Μαρία Κίτσου: «Είναι ο πιο σημαντικός ρόλος που έχω ασχοληθεί έως τώρα»

Sharing is caring!

Η πρώτη της επαφή με το συγκεκριμένο κείμενο ήταν στο Γυμνάσιο. Από τότε διάβασε τον «Ηλίθιο» του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι άλλες πέντε φορές. Η Μαρία Κίτσου ερμηνεύει το ρόλο της Ναστάζια Φιλίπποβνα, έναν ρόλο που όπως η ίδια λέει τη συνταράζει και τη συγκινεί πολύ. Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά Νίκος Διαμαντής, υπογράφει τη σκηνοθεσία της παράστασης που χωρίς αμφιβολία αναμένεται να είναι μια από τις παραστάσεις της χρονιάς με κορυφαίες ερμηνείες από έναν μοναδικό θίασο.

«Η πρώτη μου επαφή ήταν στην Γ’ Γυμνασίου. Είχα διαβάσει πρώτα το “Έγκλημα και Τιμωρία” και είχα ενθουσιαστεί και μετά το ένα βιβλίο με έφερνε στο άλλο και ήρθα σε επαφή με τον “Ηλίθιο”. Είναι από τα κείμενα που χωρίζουν τη ζωή σου στο πριν και στο μετά από αυτό. Πραγματικά μου άλλαξε τη ζωή και με συγκλόνισε» λέει η Μαρία Κίτσου.

«Είναι από τα βιβλία που λες ότι αν είναι να διαβάσει κανείς δέκα βιβλία στη ζωή του, θα πρέπει να είναι ένα από αυτά. Πρόκειται για ένα  εξαιρετικό κείμενο, ο Ντοστογιέφσκι είναι ένας τεράστιος συγγραφέας για μένα και ο αγαπημένος μου θα έλεγα, ένας φοβερός ανατόμος ανθρωπιστής. Έχει κάτι που με συγκλονίζει πολύ βαθιά μέσα στην ψυχή μου. Οι ήρωές του είναι τόσο βαθιά ανθρώπινοι από τη μια πλευρά, ηθικά έχουν μια σπίθα θεϊκή μέσα τους, μια σπίθα διαβολική, από τη άλλη είναι ένα κείμενο πολύ ρωσικό και πανανθρώπινο κιόλας.

Έκτοτε το έχω διαβάσει άλλες πέντε φορές, για κάποιο λόγο ήθελα να το διαβάζω ξανά και ξανά. Μετά ήταν η πρώτη παράσταση που έπαιξα όταν τελείωσα τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου το 2007, η θρυλική παράσταση στην Πειραματική Σκηνή σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού. Από τότε άρχισα να λατρεύω τη δραματοποιημένη λογοτεχνία και να με ενδιαφέρουν και άλλα κείμενα. Τώρα ήρθε το πλήρωμα του χρόνου -μετά από έντεκα χρόνια- να το ξαναπαίξω αυτή τη φορά κάνοντας θεωρώ ίσως τον πιο σημαντικό ρόλο που έχω ασχοληθεί έως τώρα. Αυτόν της Ναστάζια Φιλίπποβνα Μπαράσκοβα που τον λατρεύω και πάντα ήταν όνειρό μου. Είναι ίσως ο πιο προκλητικός ρόλος που έχω ασχοληθεί, μαζί με τη Λύντια από την παράσταση του έργου “Αρμαντέιλ” που είχαμε κάνει με τον Κωνσταντίνο Ασπιώτη, που πάντα έχω στην καρδιά μου. Είναι τρομερή τύχη, ίσως πεπρωμένο να κάνω αυτό το ρόλο και λίγες μέρες πριν με πάρει τηλέφωνο ο σκηνοθέτης Νίκος Διαμαντής, σκεφτόμουν ποιος ρόλος μου έχει μείνει απωθημένο και έλεγα η Ναστάζια Φιλίπποβνα. Και ήταν μοιραίο. Είναι ένας τρελός ρόλος, μια γυναίκα, ένας έκπτωτος άγγελος, ένα πλάσμα με τρομερά σύνθετη ψυχοσύνθεση, ένα πλάσμα που παλεύει με τους δαίμονές του. Είναι ο πιο πολυσύνθετος ρόλος που έχω ασχοληθεί, που με συνταράζει και με συγκινεί πάρα πολύ. Μπορώ να τον διαβάζω και να κλαίω. Είναι μεγάλη ευτυχία που συναντιέμαι με αυτό το κείμενο πάλι και με αυτό το ρόλο αυτή τη φορά».

