Ελίνα Ρίζου: «Μεγάλη τύχη να συναντήσω τη Μπέττυ Αρβανίτη»

Μετρά περίπου δέκα χρόνια στο θέατρο και είναι μια από τις νέες ηθοποιούς που ξεχωρίζει για το ήθος και τις ερμηνείες της επί σκηνής. Η Ελίνα Ρίζου συναντά για μια ακόμα φορά τον σκηνοθέτη  Δημήτρη Καραντζά στην παράσταση του έργου «Γυάλινος κόσμος» του Τεννεσί Ουίλιαμς που ανεβαίνει στο Θέατρο της οδού Κεφαλληνίας. Η ηθοποιός μιλάει για το έργο που είχε διαβάσει στο Γυμνάσιο, τη συνεργασία της με τη Μπέττυ Αρβανίτη και το ρόλο της Λώρα Γουίνγκφιλντ που ερμηνεύει.

«Δεν θυμάμαι ακριβώς να αποφασίζω να ασχοληθώ με το επάγγελμα του ηθοποιού, πιθανότητα το είχα απωθήσει. Πάντως δεν ήμουν καθόλου παιδί προσανατολισμένο σε κάτι εξωστρεφές» λέει η Ελίνα Ρίζου. «Ξεκίνησα να σπουδάζω Ψυχολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, αλλά ήδη ήταν καθαρό ότι χρειαζόμουν κάτι που δεν το είχα βρει. Δηλαδή ξεκίνησα να σπουδάζω ψυχολογία ακριβώς για να δω και λίγο τι μου γίνεται. Αυτό που μου άρεσε από παιδί ήταν να διαβάζω ιστορίες και να διεισδύω και να με παραενδιαφέρουν τα πρόσωπα και οι καταστάσεις. Οπότε αν μπορώ να βρω μια σύνδεση μάλλον από εκεί έγινε. Στα φοιτητικά χρόνια κάποια στιγμή αποφάσισα να παρακολουθήσω ένα σεμινάριο υποκριτικής, πιο πολύ νομίζω εκ των υστέρων, γιατί εκεί θεώρησα ότι μπορώ να περάσω το ίδιο καλά όπως περνούσα διαβάζοντας και ότι θα ήταν πιο κοντά σε ένα βιωματικό παιχνίδι ρόλων. Και από εκεί το ένα έφερε το άλλο. Κάπως έπιασα τον εαυτό μου να περιμένω την ημέρα που θα έκανα το σεμινάριο και έτσι έδωσα δειλά σε δραματική σχολή και μπήκα στην Ανώτερη Δραματική Σχολή Εμπρός-Θέατρο Εργαστήριο».

Η Ελίνα Ρίζου με τον Έκτορα Λιάτσο. (Φωτογραφίες: Eλίνα Γιουνανλή).

«Με τη βοήθεια της τύχης, των  συγκυριών και της προσωπικής δουλειάς κατάφερα να κάνω αρκετές παραστάσεις, εδώ και δέκα χρόνια που δουλεύω ως ηθοποιός και ζω από αυτήν τη δουλειά. Με κόπο αλλά ζω από αυτό. Είναι αρκετές φορές που έχουμε συνεργαστεί με τον Δημήτρη Καραντζά ήμασταν μαζί στη Σχολή, είναι φίλος μου από τότε που σπουδάζαμε και έχουμε κάνει αρκετές δουλειές μαζί, η πιο πρόσφατη ήταν το “Rob” στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και η πιο παλιά ο “Ιβάνοβ” του Τσέχωφ που έκανε ο Δημήτρης το 2009. Έχουμε δουλέψει επίσης στις παραστάσεις “Μικρός Εγιόλφ”, “Οδυσεβάχ”, “Θείος Βάνιας” σε συνσκηνοθεσία με τον Έκτορα Λυγίζο, “Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε” του Πιραντέλο, “Δωδέκατη Νύχτα”, “Ελένη”, “Τα κύματα”. Ναι, έχουμε κάνει αρκετές. Και τώρα αυτή η συνεργασία στο θέατρο της οδού Κεφαλληνίας είναι μεγάλη τύχη. Και το έργο και οι συνεργάτες σε αυτή την δουλειά. Σε αυτό το πρώτο σεμινάριο που είχα κάνει με την καθηγήτρια Άννα Μακράκη, μετέπειτα καθηγήτριά μου και στη σχολή, το πρώτο κείμενο που μου έδωσε να δουλέψω ήταν η Λώρα Γουίνγκφιλντ που ερμηνεύω και τώρα. Οπότε η πρώτη μου επαφή με τον ρόλο ήταν τότε. Το έργο το είχα διαβάσει στο Γυμνάσιο, γιατί είχα ακούσει για την παράσταση που είχε σκηνοθετήσει ο Δημήτρης Μαυρίκιος και παιζόταν στον Επάνω Όροφο του θεάτρου “Εμπρός”. Ο αδελφός μου όμως είχε πάει με το σχολείο του στην παράσταση αυτή και θυμάμαι την ημέρα που γύρισε σπίτι και μου είπε ότι είδε μια πολύ ωραία παράσταση, παράξενη και ωραία μου είχε πει τότε. Έτσι πήρα το κείμενο και το διάβασα. Τώρα εδώ αποκαλύφθηκε ένας κόσμος με το φίλτρο και την καθοδήγηση του Δημήτρη Καραντζά που συνδυάζει και τη βάση που έχει κάνει ο καθένας στο προσωπικό του διάβασμα, αλλά και μια άλλη απόπειρα στοχευόμενη πιο πολύ στη διαδικασία της μνήμης. Δηλαδή νομίζω πιο πολύ το κομμάτι που προβληματίζει αρκετά τον Δημήτρη και το καθοδηγεί έτσι και παραστασιακά, φωτίζει τον μηχανισμό της μνήμης για τους ήρωες».

