«Το δόντι του Καρχαρία» στο Μπάγκειον Ξενοδοχείο

Sharing is caring!

Στο ιστορικό ξενοδοχείο «Μπάγκειον» της Ομόνοιας ανεβαίνει η παράσταση «Το δόντι του Καρχαρία» που σκηνοθετεί η Ζωή Δρακοπούλου. Τρεις άνδρες «φοράνε» το πρόσωπο μιας γυναίκας και μέσα από μια ιδιότυπη γιορτή ζώων και ανθρώπων «κολυμπούν» στη θάλασσα που δημιουργείται από την αιώνια πάλη των δυο φύλων.

«Τη νουβέλα της Έλενας Ακανθιάς στην οποία είναι βασισμένη η παράσταση τη διάβασα πέρυσι σε ένα από τα ταξίδια μου, όπου η τύχη με έφερε να γνωρίσω τη συγγραφέα. Θυμάμαι ακόμα εκείνο το μεσημέρι που διάβασα το κείμενο για πρώτη φορά. Απνευστί. Η αίσθηση που μου άφησε τελειώνοντάς το ήταν αυτή που με έκανε να πάρω την απόφαση να το σκηνοθετήσω. Δεν ήταν μόνο η γραφή, η πυκνότητα του κειμένου και η ευφάνταστη πλοκή. Πάνω απ’ όλα ήταν, ότι αυτό το κείμενο γράφτηκε με κόστος, ήταν αναγκαίο να ειπωθεί, να γεννηθεί… Αυτή η πηγαία έκφραση, δεν μπορούσε να με αφήσει ασυγκίνητη. Είναι ένα κείμενο σύγχρονο, δυναμικό, με πάρα πολλά επίπεδα, που με δονεί ακόμα κάθε φορά που το ακούω. Είναι μια κραυγή απέναντι σε όλα αυτά που αντιμετωπίζουμε καθημερινά» λέει η σκηνοθέτις.

Το Μπάγκειον

«Από τα πρώτα χρόνια της Δραματικής Σχολής “Αρχή” της Νέλλης Καρρά, είχα την επιθυμία να παίξω και να δημιουργήσω παραστάσεις έξω από τα κλειστά όρια ενός τυπικού θεάτρου, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω την αναγκαιότητα του. Έτσι, η τύχη με έφερε, αμέσως μετά τη Δραματική Σχολή, στην ευτυχή θέση να συνεργαστώ με τους Nomades Artcore, μια ομάδα από αξιόλογους καλλιτέχνες που κάνουν projects σε εγκαταλελειμμένους χώρους. Αυτή ήταν η αρχική εμπειρία μου σε χώρους σαν το Μπάγκειον, που κουβαλούν στους τοίχους τους αναμνήσεις και ιστορίες. Περνώντας πολύ συχνά από την Ομόνοια πάντα παρατηρούσα αυτά τα κτήρια, να δεσπόζουν αγέρωχα και μόνα πάνω από την πλατεία. Αυτό είναι, σκέφτηκα. Αυτό έψαχνα για “Το δόντι του Καρχαρία”. Έτσι, η πρώτη επαφή με το Ίδρυμα Μπάγκειον έγινε τον Δεκέμβρη του 2017. Εδώ θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Φίλιππο Δραγούμη, ο οποίος από την πρώτη στιγμή ήταν θετικός και υποστηρικτικός. Μπαίνοντας μέσα στον χώρο του Μπάγκειον, είχα από την πρώτη στιγμή την αίσθηση, ότι ο χώρος με επέλεξε και όχι εγώ αυτόν, και είναι μεγάλη μου τιμή. Ένας ιστορικός χώρος, με την μνήμη να τριγυρνά στους διαδρόμους, τα ποιήματα και τα τραγούδια να ακούγονται ακόμα από τα υπόγεια όπου βρισκόταν το γνωστό καφενείο εκείνης της εποχής, το οποίο φιλοξενούσε λογοτέχνες, ποιητές (Βάρναλη, Λαπαθιώτη), διανοούμενους αλλά και ρεμπέτες όπως τον Βαμβακάρη. Όπως αναφέρει και ο Ορέστης Λάσκος στο ποίημά του,

Το Μπάγκειον,

“Κάτω απ’ τα τόξα του υπογείου με τις τεφρές σκιές των,

και μες στην κούφια ατμόσφαιρα που μια σιγή αντηχεί,

της Κοινωνίας οι άχρηστοι κηφήνες, μοναχοί,

στο περιθώριον της ζωής διαγράφουν τις τροχιές των”.

Είναι ένας χώρος μαγικός και χαίρομαι πολύ που κι εμείς με την σειρά μας, οι Νέοι της Κοινωνίας άχρηστοι κηφήνες, θα αναμετρηθούμε μαζί του και θα διαγράψουμε τις τροχιές μας».

