Ο Ιπποκράτης, η ομοιοπαθητική και η παράσταση «Hahnemann Vol.1» από την ομάδα Coeval I.

Ομοιοπαθητική και θέατρο; Γίνεται; Κι όμως γίνεται. Η Άννα Δανέζη και η Κωνσταντίνα Βισβιροπούλου, δηλαδή η ομάδα Coeval I., επιστρέφουν στην Ελλάδα μετά από δεκαεπτά χρόνια και ετοιμάζουν την παράσταση «Hahnemann Vol.1» η οποία πρόκειται να ανέβει στο Μπάγκειον Ξενοδοχείον στις αρχές του 2019. Το έργο φέρει στοιχεία και επιρροές από το μεταμοντέρνο θέατρο του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης και ευελπιστεί να καλέσει το κοινό της Αθήνας να γνωρίσει από κοντά την έννοια της Ομοιοπαθητικής και να εξάψει την περιέργεια όλων για την εν λόγω Ολιστική Θεραπεία.

Η αρχή, η ιδέα, ο ομάδα. «Γνωριστήκαμε στο Λονδίνο το 2000 σε ένα σπίτι που θα συγκατοικούσαμε. Στην πορεία διαπιστώσαμε πως εκτός από το γεγονός ότι γελούσαμε πολύ μαζί, είχαμε παρόμοια βιώματα από την παιδική και εφηβική μας ηλικία.Υπήρχε μια εύκολη συνεννόηση, η οποία μετά από λίγο καιρό γινόταν με τα μάτια. Μπήκε η μία στη ζωή της άλλης και αργότερα αρχίσαμε να δουλεύουμε μαζί και στα καλλιτεχνικά» λένε οι δύο φίλες και καλλιτέχνιδες οι οποίες μετρούν αρκετές συνεργασίες όπως με το Εθνικό Θέατρο και το Booze Cooperativa στην Αθήνα, με τα Θέατρο Οβάλ, Θέατρο Arcola, Hackney Showrooms, The Barbican Centre, Royal Stratford Theatre στο Λονδίνο, το Φεστιβάλ Fringe της Πράγας, το Φεστιβάλ Θεάτρου του Εδιμβούργου, κ.ά. «Έχουμε περάσει και οι δυο μας από δύσκολες καταστάσεις και η αλήθεια είναι πως αυτό μας έχει δώσει πλούτο έμπνευσης πάνω στη δουλειά μας. Θα λέγαμε κυριολεκτικά πως έχουμε περάσει “δια πυρός και σιδήρου”, όσο να πεις αυτό δένει τους ανθρώπους. Η ιδέα για την Coeval I προέκυψε μέσα από την έμπνευση που έχουμε πάρει από το διαδραστικό θέατρο. Θέλουμε να επικοινωνήσουμε τη σημασία που έχει για τον θεατή: να είναι ενεργό μέλος της παράστασης ίσως και με τον πιο ανάρμοστο προκλητικό τρόπο. Έτσι χωρίς να ξέρει τι τον περιμένει να αφεθεί στην έκφραση της στιγμής και να το βιώσει ακόμα πιο έντονα. Το όνομα της ομάδας μας κρύβει έναν κωδικό. “Coeval” σημαίνει συνομήλικος. Στην δική μας περίπτωση όμως Coeval είναι αυτός που στέκεται δίπλα σου στα δύσκολα. Είναι το άτομο που σε εμπιστεύεται γιατί σε “βλέπει”, όχι γιατί έχεις ένα πολύ ωραίο βιογραφικό ή γιατί ξέρεις τον ένα και τον τάδε. Είναι εκείνο το άτομο, που κάθεται δίπλα σου όταν δεν είναι τίποτα με το μέρος σου και μαζί σου δείχνει την επιμονή του σε ένα κοινό όραμα. Coeval μπορείς να λέγεσαι όταν είναι πέντε το πρωί, και μαζί με τον Coeval σου φτιάχνετε ένα βιντεάκι, χωρίς κανένας να ξέρει editing, ή να έχει το σούπερ υπολογιστή, να πρέπει μετά να πάτε για δουλειά σε ένα καφέ, ή το παιδί σχολείο, να παραδώσετε το βιντεάκι, φορώντας δεκαπέντε σκουφιά για το κρύο, λεωφορεία, τρένα, ομπρέλες κ.τ.λ. Τώρα που το σκεφτόμαστε COEVAL μάλλον σημαίνει ΦΙΛΟΣ».