«Ο Ηλίθιος», ο πρίγκιπας Μίσκιν, πάσχων από επιληψία, επιστρέφει στη Ρωσία μετά από πολυετή απουσία. Στην Αγία Πετρούπολη περιφρονούν και χλευάζουν την αθωότητά του. Εκείνος όμως ανταποδίδει καλοσύνη. Όταν έξαφνα κληρονομεί μια μεγάλη περιουσία βρίσκεται στο επίκεντρο του κοινωνικού ενδιαφέροντος. Για όλους η αγαθή φύση του πρίγκιπα είναι ακατανόητη και προκαλεί αντικρουόμενα συναισθήματα. Ο ιερός «Ηλίθιος» όταν βρίσκεται στη δίνη των ανθρώπινων παθών, της απαξίωσης, της απληστίας, του έρωτα και της ζήλιας, απαντά με αυταπάρνηση, αγάπη και αυτοθυσία.

«Είναι ένας θίασος που δύσκολα συγκεντρώνεται» συνεχίζει η ηθοποιός. «Από τον Γιώργο Κωνσταντίνου που για μένα είναι μεγάλη τιμή που συνεργάζομαι μαζί του, γνώρισα ένα σπουδαίο άνθρωπο και ηθοποιό, είμαστε όλοι συγκλονισμένοι μαζί του, μέχρι τον Πέτρο Φιλιππίδη, τον Γιάννη Στάνκογλου, τη Γιώτα Φέστα, τη Λένα Παπαληγούρα. Θεωρώ ότι ο Νίκος Διαμαντής έχει μαζέψει έναν θίασο που είναι πολύ δοτικός, πολύ πωρωμένος με το έργο, γιατί βλέπω πόσο αφοσιωμένοι είμαστε κατά τη διάρκεια των προβών και ανυπομονούμε να ανεβάσουμε κάτι το οποίο θα αγγίξει και θα αφορά το κοινό, όσο και εμάς. Θα είναι ένα πολύ ωραίο θέαμα, συμμετέχει η χορωδία Libro Coro, το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά ούτως ή άλλως είναι ένα κόσμημα και νομίζω θα ταιριάξει πολύ και η αισθητική, με τα σκηνικά τα οποία θα είναι μια έκπληξη και τον τρόπο που θα γίνει όλο αυτό. Μετράμε αντίστροφα τις μέρες».

Το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα, γράφεται  εξ’ ολοκλήρου στην Ευρώπη, μακριά από την Ρωσία, σε μια εποχή απελπισίας, δριμύτατης φτώχειας και νοσταλγίας του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι για την πατρίδα του. Με τις επιληπτικές κρίσεις να τον βασανίζουν και τις προσωπικές υπαρξιακές αγωνίες να τον ταλανίζουν, γεννιέται «Ο Ηλίθιος», ένα μυθιστόρημα που όπως σημείωνε ο ίδιος ο συγγραφέας «σχετίζεται με την απόδοση της εικόνας ενός πραγματικά καλού και θετικού ανθρώπου».

