Ροκ, πανκ, ένα μικρόφωνο και «Βάκχες»

Ο Γιώργος Γάλλος συνεργάζεται για πρώτη φορά με τον Άρη Μπινιάρη στην παράσταση του έργου «Βάκχες» του Ευριπίδη που ανεβαίνει στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση. Με το σκηνοθέτη γνωρίζονται εδώ και χρόνια. Όταν του έκανε την πρόταση να ερμηνεύσει το ρόλο του βασιλιά Πενθέα δέχτηκε χωρίς δεύτερη σκέψη.

«Παρακολουθώ τον Άρη από τις πρώτες του δουλειές και ήταν πάντα ένας άνθρωπος με τον οποίο ήθελα να συναντηθώ καλλιτεχνικά. Γνωρίζοντάς τον καλύτερα βεβαιώθηκα ότι πρόκειται για ένα παιδί αφοσιωμένο στην έρευνά του γύρω από το ποιητικό Θέατρο» λέει ο Γιώργος Γάλλος.

Ροκ, πανκ, ο ποιητικός λόγος του Ευριπίδη, ο  αφοσιωμένος μελετητής του αρχαίου δράματος Άρης Μπινιάρης βάζει στην πρίζα τις «Βάκχες» και το θεό Διόνυσο μπροστά από το μικρόφωνο και τολμά να συνδέσει την ανατρεπτική δυναμική της ροκ μουσικής με τη ρηξιγενή τραγωδία των «Βακχών» σε μια παράσταση που στοχεύει να ερεθίσει παράφορα όλες τις αισθήσεις.

«Η μουσική αντλεί όλο της το υλικό από το κείμενο. Αυτό είναι που προτείνει ή σε κάποια άλλα σημεία επιβάλλει το ρυθμό της παράστασης. Αυτό που προκύπτει δανείζεται στη συνέχεια στοιχεία απ´ τους ήχους της ροκ και όχι μόνο. Η μουσική πάντως βρίσκεται σε άμεσο “διάλογο” με τα σώματα που βρίσκονται στη σκηνή. Γι’ αυτό και υπάρχουν σημεία που η δυναμική της εξαρτάται αποκλειστικά από αυτή την αμφίδρομη σχέση».

Στην εκδοχή των «Βακχών» από τον Άρη Μπινιάρη βρισκόμαστε στον οίκο του Διόνυσου, του θεού του θεάτρου. Ξεχάστε όμως για λίγο τον Διόνυσο, το νέο θεό. Στην παράσταση δεν θα ακούσουμε τις Βάκχες, αλλά τους τελεστές που ερμηνεύουν οι Γιώργος Γάλλος, Άννα Καλαϊτζίδου, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Χρήστος Λούλης, Αμάλια Μπένετ, Άρης Μπινιάρης, Εύη Σαουλίδου, Κωνσταντίνος Σεβδαλής, Ονησίφορος Ονησιφόρου, Χάρης Χαραλάμπους, υπό τη συνοδεία των δύο μουσικών Βίκτωρα Κουλουμπή και Πάνου Σαρδέλη. Γιατί μια τελετή θα δούμε προς τιμήν αυτού του νέου θεού που υβρίστηκε. Όχι μόνο από τον Πενθέα, αλλά από όλους. Έτσι, αντί για τον Πενθέα, θα δούμε τον Βασιλιά. Αντί για την Αγαύη, θα δούμε τη Μητέρα. Αντί για τον Τειρεσία, τον μάντη της πόλης.

«Οι θεατές θα παρακολουθήσουν έναν Χορό τελεστών που θα αφηγηθούν και θα αναπαραστήσουν την ιστορία των Βακχών. Μοιάζει περισσότερο σαν αφήγηση μιας παραβολής. Τα πρόσωπα όμως εμπλέκονται και ψυχικά. Το δε σώμα βρίσκεται σε επαγρύπνηση. Οι “Βάκχες” είναι πολύ δύσκολο έργο. Στη σύγκρουση του Βασιλιά με τον Θεό υπάρχει η σύγκρουση δυο ολόκληρων φιλοσοφιών ζωής. Ο ένας κόσμος είναι αυτός της λογικής, αυτά που αντιλαμβανόμαστε και κατανοούμε. Ο άλλος αυτός που ανοίγει το δρόμο στα αισθήματα, τα πάθη και τους πόθους. Ο Βασιλιάς εκπροσωπεί τον συντηρητισμό και ο Θεός την ελευθερία; Ή μήπως ο πρώτος εκπολιτίζει τον άνθρωπο και ο δεύτερος τον μετατρέπει σε άναρχο αγρίμι; Καθώς προχωράς από τη θεωρητική ανάλυση του έργου και έρχεται η ώρα να δοκιμάσεις τις δράσεις της ιστορίας, αρχίζουν τα δύσκολα. Απ´ όλα τα υλικά που έχεις, πρέπει να αποφασίσεις ποιό θα ‘ναι το “μίγμα” σου».