Για την παράσταση «Hahnemann Vol.1». «Ο Samuel Hahnemann ήταν ένας Γερμανός γιατρός, ο πρώτος άνθρωπος που έκανε πράξη τη θεωρεία του Ιπποκράτη “Τα όμοια τοις ομοίοις εισίν ιάματα” που σήμερα ονομάζεται Ομοιοπαθητική» λέει η Άννα Δανέζη που υπογράφει τη σύλληψη της ιδέας και τη σκηνοθεσία της παράστασης. «Η ομοιοπαθητική ιατρική βασίζεται στη θεωρία τα όμοια θεραπεύουν τα όμοια τους, κάτι το οποίο εγώ η ίδια ως Ομοιοπαθητικός αλλά και η Κωνσταντίνα ως θεραπευόμενη μέσω της Ομοιοπαθητικής, νιώσαμε πως έχει βαθιές ρίζες στον κόσμο του θεάτρου και των τεχνών. Η θεωρεία της Αριστοτέλειας κάθαρσης σχετίζεται με το νόμο της Ομοιοπαθητικής. Το Όμοιο Πάθος είναι εκείνο που ο θεατής μπορεί και νιώθει για τον ηθοποιό που υποδύεται μπροστά του. Το κοινό συναισθάνεται, συμπάσχει για την ιστορία που βλέπει και για τα συναισθήματα που αναδύονται από τους ηθοποιούς, τα οποία έρχονται από το συγγραφέα και φιλτράρονται μέσω του σκηνοθέτη. Εγώ κλαίω για αυτό που συμβαίνει σε σένα μόνο και μόνο γιατί μπορώ κι εγώ να το νιώσω, το ίδιο, το παρόμοιο, το όμοιο. Η Θεατρική κάθαρση έρχεται από αυτή την ιδιότητα του ανθρώπου, και είναι άκρως θεραπευτική. Στο έργο μας το κοινό καλείται να βρει σε ποιόν τύπο Ομοιοπαθητικής Ιδιοσυγκρασίας μοιάζει, και με ποιόν μπόρεσε να συναισθανθεί περισσότερο».

Η υπόθεση του έργου. «Στην υπόθεση του έργου “Hahnemann Vol.1” βλέπουμε πώς μερικές από τις Ομοιοπαθητικές Ιδιοσυγκρασίες αντιδρούν σε μία συγκεκριμένη συνθήκη: τη συνθήκη της απιστίας» εξηγεί η Άννα Δανέζη. «Η ιστορία ξεκινά όταν η Νέλλη καταλαβαίνει πως ο Άρης, την απατά. Στην ιστορία το κοινό είναι ενεργό και σημαντικό για την εξέλιξη της υπόθεσης. Το έργο είναι βασισμένο στην ιστορία του Mike Bartlett “Doctor Foster”. Μέσα από την υπόθεση εξετάζουμε τις διαφορές των χαρακτηριστικών των διάφορων Ομοιοπαθητικών μεταξύ τους, δείχνοντας την ιστορία τρεις φορές με εντελώς διαφορετική εξέλιξη. Το κοινό θα έχει την ευκαιρία να ταυτιστεί με τους ρόλους και να συμμετάσχει ενεργά στη υπόθεση, ακολουθώντας μεθόδους του Βραζιλιάνου συγγραφέα και σκηνοθέτη του θεάτρου Augusto Boal. Τόσο εγώ όσο και η Κωνσταντίνα έχουμε επηρεαστεί πάρα πολύ από την υπόθεση της εν λόγω παράστασης, σε βαθμό που δεν μιλάμε για κάτι άλλο. Πιστεύουμε πως τα κοντινά μας άτομα ίσως να έχουν φρίξει να ακούνε για αυτό το έργο συνέχεια. Το έχουμε αγαπήσει το Hahnemann, σαν να είναι κάποιο υπαρκτό πρόσωπο. Έχουμε σταθεί πολύ τυχερές και έχουμε συναντήσει άτομα τα οποία θέλουν να μας βοηθήσουν, αυτό γίνεται συνέχεια, σε καθημερινή βάση, απλόχερα και γενναιόδωρα. Μας κάνει και χαμογελάμε αυτή η διαδικασία έτσι ώστε να μην χάνουμε τον ύπνο μας. Για κάποιο μαγικό λόγο γνωρίζουμε φωτεινά, θετικά, ανοιχτόμυαλα, άτομα έτοιμα να ορμίσουν μαζί μας στη δημιουργία και πιστεύουμε πως αυτό ίσως να οφείλεται και στην ευεργετική ιδιότητα που έχει η ομοιοπαθητική στους ανθρώπους».