Η Μπέττυ Αρβανίτη με τον Χάρη Φραγκούλη. (Φωτογραφίες: Eλίνα Γιουνανλή).

«Για το ρόλο μου τη Λώρα Γουίνγκφιλντ τα στοιχεία που έχουμε είναι ότι είναι 24 χρονών, δεν τα έχει καταφέρει με τον τρόπο που συνηθίζουμε να λέμε ότι κάποιος τα έχει καταφέρει, δεν έχει σπουδάσει κάτι, δεν δουλεύει, η κοινωνική της ζωή είναι ανύπαρκτη και η ερωτική της ζωή επίσης. Οπότε ξεκινάμε με αυτά τα δεδομένα και με ένα ανατομικό ελάττωμα που η ίδια έχει και που ο Τεννεσί Ουίλιαμς λέει ότι το έπαθε πιθανότατα από μια παιδική ασθένεια ίσως πολιομυελίτιδα. Ακολουθώντας τις οδηγίες του συγγραφέα, στο εισαγωγικό του σημείωμα παρακαλεί ο ίδιος ότι αυτό το ελάττωμα θα ήθελε σκηνικά απλώς να υπονοείται και όχι να τονίζεται, ίσως γιατί δεν θέλει να εξηγηθεί απλώς από μια κουτσαμάρα η αναπηρία της Λώρα και να δικαιολογήσει έτσι όλη την υπόλοιπη συμπεριφορά της. Με αυτά τα δεδομένα υπάρχει μια κοπέλα που πάντως για κάποιο λόγο έχει σφραγιστεί με την ιδιότητα μια ανάπηρης κοπέλας και έχει τον δικό της κόσμο, τον γυάλινο κόσμο και με αυτόν ασχολείται. Η δραστηριότητά της είναι μόνο μια συλλογή που έχει από γυάλινα ζωάκια τα οποία περικλείουν και συμβολίζουν όλη την περιοχή ασφάλειας που χρειάζεται, όλον τον εσωτερικό πλούτο που έχει και δεν καταφέρνει να μοιραστεί. Αυτό που χρειάστηκε να βρω, η δυσκολία και η πρόκληση για το  ρόλο, ήταν ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο που ακριβώς επειδή είναι εκτός κοινωνικής ζωής δεν έχει αναπτύξει συμπεριφορές. Οπότε χρειάστηκε και εγώ να με ελέγχω μονίμως. Και καθώς οι φράσεις μας έχουν και μια αντανακλαστική λειτουργία, τις έχουμε ξαναπεί νομίζω ότι αυτός ο άνθρωπος μιλάει εντελώς ειλικρινά με έναν πολύ πρώτο και πυρηνικό βαθμό και σαν Ελίνα χρειάστηκε να τον ψάξω. Η προσπάθεια όντως να μην παίζεις είναι κάτι πολύ δύσκολο, το οποίο  από την μια πλευρά σε χαλαρώνει και δεν σε αγχώνει, γιατί στην παράσταση δεν χρειάστηκε να μιμηθώ έναν τρόπο καθώς αυτή η κοπέλα δεν ήταν κάτι πολύ συγκεκριμένο, μια ανάπηρη, μια καθυστερημένη, από την άλλη μεριά σε βάζει στην πολύ προσωπική πρόκληση και που και εσύ δεν μιμείσαι και προσπαθείς όντως να βρεις την πρώτη στιγμή που γίνονται τα πράγματα. Τη διαφάνεια των συναισθημάτων ας πούμε».