«Ο Ντοστογιέφσκι ήθελε να κάνει ένα ψυχογράφημα ενός πραγματικά καλού ανθρώπου. Έφτιαξε τον χαρακτήρα του Μίσκιν (ο Πέτρος Φιλιππίδης ερμηνεύει τον Πρίγκηψ Λέων Νικολάγιεβιτς Μίσκιν), ενός ανθρώπου που δεν είναι από ανθρώπινα μέρη αλλά από κάπου αλλού, που είναι αγνός και αθώος. Η επαφή μαζί του είναι για όλους βιτριολική σχεδόν. Πώς το απόλυτο καλό έρχεται σε επαφή με το ανθρώπινο και πώς ο ίδιος ο Ντοστογιέφσκι στο τέλος είπε και είναι συγκλονιστικό αυτό κατά τη γνώμη μου: “Θέλησα να κάνω το πορτραίτο ενός πραγματικά καλού ανθρώπου, άλλα νομίζω ότι απέτυχα”. Συμβαίνουν συγκρούσεις με τον δαιμονικό Ραγκόζιν (Γιάννης Στάνκογλου), με τους απατεώνες, με τη Αγλαία Ιβάνοβνα Επάντσινα (Λένα Παπαληγούρα). Το θέμα είναι ότι αλλάζει τις ζωές όλων και όλοι επηρεάζονται από αυτόν. Βγάζει σε όλους πολύ περίεργα ένστικτα, δεν είναι ότι βγάζει τον καλύτερο εαυτό τους αλλά τον αληθινό, τον πιο μύχιο, τον πιο επικίνδυνο. Γι’ αυτό και οι περισσότεροι ήρωες του έργου οδηγούνται τελικά στην αυτοκαταστροφή. Είναι ένα διττό πράγμα και ένα αριστούργημα ακριβώς γι’ αυτό το λόγο. Έχει τόσες προεκτάσεις στη ζωή μας, γι’ αυτό και είναι ένα πολύ σύγχρονο έργο».

                                                                                                                                               Μαριλένα Θεοδωράκου

Info

«Ο Ηλίθιος» του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι

Μετάφραση – Διασκευή: Αντώνης και Κωνσταντίνος Κούφαλης
Σκηνοθεσία: Νίκος Διαμαντής

Σκηνικά – Κοστούμια: Λιλη Πεζανού

Μουσική – Sound Design: Μίνως   Μάτσας

Κίνηση: Γιάννης Γιαπλές

Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ

Video: Xρυσούλα Κοροβέση

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ειρήνη Μαργαρίτη

Β’ Bοηθός σκηνοθέτη: Αντώνης Μόργκαν Κωνσταντουδάκης

Διανομή

Πέτρος Φιλιππίδης: Πρίγκηψ Λέων Νικολάγιεβιτς Μίσκιν

Γιάννης Στάνκογλου: Παρφιόν  Σεμιόνοβιτς Ραγκόζιν

Μαρία Κίτσου: Ναστάζια Φιλίπποβνα Μπαράσκοβα

Λένα Παπαληγούρα: Αγλαία Ιβάνοβνα Επάντσινα

Γιώργος Κωνσταντίνου: Ιβάν Φιοντόροβιτς  Επάντσιν

Γιώτα Φέστα: Λιζαβέτα Προκόφιεβνα Επάντσινα

Ιωάννης Παπαζήσης: Ιππόλυτος Τερέντιεβ

Στάθης Ματζώρος: Γαβριλα Αρνταλιόνοβιτς Ιβόλγκιν

Γιώργος Δεπάστας: Λουκιάν Τιμοφέγιεβιτς (Λέμπεντεβ )

Χάρης Χιώτης: Κόλια Αρνταλιόνοβιτς Ιβόλγκιν

Συμμετέχει η χορωδία Libro Coro

Στην  παράσταση συνεργάζονται οι: Δήμητρα Στάικου, Μαίρη Βούλγαρη, Μελίνα Κέντογλου, Σοφιάνα – Ανθίπη Φωτίδη, Ελένη Κερολάρη, Βέρα Μακρομαρίδου, Βεατρίκη Μίνα, Mαρία Νεφέλη Δούκα

Δημοτικό Θέατρο Πειραιά – Κεντρική Σκηνή Δημήτρης Ροντήρης

Από 13  έως 29 Απριλίου 2018

Λεωφ. Ηρώων Πολυτεχνείου 32, Πειραιάς, τηλ. 210 4143310

Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή στις 20.00

Σάββατο στις 17.00 και στις 21.00

Κυριακή στις 19.00

www. dithepi.gr

info@dithepi.gr