Mητρότητα, οικογένεια, πατρίδα

«Με απασχολεί πολύ η έννοια των ταυτοτήτων και τι είναι αυτό που μας προσδιορίζει με την γέννησή μας. Όλα αυτά λοιπόν που μας φορούν σαν ταυτότητες, μας ακολουθούν σε όλη μας την ζωή» συνεχίζει η Ζωή Δρακοπούλου. «Γεννιόμαστε και το πρώτο πράγμα που αναγράφεται πάνω μας είναι το φύλο. Φαίνεται απλό και αυτονόητο αρχικά. Αλλά τι συμβαίνει όταν αυτό το φύλο αρχίζει και σε καθορίζει σε όλη σου τη ζωή; Τι σημαίνει τώρα το 2018 να είσαι γυναίκα ή άνδρας; Δεν μιλάω μόνο  για τον Ελλαδικό χώρο αλλά γενικότερα στον κόσμο. Πόσο ιερά είναι τα ανθρώπινα κατασκευάσματα όπως η οικογένεια, η πατρίδα και η μητρότητα και τι συνεπάγεται η σύγκρουση με αυτά; Τι συμβαίνει στα άτομα που βγαίνουν έξω από τον κοινωνικό κλοιό; Τι κόστος υπάρχει σε αυτούς που εναντιώνονται; Αυτά είναι κάποια από τα ερωτήματα που ήρθα αντιμέτωπη και εύχομαι ο καθένας μέσα από την παράσταση να αναρωτηθεί, και ποιος ξέρει, να δώσει τη δική του απάντηση».

Οι θεατές

«Συμπληρώνουν με την παρουσία τους τη δομή της παράστασης. Δεν υπάρχει η συνθήκη του θεάτρου όπου κάτι συμβαίνει μακριά μας και μερικές φορές δεν μας αφορά καν. Εδώ προσπαθούμε να εντάξουμε τους θεατές και να δημιουργήσουμε έναν καθρέφτη ώστε η παράσταση να λειτουργήσει ως ουσιαστική αντανάκλαση της ζωής μας. Αυτό συμβαίνει μόνο από την αλλαγή της οπτικής του θεατή. Από απέναντι που καθόμαστε συνήθως, τώρα θα βρεθούμε όλοι μαζί. Δεν είναι διαδραστικό θέατρο, αλλά βαθιά βιωματικό».

Εικαστική δημιουργία και θεατρική δράση

«Μπαίνοντας στο χώρο του Μπάγκειον ήθελα να αφήσουμε το χώρο να μιλήσει από μόνος του. Να λειτουργήσουμε με τα αναγκαία. Έτσι, η εικαστική δημιουργία της Φωτεινής Ματζόγλου συνάδει απόλυτα με την αισθητική του Μπάγκειον, αλλά και με την ιστορία που εξελίσσεται. Θέλοντας να μην επέμβουμε στο χώρο, η εικαστική δημιουργία που λειτουργεί και ως αυθύπαρκτη, υποστηρίζει τη θεατρική δράση φτιάχνοντας έναν κόσμο που όλα είναι γύρω μας και οι χαρακτήρες μένουν στο κέντρο, απογυμνωμένοι από την ανθρώπινη φύση τους. Με τον ίδιο τρόπο ακριβώς λειτουργούν τα κουστούμια της Λίνας Καρανικολάου και η πρωτότυπη μουσική του Δημήτρη Μπαρνιά. Στόχος είναι η σύνδεσή τους και η δημιουργία ενός αυτόνομου σύμπαντος της παράστασης».

Οι χαρακτήρες του έργου

«Ο κύριος χαρακτήρας του έργου είναι η Έλενα, που την υποδύονται και οι τρεις άνδρες ταυτόχρονα. Η Έλενα, περνάει κάθε βράδυ την ίδια αγωνία της αναζήτησης της πραγματικής της φύσης. Όλο αυτό συμβαίνει μέσα από τη συνθήκη της γιορτής, όπου καλεί όλα τα πρόσωπα της ζωής της. Ανάμεσά τους οι γονείς της, οι φίλες της και οι άνδρες-γιοι των φιλενάδων της. Μέσα από τις αναμνήσεις που έρχονται η μια μετά την άλλη, αντιλαμβανόμαστε πόσο δύσκολο είναι να αποποιηθείς όλων των ταυτοτήτων που σου έχουν φορεθεί από τους άλλους και αν καταφέρεις να το πραγματοποιήσεις, ποιο είναι το τίμημα που καλείσαι να πληρώσεις. Αυτό που μένει στο τέλος σε όλους μας, είναι ο εαυτός μας και με αυτόν ερχόμαστε αντιμέτωποι. Έτσι και η Έλενα έρχεται αντιμέτωπη και πληρώνει το τίμημα κάθε βράδυ βγάζοντας μια κραυγή για όλα αυτά που δεν τολμάμε εμείς. Θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους συνεργάτες μου, φανερούς και μη που με πίστεψαν και δημιουργήσαμε μαζί αυτήν την τόσο όμορφη παράσταση».

Μαριλένα Θεοδωράκου

Info

«Το δόντι του Καρχαρία» 

Σκηνοθεσία: Ζωή Δρακοπούλου

Σκηνογραφία: Φωτεινή Ματζόγλου

Sound Design: Δημήτρης Μπαρνιάς

Κουστούμια: Λίνα Καρανικολάου

Σχεδιασμός Φωτισμών: Αντρέας Κούρτης

Βοηθός Σκηνοθέτη: Αναστασία Λόλα

Δραματουργική επεξεργασία: Η Ομάδα

Ερμηνεύουν: Λάμπρος Γραμματικός,  Νικόλας Μίχας, Γιώργος Σύρμας

Μπάγκειον Ξενοδοχείο Ομόνοια

18-22 Απριλίου και 25-29 Απριλίου, στις 21.15

Είσοδος με ελεύθερη συνεισφορά

Περιορισμένος αριθμός θεατών (απαραίτητη τηλεφωνική κράτηση)

Τηλ. κρατήσεων: 6949 120494

Το ιστορικό Μπάγκειον Ξενοδοχείο όπου παρουσιάζεται η παράσταση «Το δόντι του Καρχαρία» σε σκηνοθεσία Ζωής Δρακοπούλου.