«Ο Ναυτικός» στο Skrow Theater
8 Μαΐου 2018
Οι «Βορεάδες» στο Θέατρο Πόρτα
10 Μαΐου 2018Με αφορμή το θεατρικό project «Ο Γιος μου…» η Κατερίνα Πολυχρονοπούλου σκηνοθετεί την παράσταση «Βασιλική Τριανταφύλλου: Αχ, Γιάννη μ’!» που παρουσιάζεται στον Πολυχώρο Vault. Πρόκειται για τον τέταρτο από τους επτά συνολικά μονολόγους όπου επτά σκηνοθέτες ετοιμάζουν επτά παραστάσεις, στηριγμένες πάνω σε επτά βιογραφίες (Καβάφης, Μάντζαρος, Σολωμός, Συγγρός, Μακρυγιάννης, Ψυχάρης, Μέγας Αλέξανδρος).
«Αφορμή για την παράσταση ήταν η ιδέα του Δημήτρη Καρατζιά και του Μάνου Αντωνιάδη του φιλόξενου χώρου Vault, που έχει τίτλο “Ο Γιος μου…” και αφορά σε βιογραφίες μανάδων, που γέννησαν γιους, οι οποίοι διέπρεψαν με το έργο τους στο χώρο της τέχνης, της επιστήμης ή της πολιτικής» λέει η σκηνοθέτις. «Μια γυναικεία ματιά, ένα ταξίδι στην ιστορία και την παράδοσή μας. Με μεγάλη χαρά ανταποκρίθηκα στην πρόσκληση να συμμετάσχω σ’ αυτή την εξαιρετική ιδέα. Μάλιστα, στην εφηβική μου ηλικία, είχα αποκτήσει ένα δίσκο με τον Κατράκη να διαβάζει αποσπάσματα από τα Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη. Μπορώ να πω ότι αυτόν τον δίσκο τον άκουγα πολύ συχνά. Με ενδιέφερε πολύ η γλώσσα των Απομνημονευμάτων. Τα μελέτησα αργότερα κι έτσι ήταν μεγάλη η πρόκληση να ασχοληθώ με τη μητέρα μιας προσωπικότητας που με είχε απασχολήσει και γοητεύσει παλαιότερα».
Ο Γιάννης Μακρυγιάννης γεννήθηκε το 1797-’98 στο Αβορίτι της Δωρίδας. Ήταν ενός έτους, όταν δολοφονήθηκε ο πατέρας του, Δημήτρης Τριανταφύλλου, από τους Τούρκους. Ο Γιάννης, ονομάστηκε αργότερα Μακρυγιάννης για το ψηλό του ανάστημα. Άρχισε να γράφει τα Απομνημονεύματά του το 1829, ένα μνημείο λόγου και ιστορίας.
«Στην παράσταση επισημαίνονται οι ομοιότητες, καθιστώντας το έργο του Γιώργου Μεσολογγίτη διαχρονικό και ταυτόχρονα πολύ επίκαιρο» σημειώνει η Κατερίνα Πολυχρονοπούλου.(Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου).
«Με συγκινεί ιδιαίτερα η σκηνή όπου η μητέρα τραγουδάει τους στίχους του Μακρυγιάννη, στην εξαιρετική σύνθεση του Σταύρου Τσουμάνη και τη λιτή και ουσιαστική κινησιολογία της Αναστασίας Γεωργαλά. Κάθε φορά που τη βλέπω, ερμηνευμένη μοναδικά από την Ευγενία Αποστόλου, συγκινούμαι βαθιά. Και η στιγμή που η μητέρα, θυμάται τα λόγια του γιου της, ο οποίος συνειδητοποιεί τη δύναμη της παιδείας, της μόρφωσης: «…Ό,τι πιο σπουδαίο πράμα τα γράμματα, η μόρφωση, να μη σε κοροϊδεύουν. Να δώσει να ’ρθει μια μέρα σ’ αυτό τον τόπο, που ο κόσμος θα ’ναι μορφωμένος και δεν θα μπορούν να κοροϊδεύουν τους ανθρώπους». Η Ευγενία Αποστόλου είναι μια ηθοποιός από τις πολύ σημαντικές που έχουμε αυτή τη στιγμή. Μια ηθοποιός που δημιουργεί και φέρει κόσμους στη σκηνή. Που δεν παίζει το ρόλο αλλά γίνεται ο ρόλος. Είχαμε συνεργαστεί κι άλλες φορές κι έτσι, όταν αποφασίστηκε ότι θα γίνει αυτή η παράσταση την σκέφτηκα αμέσως. Κι έτσι ανακαλύψαμε μαζί αυτή τη γυναίκα, για την οποία έχουμε ελάχιστα στοιχεία, από σκόρπιες πληροφορίες και από όσα αναφέρει ο ίδιος ο Μακρυγιάννης. Άλλωστε μας ενδιέφερε η ιστορική ακρίβεια. Μέσα από μια πολύ δημιουργική συνομιλία και έχοντας έναν κώδικα επικοινωνίας, δημιουργήσαμε τη Βασιλική Τριανταφύλλου. Πιστεύω ότι ήταν μια ευτυχής συγκυρία η συνάντησή μας με τον Γιάννη Μακρυγιάννη».
