
Η Φένια Αποστόλου σκηνοθετεί «Το κάλεσμα της Λορίν»
21 Νοεμβρίου 2018
«Οδός Αβύσσου, αριθμός 0» στο θέατρο Olvio
23 Νοεμβρίου 2018
Συνέντευξη: Μαριλένα Θεοδωράκου
Δύο πλάσματα, άνθρωποι-πουλιά, θέλουν να δραπετεύσουν απ’ τον κόσμο τους. Περπατούν, τρέχουν και πετούν κοντά σ’ αυτό που τους καλεί. Η Ματίνα Κοκολάκη χορεύει στο νέο έργο της ομάδας Almalibre.co με τίτλο «Black Swans» που παρουσιάζεται στον Κινητήρα και μιλάει για την παράσταση που έχει θέμα την πορεία του ανθρώπου προς την πραγμάτωση των ονείρων του.
Θα θέλατε να μας πείτε για τον τίτλο της παράστασης «Black Swans»;
«O τίτλος του έργου είναι μια αναφορά στην μεταβλητότητα που διέπει τον κόσμο και τη ρευστότητα των πραγμάτων. Αναφέρεται στην θεωρία του μελετητή και δοκιμιογράφου Taleb Nassim-Nicholas (που υποστήριζε ότι ο “Μαύρος κύκνος είναι το απρόσμενο γεγονός, η σημαδιακή στιγμή που άξαφνα αλλάζει την ιστορία εκεί που κανείς δεν το περιμένει”),για το ρόλο του εξαιρετικά απρόβλεπτου, για τη σημαδιακή στιγμή που αλλάζει την ιστορία. Μια θεωρία που δημιουργήθηκε προς εφαρμογή στον χρηματοοικονομικό τομέα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση της δικής μας παράστασης, είναι οι δυσκολίες που άλλαξαν την πορεία της έρευνάς μας αλλά και οι δυσκολίες που τα πλάσματα-πουλιά αντιμετωπίζουν μέσα στο έργο, στην πορεία τους προς τον ιδεατό κόσμο που θέλουν να φτάσουν, o οποίος είναι είτε ένα εξωτερικό περιβάλλον, είτε μια ψυχολογική κατάσταση πληρότητας».
Πώς έγινε η σύλληψη της ιδέας;
«Η Αναστασία Μπρουζιώτη ετοιμαζόταν να δημιουργήσει ένα έργο με πολλούς χορευτές, σ’ ένα εντελώς διαφορετικό ερευνητικό και κινητικό πλαίσιο. Λόγω διαφόρων γεγονότων μείναμε μόνο δύο και η πορεία της έρευνας άλλαξε, αλλά η διάθεση της Αναστασίας για δημιουργία συνέχισε να υπάρχει. Ξεκίνησε να μελετά την κίνηση των πουλιών, την κίνηση των ποδιών που εναλλάσσονται δημιουργώντας την αίσθηση της λεπτοφυϊας του σώματος των πουλιών. Η θεωρία του “Μαύρου Κύκνου” συνέδεσε τα πράγματα σε μία ιδέα, την ιδέα της τωρινής μας παράστασης».
Πώς ήταν η συνεργασία με την Αναστασία Μπρουζιώτη;
«Υπήρξαν πολύ δημιουργικές στιγμές. Το έργο πέρασε από διάφορα στάδια για να καταλήξει σε αυτό που είναι τώρα. Η Αναστασία είναι ένα πολύ εργατικό άτομο και σε πείθει να την ακολουθήσεις. Πέρα από τις δυσκολίες μας, δημιουργήσαμε μια όμορφη συνύπαρξη. Υπήρξε κάποιες φορές και η αίσθηση της ταύτισης της μίας με την άλλη, καθώς και με την ιστορία του έργου, με αυτό που επιδιώκαμε να φτάσουμε: Ο μαύρος κύκνος που θέλαμε να αλλάξει τη δική μας προσωπική ιστορία. Ήταν έντονη η εργασία της καθεμίας να ξεπεράσει προσωπικά εμπόδια, δυσκολίες, την καθημερινή τριβή κ.λπ., πράγματα που συναντάς σε κάθε δουλειά δηλαδή, που σε πάει παραπέρα σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο».
Θα μπορούσατε να μας πείτε για τα κοστούμια που φοράτε;
«Αρχικά τα κοστούμια μας ήταν διαφορετικά. Δύο φουστίτσες σε αρκετά κλασσική γραμμή, έδιναν την εικόνα κάποιες φορές δύο πουλιών χαμένων μέσα σε κάποιο κόσμο. Αυτό το αντιστάθμιζαν τα χρωματιστά μπλουζάκια που φορούσαμε, τα οποία ήταν αμάνικα για να φαίνονται τα χέρια μας και οι χρωματιστές μας κάλτσες. Μετά δοκιμάσαμε κάποιες άλλες παραλλαγές με σορτσάκια και ένα αξεσουάρ στο κεφάλι που έδινε με τρόπο αστείο την εικόνα του πουλιού. Μια μέρα, σκεφτήκαμε ότι θα ήταν ωραίο να φαίνονται μόνο τα πόδια μας, όπως και στα πουλιά που όλο το σώμα τους καλύπτεται από φτέρωμα και βλέπουμε μόνο τα πόδια τους. Και αυτή η επιλογή ήρθε αρκετά φυσικά. Αφαιρέσαμε ό,τι δε χρειαζόταν και καταλήξαμε στην επιλογή του μαύρου εφαρμοστού μακρυμάνικου που φοράμε, μαζί μ’ ένα μαύρο εφαρμοστό σορτς και χρωματιστές κάλτσες».