Η Ελίνα Ρίζου με τον Χάρη Φραγκούλη. (Φωτογραφίες: Eλίνα Γιουνανλή).

«Το σκηνικό που έχει φτιάξει η Ελένη Μανωλοπούλου όπως και η μουσική του Κορνήλιου Σελαμσή έχουν πολύ βασικό ρόλο στη δραματουργία του έργου» συνεχίζει η Ελίνα Ρίζου. «Αυτό που έλεγα και πριν με τη μνήμη, η παράσταση προσπαθεί να το κυκλώσει από αυτή την πλευρά  και την θραυσματικότητα της μνήμης και πώς η μνήμη είναι αυτό που κατασκευάζουμε και άρα υπάρχει μια προφητικότητα μεν, ο Τομ που ερμηνεύει ο Χάρης Φραγκούλης κυρίως έχει αυτό το ρόλο του αφηγητή, είναι ο χαρακτήρας που πιο πολύ τραβάει το δρόμο της αφήγησης. Παρόλα αυτά η ίδια η μνήμη μας επισκέπτεται πολλές φορές με πράγματα που δεν τα περιμέναμε και μας εκπλήσσει. Οπότε σε αυτό το πλαίσιο το σκηνικό και η λειτουργία του πάντως είναι της σταδιακής και θραυσματικής αποκάλυψης της ολόκληρης εικόνας. Και η μουσική επίσης κυκλώνει την παράσταση από διάφορες πλευρές με έναν όμορφο τρόπο που δεν μπορώ να αποκαλύψω. Και η μουσική ακόμα μπορεί να σε εκπλήξει σε σχέση με το από πού ακούγεται κάθε φορά και συνοδεύει την εκάστοτε σκηνή. Είναι πολύ μεγάλη τύχη να συναντήσω όλους τους συνεργάτες και φυσικά τη Μπέττυ Αρβανίτη, η οποία είναι από τους πιο ανοιχτούς και νέους ανθρώπους που έχω γνωρίσει σε όλα τα επίπεδα με γενναιοδωρία σκηνική και εξωσκηνική. Και ο Χάρης Φραγκούλης και ο Έκτορας Λιάτσος που είναι της γενιάς μου είναι καταπληκτικοί ηθοποιοί και οι δύο που μου παρέχουν μεγάλη ασφάλεια την ώρα της παράστασης και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Νιώθω ότι και με τους τρεις υπάρχει η ανακουφιστική ασφάλεια ότι είμαστε μαζί και ότι και αν συμβεί το διαχειριζόμαστε ομαδικά. Είναι μια συνεργασία που όλοι όσοι συμμετείχαν από τη σκηνογράφο, τη βοηθό σκηνογράφου, τον φωτιστή, τον τεχνικό του θεάτρου και όλους όσους συμμετέχουν σε αυτή τη παράσταση και σε αυτό το θέατρο με συγκινούν με τη δοτικότητά τους».

Μαριλένα Θεοδωράκου

Πληροφορίες παράστασης

«Γυάλινος κόσμος» του Τεννεσί Ουίλιαμς

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς

Μετάφραση : Αντώνης Γαλέος
Σκηνικά : Ελένη Μανωλοπούλου

Boηθός σκηνογράφος: Βίκυ Πάντζιου
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Συνεργάτης στη δραματουργία: Θεοδώρα Καπράλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Γκέλυ Καλαμπάκα

Φωτογραφίες: Eλίνα Γιουνανλή

Παίζουν: Μπέττυ Αρβανίτη (Αμάντα Γουίνγκφιλντ), Χάρης Φραγκούλης (Τομ Γουίνγκφιλντ), Eλίνα Ρίζου (Λώρα Γουίνγκφιλντ), Έκτορας Λιάτσος (Τζιμ Ο΄ Κόννορ)

Πού: Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας (Σκηνή Μπέττυ Αρβανίτη), Κεφαλληνίας 18, Κυψέλη, τηλ. 210 8838727

Πότε: από 2 Νοεμβρίου 2018, και κάθε Τετάρτη στις 20.00, Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 20.00

Εισιτήρια: από 10 ευρώ έως 18 ευρώ