Στις «Βάκχες» ο Ευριπίδης εξιστορεί την κάθοδο του Διονύσου στη Θήβα, προκειμένου να επιβάλει τη λατρεία του. Ο βασιλιάς Πενθέας αρνείται να αποδεχτεί το νέο θεό και υφίσταται την εκδίκησή του. Υπό την επήρεια της ένθεης μανίας, βρίσκει φρικτό θάνατο στις κορυφές του Κιθαιρώνα, με τη μητέρα του, Αγαύη, να έχει συντελέσει –ενόσω ήταν σε παραφορά– το φοβερό έγκλημα. Ο Διόνυσος εδραιώνει τη θρησκεία του, ανακοινώνοντας τη φριχτή κατάληξη της βασιλικής οικογένειας.

«Το όνομα του Πενθέα περιέχει την έννοια του πένθους. Πένθος για όλα τα νεκρά στοιχεία του χαρακτήρα του» συνεχίζει ο Γάλλος. «Δεν πιστεύει στον Έρωτα, την ηδονή, τη χαρά, την ελευθερία. Ακολουθεί μόνο αυτά που μπορεί να εξηγήσει με τη λογική. Οτιδήποτε υπερβατικό είναι αρρώστια του νου και του σώματος. Τα δε ένστικτα μετατρέπουν τον άνθρωπο σε ζώο. Στην παράστασή μας ο Θεός τον μεταμορφώνει σε αυτό ακριβώς που μάχεται. Ως άνθρωπος/κτήνος οδηγείται στη θανάτωσή του. Ότι δεν αποδέχτηκε ζωντανός, το “γνωρίζει” μέσω του θανάτου του. Είναι φοβερή η στιγμή που η Αγαύη συνειδητοποιεί ότι κρατάει στα χέρια της το κεφάλι του γιου της. Τον έχει διαμελίσει η ίδια. Μετά από τις επίμονες ερωτήσεις του πατέρα της για το τί είναι αυτό που κρατάει στα χέρια της, έρχεται η στιγμή της διαύγειας. Έχει διαπράξει το αδιανόητο. Από κει και πέρα το μόνο που μπορεί να “ειπωθεί” είναι η σιωπή».

Info

«Βάκχες» του Ευριπίδη

Διασκευή βασισμένη στη μετάφραση του Γιώργου Χειμωνά: Άρης Μπινιάρης, Θεοδώρα Καπράλου

Σκηνοθεσία: Άρης Μπινιάρης

Δραματουργική Επεξεργασία: Θεοδώρα Καπράλου

Σκηνικά & Κοστούμια: Πάρις Μέξης

Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος

Μουσική: Βίκτωρας Κουλουμπής, Πάνος Σαρδέλης

Κίνηση: Αμάλια Μπένετ

Sound design & Ηχοληψία παράστασης: Χάρης Κρεμμύδας

Βοηθός ενδυματολόγου: Δάφνη Ηλιοπούλου

Βοηθός σκηνογράφου (intern): Δέσποινα Φαρίδου

Μετάφραση υπέρτιτλων στα αγγλικά: Μέμη Κατσώνη

Ερμηνεύουν: Γιώργος Γάλλος, Άννα Καλαϊτζίδου, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Χρήστος Λούλης, Αμάλια Μπένετ, Άρης Μπινιάρης, Εύη Σαουλίδου, Κωνσταντίνος Σεβδαλής, Ονησίφορος Ονησιφόρου, Χάρης Χαραλάμπους

Μουσικοί: Βίκτωρας Κουλουμπής (ηλεκτρικό μπάσo), Πάνος Σαρδέλης (τύμπανα)

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Συγγρού 107, τηλ. 210 9005800

Από 21 Μαρτίου έως 1 Απριλίου 2018 (εκτός Δευτέρας-Τρίτης) στις 20.30

Με υπέρτιτλους στα αγγλικά: τα Σαββατοκύριακα 24 & 25 και

31 Μαρτίου & 1 Απριλίου 2018

https://vakxes.sgt.gr/?lang=gr

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΡΑΣΗ

Την Παρασκευή 23 Μαρτίου μετά την παράσταση ακολουθεί  συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές