«Γαβριέλλας rock»: μια υπαίθρια παράσταση στο Λόφο του Στρέφη

«Καλοκαιρινό απόγευμα. Λόφος του Στρέφη. Πεζόδρομος, οδού Ανεξαρτησίας. Ένας άνδρας κοιτάζει ανάμεσα από ένα γήπεδο μπάσκετ να δεσπόζει απέναντι, ένας μεγάλος βράχος, δυνατός ακέραιος. Στις παρυφές του βράχου και λίγο αριστερά του ένα χωμάτινο επικλινές μονοπάτι και εκεί ένας ταυρομάχος, μάχεται να γκρεμίσει τον βράχο. Μια φαντασίωση παραζάλη που θα τον οδηγήσει σε μια σημαντική αποκάλυψη για τον εαυτό του…».

Τα παραπάνω λόγια είναι μια σύντομη περιγραφή της χορογράφου και ερμηνεύτριας Ειρήνης Αλεξίου για αυτό που πρόκειται να παρακολουθήσουν όσοι βρεθούν στην υπαίθρια παράσταση του UrbanDig Project με τίτλο «Γαβριέλλας rock» η οποία παρουσιάζεται από την Ομάδα «όχι παίζουμε» σε σκηνοθεσία Γιώργου Σαχίνη. Η ανεξιχνίαστη δολοφονία το 1991 της Γαβριέλλας Ουσάκοβα, της εμβληματικής ιερόδουλης των Εξαρχείων, γίνεται η αφορμή για μια πρωτότυπη παράσταση μουσικής, λόγου και χορού στο Λόφο του Στρέφη.

Θα θέλατε να μας πείτε γιατί επιλέξατε να πείτε την ιστορία της Γαβριέλλας Ουσάκοβα μέσω της συγκεκριμένης perfomance;

«H performance “Γαβριέλλας rock” εμπνέεται από εμβληματικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας της Γαβριέλλας Ουσάκοβα και δεν καταπιάνεται με τη νωπή ιστορία της ζωής της. Παρόλο που βλέπουμε την παράσταση μέσα από το μυαλό ενός κατασκευασμένου δολοφόνου, δεν είναι μια παράσταση που προσπαθεί να προσεγγίσει τον αληθινό δολοφόνο της Γαβριέλλας και κυρίως δεν ενδιαφέρεται να μιλήσει για τη δολοφονία της καθεαυτή. Η δολοφονία γίνεται αφορμή για να δομηθεί μια αλληγορία, που προβάλλει τη δυναμική στάση της Γαβριέλλας απέναντι στη ρευστότητα της ζωής και τους δικούς μας σύγχρονους φόβους, που μετατρέπουν τη συμπεριφορά μας σε αδηφάγο ανάγκη άσκησης  ελέγχου και επιβολής. Η Γαβριέλλα έλεγε, “πάσα προσφορά δεκτή”. Μέσα σε αυτήν την φράση έκλεινε όλη τη θετική της στάση προς τη ρευστότητα της ζωής που την αφομοίωνε χωρίς φόβο και την αποδεχόταν. Έκανε κατάλληλες αλλαγές διαχείρισης και πρόσληψης των γεγονότων. Κρατούσε πάντα ανέπαφο το πάθος για ζωή και ζωή ωραία. Η ίδια ασκούσε έλεγχο στη ζωή της, με τέτοιον τρόπο, ώστε να σκέφτεται και να πράττει στα πλαίσια μιας δομημένης συνειδητότητας. Χωρίς προσπάθεια επιβολής στους άλλους. Κρατούσε το ακέραιο της προσωπικότητας κάνοντας μια βασική αποδοχή, ότι υπάρχουν πράγματα που δεν μπορεί να ελέγξει ή την υπερβαίνουν ή εξαρτώνται από τυχαία συγκυρία ή είναι μια νομοτέλεια που δεν μπορεί να αποφύγει πια. Διανύουμε μια περίοδο που η “μάτσο” κουλτούρα προσπαθεί να επιβάλλει γραφή στην ιστορία των ζωών μας. Αυτό το μάτσο δεν έχει να κάνει με το ρωμαλέο, το θυμώδες και την αντίσταση, ακόμη κι αν φαίνεται έτσι. Σχετίζεται με το εγωκεντρικό, με μια βαθιά ανασφάλεια διαχείρισης της ζωής και της ρευστότητάς της και με τη μικρότητα που προσπαθεί να κρύψει το γελοίο λαϊκίστικων μεθόδων».

Πώς συνδυάζεται η ιστορία της  με τη μουσική, το λόγο και το χορό;

«Η Ομάδα “Όχι Παίζουμε” έχει δύο βασικά χαρακτηριστικά. Το ένα έχει να κάνει με την πλατφόρμα UrbanDigProject, αφορά στο site specific των παραστάσεων και στη δράση σε γειτονιές ή ιδιαίτερες περιοχές του αστικού ιστού, με εμπλοκή της τοπικής κοινότητας. Το άλλο έχει να κάνει με τη βαρυσήμαντη συνάντηση και συνομιλία των τεχνών του Θεάτρου, του χορού της μουσικής και της εικόνας για τη σύνθεση της τελικής καλλιτεχνικής πράξης. Στην performance “Γαβριέλλας rock”, η μουσική, ο λόγος και ο χορός συνδυάζονται με μια ένταση παραπάνω. Από την αρχή του έργου, επιθυμούμε να εισαγάγουμε τον θεατή σ’ ένα ηχοτοπίο – ψυχοτοπίο μέσα στο μυαλό ενός κατασκευασμένου δολοφόνου. Το ψυχοτοπίο αυτό ενισχύει μια εικόνα πολύ γνώριμη και καθημερινή αθλοπαιδίας στην πόλη. Ένα υπαίθριο γήπεδο μπάσκετ που παρεμβάλλεται στη δράση της performance. Τα όρια του πραγματικού και του φαντασιακού γίνονται ρευστά με σκοπό τη μεταφορά».

Γιατί επιλέξατε να γίνει στο λόφο του Στρέφη, πόσο διαφορετικά συμμετέχει το κοινό σε μια υπαίθρια παράσταση;

«Η Γέλλα Ουσάκοβα ζούσε στα Εξάρχεια και συγκεκριμένα στη Νεάπολη, στην οδό Μάρκου Ευγενικού. Το γεγονός αυτό μας έστρεψε στα Εξάρχεια και από εκεί οδηγηθήκαμε στο λόφο του Στρέφη επειδή αρχικά, αναζητούσαμε τον χώρο που θα χωροποιούσε τη μεταφορά της ιδέας του ελεύθερου χρόνου και τις ασυνέχειές του, σ‘ ένα τοπίο στην πόλη που μπορεί να γίνει τόπος κοινής βούλησης και συνάντησης πολιτών. Η αναζήτηση κατάλληλου τόπου που μπορεί να φιλοξενήσει πράξεις ελεύθερου χρόνου, προέκυψε από τη φράση και στάση της Γαβριέλλας, “έχω χρόνο”. Θέλαμε να βρούμε έναν τόπο που να μπορεί να αντισταθεί στο δίπολο εργασιακός χρόνος- ελεύθερος χρόνος, πόλη-εξοχή, σύμβαση-απόδραση κ. ά. Να μπορεί να γεφυρώνει τα αντίθετα με μια απορροφητική δύναμη αντίστοιχη της Γαβριέλλας. Ο λόφος του Στρέφη προφανώς εξέχει ελαφρώς ως λόφος αλλά δεν αποκόβεται από τον ιστό της πόλης. Βρίσκεται σε απόσταση διασκελισμού από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας και δίνει μια ανάταση στη γειτονιά των Εξαρχείων αν και εγκαταλειμμένος αρκετά στις μέρες μας. Παραστάσεις σε υπαίθριο χώρο προφανώς ευαισθητοποιούν διαφορετικά το θεατή καθώς από τη μια προσφέρουν το ανοικτό με μια αίσθηση ελευθερίας και εμπεριέχουν το ανεξέλεγκτο το ασχεδίαστο, που μπορεί να ενισχύσει ή να γίνει επικίνδυνος παράγοντας για μια παράσταση. Ο υπαίθριος χώρος, έχει μια αναμέτρηση και μια γοητεία με το τυχαίο και το ρευστό του τόπου και των δυναμικών του».

Να σας ρωτήσω για την έννοια της απόδρασης και την παροιμιώδη φράση της Γαβριέλλας Ουσάκοβα «προπαντός, δε βιάζομαι»;

«Η φράση της Γαβριέλλας “προπαντώς δε βιάζομαι, έχω χρόνο” γίνεται εμβληματική επειδή συγχωνεύει την έννοια της απόδρασης. Απόδραση από τα δίπολα και τα αντίθετα που εύκολα εγκλωβιζόμαστε και αφήνουμε τη ζωή να μας προσπεράσει μέσα σε πάλη, αντίσταση και ολίσθηση. Απόδραση από παγιωμένες απόψεις που καλά κρατούν ο φόβος, η συνήθεια, και αρχετυπικές δομές εξουσίας, όπως ο παραδιδόμενος τρόπος ζωής από τους προκατόχους, οικογένεια, κοινωνία και νοοτροπία Δυτικού πολιτισμού».

Μαριλένα Θεοδωράκου

Info

«Γαβριέλλας rock»

Από την Ομάδα «όχι παίζουμε»

Σκηνοθεσία: Γιώργος Σαχίνης

Χορογραφία: Ειρήνη Αλεξίου

Κείμενο: Παναγιώτα Πανταζή

Σκηνογραφία: Άννα Μαγουλιώτη

Κατασκευή Kοστουμιού Ειρήνης Αλεξίου: Φρόσω Σενδόνα
Μουσική επιμέλεια, Κλαρίνο: Λεονάρδος Μπατής

Βοηθός Χορογράφου: Δήμητρα Παπουρτζή

Βίντεο: Γιώργος Γκουνέζος

Φωτογραφίες: Irina Vosgerau

Ερμηνεύουν: Ειρήνη Αλεξίου, Λεονάρδος Μπατής, Γιώργος Σαχίνης

Αφετηρία*: οδός Πετσόβου 12, ισόγειο, λόφος Στρέφη.

Τηλέφωνο Κρατήσεων:  6985 069300

Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή
1-2-3, 8-9-10, 15-16-17 Ιουνίου στις 19.00

Διάρκεια: 75 λεπτά

Εισιτήρια: 8 ευρώ, φοιτητικό/ανέργων 5 ευρώ

*Η εισαγωγή της παράστασης είναι περιπατητική. Υπάρχει πρόβλεψη για άτομα με δυσκολία βάδισης.

Η παράσταση Γαβριέλλας rock επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Η Ειρήνη Αλεξίου υπογράφει τη χορογραφία και ερμηνεύει στην performance «Γαβριέλλας rock».