Τι θα δουν οι θεατές επί σκηνής; Μπορείτε να μας μεταφέρετε κάτι από το κλίμα της παράστασης;
«Ο χώρος της παράστασης είναι απέριττος. Οι θεατές μεταφέρονται στους διαφορετικούς τόπους από τις εναλλαγές των φωτισμών και των ήχων. Εμείς ενσαρκώνουμε δύο πλάσματα-πουλιά που προσπαθούν να φτάσουν στον προορισμό τους μέσα από εναλλασσόμενες εμπειρίες, οι οποίες δημιουργούνται από φανταστικά εξωτερικά ερεθίσματα. Οι θεατές θα μας δουν να περνάμε από ένα ευρύ φάσμα καταστάσεων· του φόβου, της αναζήτησης, της αγωνίας, της αναχώρησης».
Το θέμα της παράστασης είναι η πορεία του ανθρώπου προς την πραγμάτωση των ονείρων του. Θα θέλατε να κάνετε ένα σχόλιο πάνω σε αυτό;
«Η παράσταση πραγματεύεται τη διαδρομή προς το ιδανικό, προς έναν σκοπό ή ένα ιδεατό μέρος, την προσωπική πορεία του καθενός προς τα όνειρά του. Όλη την προσπάθεια που αυτή η πορεία συνεπάγεται, με όλες τις δυσκολίες και τα εμπόδια που μπορεί κάποιος να συναντήσει. Τα πλάσματα που ενσαρκώνουμε περνούν όλα αυτά τα εμπόδια, μέχρι να πετάξουν προς το μέρος που ονειρεύτηκαν».
Θα θέλατε να μας πείτε τη δική σας άποψη για το χορό στην Ελλάδα σήμερα;
«Υπάρχει έντονα η ανάγκη για έκφραση και δημιουργία και ο καθένας μας προσπαθεί να βρει τον δικό του προσωπικό δρόμο μέσα στο χορευτικό γίγνεσθαι. Δημιουργούνται τόσα διαφορετικά μεταξύ τους έργα. Υπάρχουν διάφορες τάσεις και νόρμες που κυριαρχούν πού και πού. Σίγουρα απαιτεί πολλή προσπάθεια να βρεις την προσωπική σου πορεία και τον χαρακτήρα σου μέσα στα πράγματα».

Η χορεύτρια Ματίνα Κοκολάκη. (Φωτογραφία: Βαγγέλης Πουλής).
Πληροφορίες παράστασης
«Βlack swans» από την Ομάδα Αlmalibre.co
Ιδέα/χορογραφία: Αναστασία Μπρουζιώτη
Δραματουργία: Εύθυμης Χρήστου
Χορεύουν: Ματίνα Κοκολάκη, Αναστασία Μπρουζιώτη
Μουσική παραγωγή: Γιάννης Ρωμανός
Κοστούμια: Σμαραλία Καρακώστα
Σχεδιασμός φωτισμού: Γιάννης Τσιγκρής
Φωτογραφίες: Χρήστος Τζίμας, Σιδέρης Νανούδης
Video artist: John Doe
Πού: Κινητήρας, Ερεχθείου 22, Ακρόπολη, τηλ. 210 9248328
www.kinitiras.com | info@kinitiras.com |fb: Kinitiras
Πότε: 17-19/11, 25-26/11, 2-3/12, Σάββατο στις 21.30, Κυριακή και Δευτέρα στις 21.00
Εισιτήρια: 8,50 ευρώ (ενιαίο)
Διάρκεια παράστασης: 45 λεπτά
Λίγα λόγια για την ομάδα Almalibre.co
Η ομάδα Almalibre.co δημιουργήθηκε από την Αναστασία Μπρουζιώτη το 2011. Η δημιουργική και χορογραφική δουλειά της ομάδας βασίζεται στην έρευνα των ανθρωπίνων σχέσεων και την αμεσότητα του χορού ως τρόπος έκφρασης και επικοινωνίας. Στόχος της ομάδας είναι να δημιουργεί έργα που αναδεικνύουν το σώμα ως φορέα ανεπανάληπτων εμπειριών που ξεπερνούν την τεχνολογία, τη γλώσσα και τους κοινωνικούς κανόνες, και που απαντούν στην ερώτηση τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος.
Τα έργα που έχει παρουσιάσει ως τώρα η ομάδα είναι τα Wish (2012), A true story (2013), Moving Picture (2014), Race to grace (2015), Soul Mechanisms/ Journey in the sky (2016), Infinity Room Dear (2017), Home (2017). Για τα δύο από αυτά έχει βραβευθεί από τον Διεθνή Διαγωνισμό Χορογραφίας (Certamen Coreografico de Madrid) στην Μαδρίτη το 2013 και το 2015 αντίστοιχα (A true story, Race to grace). Έχει συμμετάσχει με τα έργα της σε διεθνή φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Danza Trayectos, Arc for dance festival, Lekuz Lekuz, One Small Step, Dantza Hirian ,κ.ά.) Το 2016 επιλέχθηκε από την διοργάνωση φεστιβάλ Ισπανίας «Red de Cielo abierto» για να περιοδεύσει με το κομμάτι Race to grace στην Ισπανία. Για το έργο «Home» η ομάδα διακρίθηκε με το πρώτο Βραβείο (Βραβείο κοινού) στο διαγωνιστικό φεστιβάλ Ιn Progress Feedback Festival 2017 του Κινητήρα όπου και παρουσιάστηκε τον Νοέμβριο του 2017.
Info: anastasiabrouzioti.wixsite.com/anastasiabrouzioti
FB: Anastasia Brouzioti