Ο Μακρυγιάννης γεννήθηκε το 1797-’98 στο Αβορίτι της Δωρίδας. Ήταν ενός έτους, όταν δολοφονήθηκε ο πατέρας του, Δημήτρης Τριανταφύλλου, από τους Τούρκους. Ο Γιάννης, ονομάστηκε αργότερα Μακρυγιάννης για το ψηλό του ανάστημα. Η μάνα του, η Βασιλική, φτωχή αγρότισσα, τον είχε γεννήσει επιστρέφοντας από το χωράφι στο σπίτι. Αναγκάστηκε να φύγει στη Λειβαδιά. Επτά ετών μπήκε υπηρέτης. Αργότερα, τον έστειλαν υπηρέτη στην Άρτα, στο σπίτι του Θανάση Λιδωρίκη. Εκεί, επιδόθηκε στο εμπόριο. Χάρη στην εργατικότητά του κατάφερε να αποκτήσει σημαντική περιουσία. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Ενώ διαρκούσε ο αγώνας των Ελλήνων κατά των Τούρκων, άρχισε ο εσωτερικός διχασμός που κατέληξε σε εμφύλιο πόλεμο με οδυνηρές συνέπειες για την επαναστατημένη Ελλάδα.
«Η ιστορία επαναλαμβάνεται με ανατριχιαστικές ομοιότητες τις περισσότερες φορές» συνεχίζει η Κατερίνα Πολυχρονοπούλου. «Ανά τακτά χρονικά διαστήματα έχουμε στη χώρα μας Αγώνα για την Ελευθερία, εμφύλιο και ξένη κυριαρχία. Μαζί με μια χρεοκοπία. Τώρα πώς γίνεται διαρκώς αυτό; Όταν δεν αλλάζουν σε βάθος οι νοοτροπίες, οι συνήθειες, οι πολιτικές, τα θέματα είναι απολύτως επίκαιρα. Στην παράσταση επισημαίνονται οι ομοιότητες, καθιστώντας το έργο του Γιώργου Μεσολογγίτη διαχρονικό και ταυτόχρονα πολύ επίκαιρο. Και μάλιστα, για την εποχή που διανύουμε, καθίσταται ιδιαίτερα ενδιαφέρον, γιατί όταν γνωρίζεις και αναγνωρίζεις την ταυτότητα του τόπου σου και της φυλής σου, μπορείς καλύτερα να εμβαθύνεις και στην προσωπική σου ταυτότητα».
Μαριλένα Θεοδωράκου
Info
«Βασιλική Τριανταφύλλου: Αχ! Γιάννη μ’» – «Ο γιος μου Γιάννης Μακρυγιάννης»
Κείμενο: Γιώργος Μεσολογγίτης
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Πολυχρονοπούλου
Σκηνικά – Κοστούμια: Κατερίνα Καμπανέλλη
Μουσική: Σταύρος Τσουμάνης
Κινησιολογία: Αναστασία Γεωργαλά
Σχεδιασμός Φωτισμού: Άκης Σαμόλης
Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Trailer: Αινείας Τζόπη
Βοηθός σκηνοθέτη: Δανάη Πολυχρονοπούλου
Κλαρίνο έπαιξε ο Διονύσης Θεοδώσης
Ερμηνεία: Ευγενία Αποστόλου
Πολυχώρος Vault
Μελενίκου 26, Γκάζι, Βοτανικός, τηλ. 213 0356472 και 6949 534889
Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21.00
Έως 31 Μαΐου 2018
Η Κατερίνα Πολυχρονοπούλου σκηνοθετεί το μονόλογο που έγραψε ο Γιώργος Μεσσολογγίτης για τη Βασιλική Τριανταφύλλου (μητέρα του Γιάννη Μακρυγιάννη).
