και ποιες ήταν οι σκέψεις σας όταν αποφασίσατε να τον ερμηνεύσετε;

Ο ρόλος μου δόθηκε από τον σκηνοθέτη Γιάννη Βούρο, που όπως προανέφερα είναι η δεύτερη φορά που συνεργαζόμαστε σε έργο του Σνίτσλερ, είναι δώρο σε έναν ηθοποιό στην εποχή της κατάργησης του ρόλου και του περάσματος στην «άχρωμη αφήγηση με κινησιολογία». Πιστεύω ότι ένας ηθοποιός πρέπει να ακολουθεί το όραμα του σκηνοθέτη κι αυτός είναι κανόνας που ακολουθώ απαρέγκλιτα κάθε φορά που συμμετέχω σε μια παράσταση ως ηθοποιός και δεν σκηνοθετώ. Αυτά ισχύουν βέβαια όταν ο σκηνοθέτης έχει να σου πει κάτι. Αλλιώς «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».

Ποια είναι η υπόθεση του έργου; Με ποια θέματα καταπιάνεται ο Σνίτσλερ;

Η υπόθεση του έργου είναι το 24ωρο ενός μεγαλοαστικού ζευγαριού, οι ερωτικές και φαντασιώσεις της Αλμπερτίν (που ερμηνεύει η Πολυξένη Μυλωνά) που την οδηγούν στα όρια του αισθησιασμού, ενώ παράλληλα ο γιατρός Φρίντολιν σύζυγός της (Γιάννης Βούρος) καλείται τα μεσάνυχτα να παραστεί στις τελευταίες στιγμές ενός ετοιμοθάνατου. Τα βήματά του τον οδηγούν σε μια οργιώδη δεξίωση μιας μυστικής κοινότητας. Όλα συντελούν σε ένα σκηνικό διαστροφής μέσα στο οποίο εισβάλει ο αφηγητής ενσαρκώνοντας διάφορες διαστροφικές «μορφές» συμπληρώνοντας το παζλ του Σνίτσλερ. Τα θέματα του Άρθρουρ Σνίσλερ είναι τα έργα και οι ημέρες της μεγαλοαστικής κοινωνίας της Βιέννης, που τα διαπερνούν ερωτικές φαντασιώσεις, δαιδαλώδεις και καταστροφικές προσωπικές σχέσεις, κείμενα που προκάλεσαν σκάνδαλο στην εποχή του, χαρίζοντας στον ίδιο τον τίτλο του «Εβραίου πορνογράφου». Η  συναναστροφή του παράλληλα με το Φρόϋντ, έδωσε στους ήρωές του και ψυχαναλυτική προσέγγιση.

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιάννης Βούρος. (Φωτογραφίες: Αγγελική Κοκκοβέ).

Πώς ήταν η συνεργασία σας με το Γιάννη Βούρο; Ποιες ήταν οι σκηνοθετικές του οδηγίες;

Η συνάντηση με έναν άνθρωπο του θεάτρου -όπως είναι ο Γιάννης Βούρος ένα πολυτάλαντο άτομο, που έχει διανύσει πολλά χιλιόμετρα πάνω στο σανίδι- θα μπορούσε να αποδοθεί με δυο λέξεις: «Αξιοσημείωτη συνάντηση». Τίτλο που απονέμω όταν συναντώ -σπάνια πλέον – έναν εξαιρετικό καλλιτέχνη.

Ποια είναι η πιο σημαντική σκηνή στην παράσταση, κατά τη γνώμη σας;

Υπάρχουν πολλές και ενδιαφέρουσες σκηνές, αλλά την απάντηση  πιστεύω πάντα ότι είναι ένα μοναδικό προνόμιο των θεατών μιας παράστασης. Δεν θα μπορούσα να εκθειάσω ένα σουφλέ που έχω αγωνιωδώς φτιάξει λέγοντας «ωραίο δεν είναι» και οι καλεσμένοι μου να κοιτιούνται συνωμοτικά μεταξύ τους για το αντίθετο… Πιστεύω ο τελικός κριτής είναι οι θεατές, όσο κι αν εμείς οι ηθοποιοί μας αρέσουν πολύ κάποιες σκηνές της παράστασης που συμμετέχουμε.

Θα θέλατε να μας πείτε για τη μουσική του Γιώργου Πούλιου,  τα σκηνικά και κοστούμια της Έρσης Δρίνη; Πόσο βοηθούν στο ρόλο σας;

Για τους συνεργάτες Γιώργο Πούλιο και Έρση Δρίνη δεν χρειάζονται συστάσεις. Είναι ήδη καταξιωμένοι στο χώρο ειδικά η Έρση Δρίνη έχει μια μεγάλη και αξιόλογη πορεία στο θέατρο και την εκτιμώ πολύ. Η δουλειά αυτών των συνεργατών μαζί με τη σκηνοθεσία θα βοηθήσουν να μεταφέρω στη σκηνή άρτια και πειστικά τους ρόλους που θα παίξω.