Bios, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Τempus Verum και Μπάγκειον. «Στο Bios κάναμε ένα θεατρικό εργαστήρι με σκοπό να βρούμε ηθοποιούς και καλλιτέχνες να δουλέψουμε σαν ομάδα» λένε οι δύο συνεργάτιδες. «Ψάχναμε δηλαδή κι άλλους Coeval. Φυσικά και βρήκαμε και αυτό είναι υπέροχο. Δουλέψαμε με άτομα που αμέσως χώθηκαν στα δύσκολα και ήταν σαν να δούλευαν μαζί από χρόνια. Μας εμπιστεύτηκαν και αφέθηκαν να δημιουργήσουν χορευτικά και υποκριτικά πολύ όμορφα και αληθινά θαυματάκια. Μερικοί μας ακολούθησαν στο Tempus Verum – Εν Αθήναις, όπου τον Ιούνιο δείξαμε ένα μέρος της παράστασής μας. Στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών κάνουμε πρόβες, μαζί με τη Μαρλένε Καμίνσκι και τον Αργύρη Γκαγκάνη, δύο ηθοποιούς με μεγάλο ταλέντο και καλλιτεχνικό ήθος. Το Μπάγκειον είναι όνειρο και για τις δυό μας, γιατί ξέρουμε πως είναι το καταλληλότερο μέρος για το “Hahnemann”. Το μέρος κρύβει τόση ιστορία και ομορφιά που ως επισκέπτης συγκινείσαι με το που περάσεις το κατώφλι του».

Τα επόμενα σχέδια της ομάδας Coeval I.. «Στα σχέδια μας εμπεριέχονται θεατρικά εργαστήρια με το ΘΕΑΜΑ, την ΑΝΑΣΑ και το Solidarity Now. Είμαστε προσχολημένοι στον σχεδιασμό της παράστασης που θα πραγματοποιηθεί πολύ πιθανόν τον Ιανουάριο του 2019. Οι ώρες προβών είναι πολλές και ευτυχώς υποστηρίζονται από το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Το βασικό μας σχέδιο είναι να χτίσουμε μία σταθερή, γερή, δεμένη θεατρική ομάδα που να έχει όραμα για το μεταμοντέρνο θέατρο. Οι δύο μας νιώθουμε τόσο ευγνώμων που είμαστε στην Αθήνα, μετά από 17 χρόνια απουσίας. Απολαμβάνουμε την αποδοχή και ευγένεια που δεχόμαστε από τους γύρω μας. Επίσης έχουμε βάλει στοίχημα να ερωτευόμαστε όλη την διαδικασία και όλες τις στιγμές του έργου, και όχι να εστιάζουμε μόνο στο αποτέλεσμα. Αυτό ίσως να είναι το μυστικό για μια επιτυχημένη προσπάθεια, και φυσικά οι Coeval, όσοι πιο πολλοί τόσο πιο καλά».

Μαριλένα Θεοδωράκου

Info

«Hahnemann Vol. 1» από την ομάδα Coeval I

Σύλληψη ιδέας- σκηνοθεσία: Άννα Δανέζη

Σκηνογραφία: Κωνσταντίνα Βισβιροποπούλου

Παίζουν: Μαρλένε Καμίνσκι, Αργύρης Γκαγκάνης

Χώρος: Μπάγκειον Ξενοδοχείον (Ιανουάριος 2019)

Περισσότερες λεπτομέρειες στην ιστοσελίδα https://remediesplay.wixsite.com/hahnemann