Ποια είναι τα επόμενα σας σχέδια;

Έχω δηλώσει επανειλημμένα ότι δεν κάνω σχέδια κι όταν το κάνω δεν πραγματοποιούνται συνήθως. Είμαι της άποψης στην εποχή του «τυραννικού προγραμματισμού» να αφήσουμε να πνέει μέσα μας αυτή η «παράταση εφηβείας», πιστεύοντας ότι τα πράγματα κάποια στιγμή θα έρθουν να μας συναντήσουν κάτι σαν τον αέρα της ανατρεπτικής δεκαετίας του 1970 με τη μουσική των Led Zeppelin ή των Pink Floyd.

Η Πολυξένη Μυλωνά και ο Γιάννης Βούρος. (Φωτογραφίες: Αγγελική Κοκκοβέ).

Πληροφορίες παράστασης

«Dream Story»

Μετάφραση – Προσαρμογή: Αντώνης Γαλέος

Σκηνοθεσία: Γιάννης Βούρος

Μουσική: Γιώργος Πούλιος

Σκηνογραφία – Κοστούμια: Έρση Δρίνη

Φωτισμοί: Βασίλης Κλωτσοτήρας

Φωτογραφίες: Αγγελική Κοκκοβέ

Πρωταγωνιστούν: Γιάννης Βούρος, Πολυξένη Μυλωνά, Πέρης Μιχαηλίδης

Ακατάλληλο κάτω των 15 ετών

Πού: Πόλη Θέατρο, Φωκαίας 4 & Αριστοτέλους 87, Πλ. Βικτωρίας, τηλ. 211 1828900

Πότε: από  25 Φεβρουαρίου 2019 και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00

Εισιτήρια: 15 ευρώ γενική είσοδος και 10 μειωμένο

Διάρκεια παράστασης: 75 λεπτά

Info

Βρισκόμαστε στη Βιέννη, βραδιά καρναβαλιού. Ο γιατρός Φριντολίν καλείται μέσα στα μεσάνυχτα να παραστεί στις τελευταίες στιγμές ενός ετοιμοθάνατου. Τα βήματά του τον οδηγούν σε μια οργιώδη δεξίωση μιας μυστικής κοινότητας. Μυστικά συνθήματα, μασκοφορεμένες γυναίκες, μεθυστικές μελωδίες αποπλάνησης… Όλα συγκλίνουν προς το μυστήριο και την κατάργηση κάθε αίσθησης πραγματικότητας.

Την ίδια στιγμή, η σύζυγός του Αλμπερτίν, ζει μέσα στο όνειρο τερατώδεις περιπέτειες, που την κατασπαράζουν φέρνοντας την στα όρια του αισθησιασμού. Ανάμεσα στο σκοτεινό ασυνείδητο και την ερωτική παραβατικότητα της Αλμπερτίν και του Φριντολίν ο ιστός της πραγματικότητας κλυδωνίζεται, αφήνοντας να αναδυθεί μια αλήθεια τυφλωτική όσο και το δυνατό φως.

Ο Γιάννης Βούρος σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στη σπουδαία νουβέλα του Σνίτσλερ «Dream Story», στην οποία βασίστηκε ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ για το σενάριο της τελευταίας του ταινίας “Μάτια Ερμητικά Κλειστά”. Σε νέα μετάφραση και διασκευή Αντώνη Γαλέου και πρωτότυπη μουσική Γιώργου Πούλιου. Μαζί του επί σκηνής η Πολυξένη Μυλωνά και ο Πέρης Μιχαηλίδης.

Στο περιπετειώδες εικοσιτετράωρο του Φρίντολιν (Γιάννης Βούρος) και της Αλμπερτίν (Πολυξένη Μυλωνά) διεισδύουν ανθρώπινες παρουσίες που υπογραμμίζουν τα ενοχικά σύνδρομα, τα συνειδησιακά αδιέξοδα, τους δαίδαλους του ασυνείδητου. Ο Πέρης Μιχαηλίδης εισβάλει   ενσαρκώνοντας όλες αυτές τις διαστροφικές «μορφές» προκειμένου να συμπληρωθεί  το παζλ των ανεκπλήρωτων φαντασιώσεων  των ηρώων του Σνίτσλερ.